پایکوبی پایداری ها در تهران، توقف مذاکرات در وین!

علاوه بر ارسال نامه ۱۹۰ نماینده مجلس شورای اسلامی به رئیسی برای اخذ تضمین‌های محکم‌تر از طرف مقابل و حفظ خطوط قرمز نظام در مذاکرات وین، پیشتر کمیته ای ۵ نفره موسوم به کمیته «ضدبرجام»، مخالفت خود را با حصول توافق اعلام داشتند. افزون بر نکات یاد شده طی روزهای اخیر برخی نمایندگان با ادعای دسترسی به متن ۲۷ صفحه ای از توافق صورت گرفته در وین، فضایی تخریبی را برای توقف کامل مذاکرات ایجاد کرده اند.

به گزارش شرق، در حالی دولت سیزدهم اولین روز ملی فناوری هسته‌ایش در قرن پانزدهم را برگزار می‌کند که مذاکرات هسته‌ای با توقفی ۲۹ روزه مواجه است. به دنبال این توقف، هجمه کنگره چه از سوی جمهوریخواهان و چه از سوی دموکرات ها علیه دولت بایدن با هدف عدم احیای برجام پررنگ تر می شود. اگر چه برخی از تحلیلگران این واکنش تند کنگره را متاثر از انتخابات میان‌دوره‌ای نوامبر (آبان) می دانند، ولی به موازات تشدید مخالفت کنگره شاهد تغییر موضع دولت بایدن در قبال مذاکرات نیز هستیم. در این رابطه علاوه بر متهم کردن تهران در توقف مذاکرات از سوی جین ساکی، سخنگوی کاخ سفید و ند پرایس، سخنگوی دستگاه سیاست خارجی ایالات متحده، آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه آمریکا هم نسبت به آینده مذاکرات چندان خوشبین نیست. در عین حال ژنرال مارک میلی، رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات ‌متحده هم در جلسه استماع کنگره با خروج سپاه از لیست گروه های تروریستی آمریکا (F.T.O) مخالفت کرد. اما در آن سوی داستان نیز صدای مخالفان داخلی مبنی بر ادامه مذاکرات توسط دولت رئیسی بیشتر شده است. علاوه بر ارسال نامه ۱۹۰ نماینده مجلس شورای اسلامی به رئیسی برای اخذ تضمین‌های محکم‌تر از طرف مقابل و حفظ خطوط قرمز نظام در مذاکرات وین، پیشتر کمیته ای ۵ نفره موسوم به کمیته «ضدبرجام»، مخالفت خود را با حصول توافق اعلام داشتند. افزون بر نکات یاد شده طی روزهای اخیر برخی نمایندگان با ادعای دسترسی به متن ۲۷ صفحه ای از توافق صورت گرفته در وین، فضایی تخریبی را برای توقف کامل مذاکرات ایجاد کرده اند. تمامی این نکات به موازات تاخیر در ادامه مذاکرات، شرایطی را به وجود آورده است که بیم انسداد و شکست کامل احیای برجام می رود؛ در گفت و گویی با اساتید دانشگاه و کارشناسان به دنبال کالبد شکافی دقیق ‌تر دلایل توقف مذاکرات پرداخته است. در این گپ و گفت ها ضمن بررسی تاثیر تقابل پارلمانی (مجلس شورای اسلامی و کنگره آمریکا) بر عقب گرد دولت های تهران و واشنگتن از ادامه مذاکرات، نگاهی به سناریوهای احتمالی در صورت شکست کامل مذاکرات شده است که در ادامه می خوانید:

