رونمايى از گمشده 'پرسپولیس' برای قهرمانی

ورزش سه: اگرچه مشکل خط دفاع و دروازه پرسپولیس پابرجاست اما شاید این مهاجم ازبک با فرصت طلبی و اثرگذاری روی گل‌های پرسپولیس، معادلات را تغییر دهد.

پرسپولیس در این فصل کاستی‌های زیادی داشته که فقط محدود به خط دفاع و دروازه نمی‌شود و سرخپوشان در خط حمله نیز با مشکلات متعددی مواجه بوده‌‎‌اند. مشکلاتی که برخی از کارشناسان معتقدند به غیبت یک هافبک بازیساز و عنصر خط میانی با قدرت حمل توپ مربوط می‌شود. البته سرخپوشان بهترین خط حمله لیگ برتر را در اختیار دارند اما باتوجه به ضعف دفاعی نسبت به تیم رقیب، پرسپولیس به یک برتری ویژه خط حمله در رقابت با استقلال نیاز دارد تا این تیم را پشت سر بگذارد.

در عین حال این گزاره که خط دفاعی مطمئن و گل خورده حداقلی، تضمین‌کننده قهرمانی است، شاید تا حد زیادی قابل قبول باشد و آمار چند سال اخیر پرسپولیس نیز موید همین نکته است اما همانطور که سپاهان در لیگ بیستم طلسم عبور تیم نایب قهرمان از 60 امتیاز را پشت سر گذاشت، شاید پرسپولیس هم بتواند در فصل جاری با یک خط حمله آتشین و آماری بهتر از 1.47 گل زده در هر بازی برای 9 دیدار باقی مانده، جام را بالای سر ببرد.

نکته مهم این است که پرسپولیس متوسط 0.71 گل خورده در هر بازی دارد که حتی اگر در بدترین حالت، به یک گل خورده در هر بازی افزایش یابد، سرخپوشان با نرخ بهره‌وری بهتر، می‌توانند این ضعف را جبران کنند. در این فصل پرسپولیس 216 شوت داشته که 33.3% (72 شوت) در چارچوب بوده و 14.3% (31) تبدیل به گل شده است. نکته جالب اینکه نرخ شوت در چارچوب پرسپولیس در نیم فصل دو کاهش داشته و به 32.8% از مجموع شوتها رسیده اما نرخ تبدیل شوت به گل به 16.3% افزایش یافته است.

به عبارتی بازیکنان پرسپولیس اگرچه در نیم فصل دوم شوت در چارچوب کمتری به نسبت همه شوت‌های خود زده‌اند اما بهتر توانسته‌اند از موقعیت‌ها استفاده کنند و در شش بازی، 10 گل زده‌اند.

با این حال نرخ 16.3 درصدی همچنان برای تیمی که خط دفاعی متزلزلی دارد و تلاش کادرفنی برای کاهش تعداد گل خورده‌اش هم بی نتیجه مانده، پایین به نظر می‌رسد. اگرچه برای خط دفاعی چاره چندانی شاید وجود نداشته باشد اما در خط حمله، انرژی و امید تازه‌ای با جذب شرزود تمیروف تزریق شده است.

این مهاجم 23 ساله ازبک مهاجم سرشناس و گلزنی در فوتبال ازبکستان محسوب نمی‌شود و اولویت اول برای بازی در ترکیب تیم اصلی ازبکستان هم نیست اما آنچه که در یک نیمه مقابل صنعت نفت نشان داد، شمای یک مهاجم شوتزن با ضرب توپ قابل تمجید و جایگیری مطلوب در محوطه جریمه است که اگر در مقابل تیم منصوریان هم بدشانس نبود، حداقل می‌توانست یک گل برای تیمش بزند.

شرایط فیزیکی تمیروف و همچنین ضرباتی که در مقابل صنعت نفت به ثمر رساند، پرسپولیسی‌ها را امیدوار کرده تا روی شوت‌های ناگهانی که فصل گذشته از احمد نوراللهی و شهریار مغانلو دیده می‌شد، در 9 بازی پیش رو هم دیده شود. ضرباتی که امکان ریباند را هم برای دیگر مهاجم تیم فراهم می‌کند.

نباید فراموش کرد که فصل گذشته با ورود شهریار مغانلو، آمار گلزنی پرسپولیس در نیم فصل دوم افزایش یافت و شاید حالا شیرزود در غیاب عیسی آل کثیر، بتواند این نقش را برعهده بگیرد.

با این حال آنچه که از مهاجم جدید پرسپولیس انتظار می‌رود، وظیفه‌ای است که همیشه بر دوش مهاجمان بوده که چیزی نیست جز گلزنی. اینکه ضربات داخل محوطه جریمه را بهتر بزند و نرخ بهره وری تیم را تا حدی بالا ببرد که ضعف خط دفاعی کمتر به چشم بیاید یا حداقل جلوی بردهای تیم را نگیرد.