- معاون علمی پزشکیان معاون اقتصادی خود را عزل کرد
- اسماعیلی: به دلیل نوع حادثه، بخشی از بدن شهید رئیسی همچنان در محل سقوط است
- واکنش زیدآبادی به سخنان جدید قالیباف: همهاش حرف دریغ از یک عمل!
- انتقاد قالیباف از نحوه مصرف درآمد ١١٩ میلیارد دلاری کشور در دولت احمدینژاد
- تعطیلات و مناسبت های مهم در تقویم خرداد ماه ۱۴۰۴ + تصویر
- پ.ک.ک منحل شد
- خلیج فارس؛ درسی که مردم میدهند و مسئولان باید بگیرند
- نام مریم میرزاخانی بر سر در خیابان ها و دانشگاه های فرانسه (عکس)
- کاسبان تحریم بزرگترین مزاحمان مذاکرات ایران و امریکا هستند
عباس عبدی: راهی جز مذاکره با طالبان نداریم/ مدعیان حمایت از پنجشیر حرف درستی نمی زنند
فعال سیاسی اصلاحطلب با بیان اینکه کسانی که میگویند ایران از مخالفان طالبان حمایت عملی کند، به نظرم اصلا حرف درستی نمیزنند گفت: باید با طالبان مذاکره و گفتوگو کرد.
خبر آنلاین گفتوگویی با عباس عبدی، فعال سیاسی اصلاحطلب انجام داده است که بخشهای مهم آن در ادامه میآید.
طالبان یک واقعیت مهم در افغانستان است
طالبان را میتوان نادیده گرفت. نادیده گرفتن آن یک اشتباه است چون این نیرو در خلاء و انتزاع شکل نگرفته است و بستر جامعه افغانستان به این نیرو معنا میدهد.
با نادیده گرفتن آن فقط خودمان را از فهم واقعیت محروم میکنیم همان اشتباه مهلکی که آمریکاییها کردند.
بنابراین باید توجه داشت فارغ از اینکه از طالبان خوشمان می آید یا خوشمان نمی آید، طالبان یک واقعیت مهمی در افغانستان است و دلیل آن، همین پیروزی است که بر ایالت متحده به دست آوردند.
آمریکا و دولت فاسد افغانستان، دلایل احیای طالبان
این موفقیت فقط محصول عملکرد طالبان نبود، بخشی از آن محصول ایالات متحده و حملات کوری بود که علیه مردم بیگناه در بخشهای طالباننشین انجام میدادند، و به شکلی مردم را با خودشان درگیر کردند.
یادداشتی که اخیرا یکی فعالان افغانستانی نوشته خیلی خوب توضیح می دهد که چگونه افغانستان دو جناح شدند و با اقداماتی که ایالات متحده کرد، بخشهای مهمی از جامعه افغانستان را به شدت علیه خودش بسیج کرد.
- مردم دیدند حضور آنها (آمریکاییها) جز بدبختی، جنایت و کشت و کشتار نتیجه دیگری برایشان ندارد. میشود گفت امریکا، طالبان را احیا کرد، طالبانی که از بین رفته بود یا در شُرف از بین رفتن بود، ایالت متحده آن را احیا کرد.
عامل دیگر در احیای طالبان؛ حکومت فاسدی بود که به لحاظ فساد جزء ردیفهای اول جهانی قرار داشت، آن دولت هم از آسمان نیامده بود و ایالات متحده آن را اینگونه شکل داده بود بنابراین این یک واقعیتی در افغانستان بود.
راهی جز مذاکره با طالبان نداریم
هنگامی که ما از مذاکره دفاع میکنیم دیگر قید و شرطی ندارد، چون مذاکره را که فقط با دوست و آشنا انجام نمیدهند، معمولا با رقبا و کشورهای دیگر و حتی با دشمنان و قدرتهای ناپسند ممکن است مذاکره کنید و این یک واقعیت است.
هدف سیاست فقط قلع و قمع و یا به رسمیت شناختن و رسمیت نشناختن نیست بلکه هدف این است که آلام مردم را کم کند، فرض کنید مذاکره نکنیم و تا آخر عمرمان بنشینیم و بر سر و کله هم بزنیم، چه چیزی گیرمان می آید؟
بنابراین برای یک کشوری مثل ایران که طالبان کنار دستش است و با انواع و اقسام روابط، مهاجرت و قاچاق و آب هیرمند و دیگر مسائل بی حساب و کتاب با آنان مواجه است باید با آنها مذاکره و گفت و گو کرد و اگر می بیند آنها دارند قدرت میگیرند باید برای حفظ منافعش گفتوگو کند.
دلیلی ندارد که ایران با آنها گفتوگو نکند زیرا آنان واقعیت مهمی هستند. طالبان لزوما از صدام بدتر نیستند مگر نه این که با او هم تفاهم کردیم؟ بنابراین، این حد از رفتار و سیاست در برابر آنان نه تنها ایراد ندارد بلکه پسندیده هم هست.
حامیان دخالت نظامی ایران در افغانستان حرف درستی نمیزنند
کسانی که میگویند ایران از مخالفان طالبان حمایت عملی کند، به نظرم اصلا حرف درستی نمیزنند و بطور مشخص دخالتهای نظامی عوارض خطرناکی دارد ولی ایران باید در برابر رفتار طالبان جدی باشد.
باید با آنها ساخت و کنار آمد شاید در آینده و به دلیل سیاستهای درست ایران و سایر کشورها تغییرات مثبتی کردند.