محافظه کاری بایدن در امتیازدهی به تهران

کوروش احمدی، دیپلمات پیشین ایران در سازمان ملل و تحلیلگر ارشد مسائل بین الملل: ابتدا باید بگویم که من شرایط کنونی را یک بن بست نمی دانم. وضعیت سیاسی داخلی در آمریکا به خصوص فشارهای اخیر کنگره بر دولت بایدن هم نمی تواند مانع جدی بر سر راه احیای برجام باشد. چرا که اگر دولت بایدن با توجه به ترکیب فعلی سنا به دنبال احیای برجام باشد، کنگره نمی‌تواند مانعی جدی باشد. برای مثال، نمایندگانی که این روزها در پی تصویب قانونی برای موکول کردن خروج سپاه از لیست گروه های تروریستی آمریکا موسوم به اف تی او هستند، به ۶۰ رای در سنا نیاز دارند. چون ۵۰ کرسی سنا در اختیار جمهوریخواهان است برای عبور از «فیلی باستر» (Filibuster) و تصویب طرح مذکور باید ۱۰ سناتور دموکرات هم به جمهوریخواهان بپیوندد که بسیار دشوار است. به فرض اینکه ۱۰ سناتور دموکرات هم به جمهوریخواهان بپیوندند و نهایتا شاهد تصویب چنین طرحی هم باشیم، رئیس جمهور آمریکا می‌تواند آن را وتو کند، مگر اینکه سنا بتواند با ۶۷ رای، یعنی دو سوم اعضا سنا این طرح را تصویب کند که توان وتو کردن رئیس جمهور را خنثی کند. البته بسیار بعید است مخالفان احیای برجام بتوانند ۶۷ رای در سنا را برای این مهم داشته باشند. به طور کلی قوه مجریه در آمریکا دارای اختیارات وسیعی در سیاست خارجی است و کنگره مشکل می تواند مانع اجرای سیاستی در این حوزه توسط رئیس جمهور شود.

این دیپلمات پیشین کشور در ادامه بیان داشت: با این حال، تحولاتی که در کنگره و سیاست داخلی ایالات متحده در جریان است فارغ از مباحث حقوقی و فارغ از اینکه قانونی در کنگره تصویب بشود یا نشود می تواند با توجه به در پیش بودن انتخابات میان دوره‌ای کنگره فشار سیاسی را بر کاخ سفید افزایش دهد. چون این احتمال وجود دارد که دموکرات ها اکثریت خود را هم در سنا و هم در مجلس نمایندگان از دست بدهند و چون این مسئله از نظر سیاست داخلی برای کاخ سفید مهم است به منشاء فشار سیاسی مضاعفی بر دولت بایدن بده شده است. لذا این شرایط باعث می شود که دولت بایدن از نظر دادن امتیاز به ایران قدری محتاطانه و محافظه کارانه برخورد کند.

وی در ادامه خاطر نشان کرد که اگرچه آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در مصاحبه اخیر خود نسبت به آینده توافق هسته‌ای چندان خوشبین به نظر نمی رسید و پیش از آن هم ند پرایس، سخنگوی دستگاه سیاست خارجی آمریکا مواضع مشابهی را مطرح کرده بود، اما نمی توان این سخنان را دلیلی قطعی مبنی بر بن بست در مذاکرات احیای برجام به شمار آورد، چرا که این دست مواضع می تواند با هدف مانور سیاسی و فشار دیپلماتیک و با توجه به مخاطبین متعدد مطرح شده باشد. از این رو فکر می کنم هم چنان بخت نیل به توافق بالا است و تحقق آن به تلاش دو طرف در تهران و واشنگتن برای غلبه بر موانع و مشکلات جاری بستگی دارد. البته واقعیت این است که هنوز برخی موانع و چالش ها در داخل هر دو کشور ایران و آمریکا و نیز شاید برخی تحولات بین المللی بر سر راه احیای برجام وجود داشته و دارد. در نتیجه نه سخنان تقریبا منفی مقامات آمریکایی و نه خوش‌بینی مکرر مسئولین در داخل کشور را نمی توان مبنا و ملاک قضاوت نهایی برای مذاکرات برجام در نظر گرفت.

