پیام مهم بحران اوکراین؛ جهان روزهای خطرناکی در پیش دارد!

نواندیش- پرهام غنی: یک سال پیش از آغاز جنگ جهانی دوم برای غربی ها و بسیاری از کارشناسان وقت روشن بود که هیتلر چشم طمع به خاک چک -اسلواکی و اتریش دارد، در آن روزها هم که عجیب حال و هوای لفاظی های امروز میان مسکو و غربی ها را داشت، طرف غربی به رهبری بریتانیا مدام بر نیت سو رایش سوم اصرار داشت و در نقطه مقابل هم پیشوای نازی ها مدام دست به انکار نیت خود می زد!

سرانجام انگلستان به عنوان رهبر بلوک غرب و آلمان نازی به عنوان رقیب شماره یک اش بعد از ماه ها لفاظی   تصمیم گرفتند تا در جریان کنفرانس مونیخ گرد هم بیایند؛ کنفرانسی که اگرچه به اصطلاح برای صلح و دوستی تشکیل شد اما خود پایه های جنگی ویرانگر را بنا نهاد! بسیاری از مورخان روابط بین الملل معتقدند که اگر انگلستان به خواسته هیتلر برای انضمام سودت به آلمان تن نمی داد شاید هیتلر هوس کشور گشایی های بیشتر به سرش نمی زد، فرضیه ای که می توان نسبت به آن تامل کرد.

حالا با گذشت بیش از یک قرن از جنگ جهانی دوم در حالی که بشر طعم تلخ جنگ و ویرانی را بارها و بارها چشیده شرایط عجیب یادآور همان روزهای تاریک پیش از آغاز جنگ جهانی است؛ روس ها هرگونه تلاش یا نیتی برای حمله نظامی به اوکراین را انکار می کنند؛ غربی ها اما اصرار دارند که مسکو خیال کشورگشایی دارد و از ترس همین اقدام نیز مدام شاخ و شانه می کشند! در این میان هفته پیش کنفرانسی در فرانسه با حضور همه طرف ها برای جلوگیری از جنگ و تحکیم صلح بر پا شد، کنفرانسی که برای من حداقل یادآور کنفرانس مونیخ است، البته این نشست بدون نتیجه چندان مشخصی پایان یافت اما این انتظار می رود که در صورت ادامه بحران شاهد نشست هایی جدی تر برای رفع نگرانی های روسیه و دفع خطر حمله به اوکراین باشیم.

به نظرم حتی در صورت حمله نظامی روسیه به اوکراین غرب حتی خیال مقابله به مثل هم به سرش نخواهد زد بنابراین شاید برگزاری کنفرانس و دادن امتیازی به پوتین برای ارضا موقت وی در دستور کار اروپا و آمریکایی باشد، بالاخره همه می دانند که دست اروپا و آمریکا در این زمستان سرد زیر ساطور روس ها است!

این قیاس اصلا به معنای آن نیست که پوتین همان هیتلر است یا به زودی شاهد جنگ جهانی سوم خواهیم بود اما آنچه مسلم و روشن است اینکه تاریخ روابط بین الملل نشان داده با بر هم خوردن ساختار این نظام همواره شاهد درگیری های بیشتری از این دست میان قدرت های برتر جهانی بوده ایم حالا هم بحران های متفاوت شرق و غرب از تایوان تا اوکراین شاید گواهی بر این ادعا باشد؛ درگیری هایی که هیچ بعید نیست جهان را به سمت روزهای خطرناکی سوق دهد!