پيام تسليت حزب جوانان براى درگذشت سيدمحمود دعايى

حزب کارگزاران سازندگی ایران با صدور پیامی، درگذشت حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمود دعایی را تسلیت گفت.

به گزارش ایلنا، متن این پیام به شرح زیر است:
انا لله و انا الیه راجعون
‍سیدمحمود دعایی مدیر روزنامه اطلاعات؛ پیر و شیخ و سید مطبوعات ایران درگذشت. مردی از نسل روحانیت انقلابی ایران که با حرکت ۱۵ خرداد (۱۳۴۲) وارد سیاست شدند و در روز ۱۵ خرداد (۱۴۰۱) هم از دنیا رفت. او که تحت جذبه امام خمینی وارد مبارزه سیاسی شده بود در همان روزی چشم از جهان فروبست که یادآور خاطره ی پیشوای سیاسی اش بود.

سید محمود دعایی در سال هایی که صدایی از روحانیت مبارز در کشور به گوش نمی رسید از نجف اشرف صدای روحانیت مبارز بود و یک تنه تحت اشراف رهبر انقلاب رادیو و رسانه ای برای انقلاب را اداره می کرد. در همان سال ها دعایی سعی می کرد سخن همه انقلابیون را به رهبر انقلاب برساند. حتی کسانی که بعدا از صف انقلاب جدا شدند.

دعایی اساسا اهل نقار و جدایی نبود. پس از تصدی سفارت ایران در عراق با حکم امام مسئول موسسه اطلاعات شد. در حالی که چندی بعد آقای سیدمحمد خاتمی هم مسئول موسسه کیهان شد. اما دعایی رقابت تاریخی این دو موسسه مطبوعاتی را به رفاقت بدل کرد. روزهایی بود که دعایی به علت مشغله رقیب مدیر هر دو روزنامه شد اما هرگز تیتر هیچکدام را به تحریریه رقیب لو نمی داد و این اوج اعتدال و انصاف او بود. نکته ای که برای تاریخ مطبوعات ایران عبرت آموز است. تاریخی که در آن سابقه سرقت تیتر یک وجود دارد!
دعایی در سیاست هم چنین بود. با وجود گرایش به جناح چپ و اصلاحات هرگز جناح راست و اصولگرا را تخریب نمی کرد. گرچه رقیبش کیهان از دهه ۷۰ به بعد چنین می کرد.

این البته به معنای بی هویتی اطلاعات نبود. دعایی عمیقا مصلح و اصلاح طلب و معتدل و اعتدال گرا بود. از ارادتمندان و حتی حامیان آقایان هاشمی و خاتمی بود و اولین کنفرانس اعلام نامزدی میرحسین موسوی برای ریاست جمهوری در موسسه اطلاعات برگزار شد و بیانیه های معترضین در روزنامه اطلاعات و بعدا در کتاب سال اطلاعات منتشر شدند تا شاهدی برای تاریخ باشند.

اما دعایی اقتضائات یک روزنامه ملی را می دانست. او نمی خواست شکاف دولت و ملت را تشدید کند. او نمی خواست فاصله حاکمیت و اپوزیسیون را بیشتر کند. بارها برای حل مشکلات ملیون و روشنفکران پادرمیانی کرده بود. از بسیاری از روشنفکران ملی مقالات و خاطرات چاپ می کرد. صفحه اعلانات اطلاعات محل درج بسیاری از اطلاعیه های احزابی چون نهضت آزادی و جبهه ملی بود. مقالات و خاطرات مهمی از رجال حزب توده از احسان طبری تا نورالدین کیانوری در اطلاعات چاپ شده است.

اطلاعات در دهه ۶۰ دریچه ای ولو کوچک برای بحث و نقد و نظر بود. در این روزنامه هم محمدجواد لاریجانی ستون داشت و هم سیدعطاءاله مهاجرانی. حتی گاه ابراهیم یزدی هم مقالاتی می نوشت و کیومرث صابری که ستون طنز انتقادی اش در اطلاعات فصلی در تاریخ طنز سیاسی ایران را گشود.

دعایی نماینده مردم در مجلس شورای اسلامی هم بود. گرچه در این مقام هرگز نماینده ای جنجالی نبود اما در همراهی با جبهه دوم خرداد و حمایت از دولت اصلاحات تردید نداشت.

بدون شک شخصیت دعایی پذیرای تندروی های چپ و راست نبود و از این رو نقدهایی از راست و چپ بر او وارد می شد اما دعایی هرگز نه از مسیر انقلاب جدا شد و نه از راه اصلاح پشیمان شد و نه خط اعتدال را فراموش کرد.

دعایی عمیقا خیرخواه نظام و ایران بود و این خیرخواهی را با گستراندن چتر موسسه اطلاعات بر سر همه وفاداران به ایران و اسلام نشان می داد. میراثی که به او سپرده شده بود را نه تنها حفظ کرد بلکه به لحاظ معنوی و حرفه ای و حتی مادی حفظ کرد و توسعه داد.

دعایی در این سه دهه اخیر خواسته به نمادی از پذیرش دو بال برای اداره نظام و کشور (ولو نمادین) بدل شد و گاه با ابتکار شخصی و با اتکا به سرمایه و اعتبار فردی نزد رهبران انقلاب در مقام نماینده ولی فقیه در محافلی حضور می یافت که جای مسئولان نظام در آن خالی بود و پیام هایی را منتقل می کرد که فقط او می توانست حامل آن باشد تا تالیف قلوب کند.

حزب کارگزاران سازندگی ایران با تسلیت درگذشت این چهره مصلح و معتدل و مبارز و دعوت به بدرقه شایسته او امیدوار است برای پاسداشت او، جای خالی سیدمحمود دعایی در حاکمیت و اصلاحات با انسان های شایسته ای پر شود که واجد همین ویژگی ها باشند و خط وصل باشند و نه فصل...

در کشوری که عمر نهادهای اجتماعی وابسته به عمر انسان هاست او عمرش را در حفظ یک نهاد صد ساله (موسسه اطلاعات) گذاشت. میراث دیگران را به خوبی نگهبان و نگهدار بود. میراثش را پاس داریم؛ میراث جمع انقلاب و اعتدال و اصلاح...