این کارشناس مسائل بین الملل در ارتباط با موانع موجود مشخصا به بحث خروج سپاه از لیست گروه‌های تروریستی آمریکا و تحریم برخی از مقامات و شخصیت های کشور که به بهانه حقوق بشر، برنامه موشکی و تروریسم اشاره کرد و افزود: یکی دیگر از موانع، شاید همچنان بحث تضمین باشد. در این رابطه آقای حسین امیرعبداللهیان دو هفته پیش به «تضمین اقتصادی» اشاره کرد، اگرچه وزیر امور خارجه در خصوص تضمین اقتصادی توضیحی نداد، اما تا پیش از آن تضمینی که مد نظر بود، (حداقل آنچه که کارشناسان و افکار عمومی برداشت کرده بودند)، تضمین حقوقی آمریکا برای عدم خروج از برجام بود؛ تضمین حقوقی که آن هم معلوم نبود عملی باشد، چون آمریکا تاکید داشت که دولت‌های ایالات متحده نمی‌توانند برای دولت های بعدی تعیین تکلیف کنند. اکنون مطرح شدن تضمین اقتصادی این سوال را ایجاد می کند که آیا منظور وزیر امور خارجه ایران ایجاد مثلا برخی منافع اقتصادی است که آمریکا را در ادامه و حفظ برجام ذینفع کند یا چیزی دیگری مد نظر تهران است؟! البته اگر منظور عدم تسری آثار خروج احتمالی آمریکا در آینده به قراردادهای اقتصادی موجود باشد، این امر در برجام و در قطعنامه ۲۲۳۱ مورد تاکید قرار گرفته است. همچنین ظاهرا هنوز برخی اختلافات جزئی در بحث ترتیب و توالی اجرای تعهدات طرفین ذیل برجام وجود دارد. یعنی اینکه ایران و آمریکا در چه مقاطعی و به چه ترتیبی به تعهدات برجامی خود عمل کنند.

مضافا مانع دیگری که در یک مقطع احیای برجام را به تعویق انداخت، درخواست روسیه برای گرفتن تضمین از آمریکا با هدف مستثنی شدن روابط تهران – مسکو در همه حوزه ها از تحریم های ایلات متحده در ارتباط با بحران اوکراین بود. البته اندکی بعد روسیه اعلام کرد که تضمین های لازم را از آمریکا برای کار در ارتباط با برجام دریافت کرده و به این ترتیب آن مشکل به خصوص برطرف شد. با این حال چنانی که برخی از مقامات اروپایی مانند جوزف بورل هم به آن پرداخته اند هنوز این فرض وجود دارد که کرملین مایل است مادامی که جنگ اوکراین در جریان است مذاکرات احیای برجام به نتیجه نرسد تا بتواند از این مسئله به عنوان اهرم فشاری علیه غرب استفاده کند و نیز اینکه بازگشت نفت ایران به بازار که می تواند موجب کاهش قیمت نفت شود، به تعویق بیفتد. مضافا تا زمانی که مذاکرات احیای برجام به حصول توافق نینجامد قطعاً دغدغه و نگرانی غرب در منطقه خاورمیانه به قوت خود باقی خواهد ماند. از این رو اگر مذاکرات وین به نتیجه برسد نگرانی غربی‌ها بابت پرونده فعالیت‌های هسته‌ای ایران مرتفع خواهد شد و در این صورت آمریکا فرصت بیشتری برای تمرکز روی چین و روسیه خواهد داشت.

دیپلمات پیشین ایران در سازمان ملل افزود: با این حال چون روسیه بعد از یک ماه و نیم جنگ در اوکراین هنوز نتوانسته به پیروزی چشمگیری دست پیدا کند، از این پس نیز بسیار بعید است که بتواند به یک موفقیت ملموس، قابل اتکا و شایانی در اوکراین برسد. در عین حال روسیه ضمن درگیر شدن در یک جنگ فرسایشی با مجموعه گسترده ای از تحریم های اقتصادی، سیاسی، دیپلماتیک و ... دست و پنجه نرم می کند. ضمن اینکه طی روزهای اخیر فشار و تهدید جامعه بین المللی به محاکمه مقامات روسی به خاطر ارتکاب جنایات جنگی در اوکراین نیز شرایط را برای روسیه و شخص پوتین پیچیده تر و بغرنج تر کرده است. به خاطر مجموعه این شرایط، ممکن است روس ها نتوانند در کوتاه مدت و میان مدت وضعیت و جایگاه خود را در جامعه جهانی بازسازی و احیا کنند. در نتیجه کرملین برای موازنه سازی با غرب ممکن است سعی دارد وضعیت بلاتکلیف در مذاکرات برجام ادامه پیدا کند. اما چون تکلیف جنگ اوکراین تقریبا روشن شده است، بسیار بعید است تهران بخواهد مذاکرات وین را به جنگ اوکراین ربط دهد.