- ۴ پیشنهاد به دولت که میخواهد از خدماتش فیلم و سریال بسازد: از ماجرای آقای صدیقی، تا فساد چای
- کیهان: ما محترمانه حجاب سر زنان می کنیم اما رضا شاه با ضرب و شتم حجابشان را برمی داشت
- این خبر را افرادی که از پیوستن ایران به شانگهای دلخوش بودند چند بار بخوانند!
- ماجرای دستگیری برادرزاده علی شمخانی چیست؟
- اقدام باورنکردنی دولت رئیسی
- از گشت ارشاد و طرح نور در نمایشگاهی که «رئیسی» آن را افتتاح کرد، خبری نیست!
- هشدار به «روحانیت» درباره ماجرای «کاظم صدیقی»
- معین الدین سعیدی: آقای رئیسی صحنه تلخ از دست دادن خشت خشت آلونک پیرزن دشتیاری را دیدهاید؟/معادل ریالی اختلاس چای دبش را صرف زیرساختهای سیستان کنید
- انتقاد شدیداللحن حسین شریعتمداری از لایحهی حجاب: پول بده و کشف حجاب کن! / بهتر است که این طرح از اساس کنار گذاشته شود
- ختم غائله ی شهرنو به روایت شیخ حسین انصاریان: «چند نفر از خانم های خیلی جوان اش را به کارمندان خودمان دادیم»
نواندیش: ممنوعیت واردات نفت روسیه از طریق دریا توسط اتحادیه اروپا در وهله اول احتمالاً حدود 75 درصد از تحویل نفت خام روسیه به این قاره را تحت تأثیر قرار دهد، این در حالی است که براساس برخی برآوردها این رقم تا پایان این سال به حدود 90 درصد هم خواهد رسید.
به گزارش آریا سعادتمند از سرویس بین الملل نواندیش، "اویل پرایس" در مورد استفاده روسیه از تجربیات ایران برای دور زدن تحریم های نفتی نوشت: این تحریم های شدید مسکو را بر آن داشته تا به دنبال راه هایی برای دور زدن تحریم ها باشد، همانطور که هر کشور تحت تحریم دیگری احتمالا به دنبال انجام این اقدام خواهد بود. برای کرملین، همانطور که ایران در طول بیش از 40 سال تحریم نشان داده، چندین گزینه خوب برای دور زدن تحریم ها در دسترس است.
ایران در دور زدن تحریمهای اتحادیه اروپا به ویژه طی سال های 2011-2012 تا امضای توافق برنامه جامع اقدام مشترک در سال 2015 بسیار ماهرانه عمل کرده است تا جایی که محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین ایران نیز در این مورد اذعان کرد: اگر هنری باشد که ما در ایران به کمال رسانده باشیم و به ازای بهایی حاضر باشیم آن را به دیگران بیاموزیم، هنر دور زدن تحریم ها است.
روشهای فراوانی وجود دارد که ایران به وسیله آنها با موفقیت از بخش عمده تحریمهایی که در تمام این سالها علیه آن اعمال شده بود فرار کرده است. با این حال، چندین مورد وجود دارد که ویژه تر است، یکی از آنها شامل استفاده از کشور همسایه یعنی عراق است، کشوری که ایران هنوز از طریق ترکیبی از عوامل سیاسی، اقتصادی و قومی قدرت نفوذ توجهی بر آن دارد که از طریق نیروهای نیابتی خود در منطقه تقویت شده است.
استراتژی اصلی تهران صرفاً شامل تغییر نام تجاری نفت خود به عنوان نفت عراق بوده که به طور کلی به عنوان یک نهاد صادرکننده نفت تحریم نشده است، ایران سپس این نفت را آزادانه به هر کجا که عراق می خواست انتقال می داد. بخش عمده ای از این کار را می توان از طریق زیرساخت های صادرات نفت خام موجود عراق، از جمله حامل های نفت خام بسیار بزرگ بارگیری شده در مرکز صادرات جنوبی بصره و اطراف آن انجام داد.
حالا روسیه نیز این امکان را دارد تا با استفاده از تجربیات متحد شماره یک خود در منطقه یعنی ایران و دقیقا از طریق روش هایی مشابه نفت خود را در بازار جهانی از طریق دیگر کشورها مثل عراق به فروش برساند و تحریم های اعمالی را دور بزند.