مذاكره كنندگانى كه دلواپس دلواپسی دلواپسان نيستند!

شرق- مهسا جزینی: این روزها تیم جدید مذاکره‌کننده هسته‌ای در حالی در وین مشغول رتق‌و‌فتق امور است که هم از حمایتی شش‌دانگ در ساختار سیاسی برخوردار است و هم دیگر دلواپسِ دلواپسی دلواپسان نیست. یادمان نرفته جریانی که در داخل به «دلواپسان» معروف شدند، نخستین بار در میتینگی با عنوان «ما دلواپسیم» شناسایی شدند. آنها بعد از آن بارها به اشکال مختلف و با ادعای منتقد، تیم هسته‌ای را نواختند.

در کتاب «راز سر به مهر» که روایتی مشروح از مذاکرات تیم هسته‌ای دولت قبل تا رسیدن به توافق برجام است، بارها و بارها به همین نام، به آنها و نقش‌شان در روند مذاکرات اشاره شده است. خواندن این کتاب از‌این‌رو ضروری است که این تصویر را که دلواپسان صرفا کارکردی داخلی داشتند و با اهداف سیاسی - جناحی – حزبی در روند مذاکرات اخلال ایجاد می‌کردند، کاملا بر هم می‌زند. واقعیت ماجرا بسیار فراتر بود. در کتاب «راز سر به مهر» به طور مفصل به نقش تخریبی جریان موسوم به دلواپسان در روند مذاکرات اشاره می‌شود. به اینکه اعضای تیم مذاکره‌کننده بارها به صورت ناگهانی در وسط مذاکرات خود را در برابر عمل انجام‌شده دلواپسان می‌دیدند؛ اینکه مجبور می‌شدند به ادعاهایی که از سوی این جریان در فضای رسانه‌ای مطرح می‌شده و علیه یا مخل روند مذاکرات در حال طی‌شدن بوده، به طرف مقابل پاسخ دهند.

فضای یأس و ناامیدی ناشی از سم‌پاشی‌ها و تحریف‌های این جریان در داخل گاه به حدی بوده که حتی بر انگیزه و فعالیت تیم هسته‌ای هم اثر می‌گذاشته. در کتاب آمده که تیم هسته‌ای هرگاه از جلسه با اعضای کمیسیون امنیت ملی مجلس بیرون می‌آمده، افسرده و دلمرده بود. فضا به قدری بر تیم هسته‌ای تنگ می‌شود که یک بار اعضا به دکتر ظریف می‌گویند «اگر نمی‌خواهند ما تابعیم، بگویند برگردید ما فوری برمی‌گردیم».

در این کتاب بارها و بارها به نقش مخرب رسانه ملی در روند مذاکرات اشاره شده و اینکه سیاست‌های رسانه‌ای صداو‌سیما ناگهان در مواجهه با اظهار نظرهای شاذ یا غیرواقعی غربی‌ها یکباره دچار تحول به ضرر تیم هسته‌ای می‌شود. ادعاهایی یکباره برای رسانه ملی مهم می‌شود که تا آن زمان از سوی رسانه ملی نادیده گرفته می‌شده است. حتی زمانی که وزارت خارجه سعی می‌کند اخبار درست از مذاکرات به رسانه ملی بدهد، این رسانه ترجیحش استناد به همان ادعاهای برخی جریان‌های رسانه‌ای یا سیاسی خاص در غرب است! در کتاب به نکته بسیار مهمی اشاره می‌شود و اینکه وقتی طرف غربی می‌دیده که تیم هسته‌ای از آن حمایت و اعتماد لازم در داخل برخوردار نیست، سعی می‌کرد فشارهایش را در راستای امتیازگیری، بیشینه کند. انتظار از تیمی که دیگر دلواپس دلواپسی دلواپسان نیست، قطعا بسیار بیشتر است. فرجام البته همه چیز را مشخص خواهد کرد.