چرا همایش سلام فرمانده "جشنى خوب" در "زمانی بد" بود!؟

نواندیش - محمد صادقی: سرود سلام فرمانده این روزها به معروف ترین و جنجالی ترین سرود در بین موافقان و مخالفان تبدیل شده تا جایی که همه به نوعی از ملودی آن استفاده می کنند، در همین رابطه روز پنجشنبه همایشی بزرگ در ورزشگاه آزادی با حضور بیش از 70 هزار نفر اعم از مرد و زن در کنار هم و فرزندانشان برگزار شد، همایشی که اگرچه به چند دلیل مهم و عمده مورد انتقاد است اما همزمان می توان آن را به فال نیک هم گرفت و چند نکته را در مورد ابعاد مثبت اش به متولیان فرهنگی متذکر شد.

اول از همه مهم ترین انتقاد در رابطه با زمان برگزاری این مراسم بود که به نوعی با کج سلیقگی انتخاب شد، برگزاری جشن در شب شهادت امام جعفر صادق(ع) خود به اندازه کافی باعث تعجب و سوال بود چه رسد به اینکه بدانیم این روزها کشور درگیر یک غم بزرگ دیگر است.

طی روزهای اخیر در شرایطی که مردم آبادان در غم از دست دادن سوگ عزیزان خود در حادثه ریزش برج متروپل به سوگ نشسته اند و کمترین و به حق ترین خواسته شان اعلام عزای عمومی در کشور بوده نه تنها شاهد چنین اتفاقی نبودند بلکه همزمان با این غم باید شاهد برگزاری جشنی بزرگ در پایتخت باشند، کاش این بدسلیقی صورت نمی گرفت و به احترام این عزیزان هم که شده برگزاری این همایش به زمان دیگری موکول می شد.

از این انتقاد که بگذریم اما برگزاری چنین جشنی در استادیومی که به ندرت زنان و خانواده ها را در خود دیده جای خوشحالی دارد، خدا رو شکر که بالاخره گویا زیرساخت های لازم در ورزشگاه برای حضور زنان و خانواده ها فراهم شده و انشاالله از بازی های بعدی فوتبال شاهد حضور حداکثری خانواده ها باشیم، همه به وضوح دیدیم که با حضور زنان و مردان در کنار هم و جشن و شادی نه زمین به آسمان رسید و نه آسمان به زمین آمد!

دوم بحث اهمیت جشن، شادی نشاط و موسیقی است که گویا بالاخره متولیان فرهنگی ما به ضریب نفوذ آن پی بردند، وقتی چنین شور و شعفی را می توان به واسطه سرود و موسیقی و جشن ایجاد کرد چرا گاه و بی گاه جلوی چنین چیزهایی را می گیریم، کاش این بار نشان دهیم که واقعا به این مسائل پی برده ایم و فقط به دنبال استفاده ابزاری از آنها نیستیم.