روس‌ها در صدر فهرست عدم وفاي به عهد به ايران هستند

مسيح مهاجرى در روزنامه جمهورى اسلامى نوشت؛

برخلاف بعضي گمانه‌زني‌هاي اين روزها، راه‌ها در تمام زمينه‌ها به روي مسئولين ايراني باز هستند.

1- همانطور که رئيس‌جمهور فرانسه در گفتگوي تلفني با رئيس‌جمهور رئيسي گفته، هنوز فرصت براي توافق در مورد برجام وجود دارد. اين را ساير دولتمردان غربي اعم از آمريکائي و اروپائي هم مي‌گويند و از مجموع اظهارنظرهايشان پيداست که نمي‌خواهند روابط با ايران را از دست بدهند.

2- در ايران هم، اگر خواست و اراده دولت معيار باشد، تمايل به ادامه مذاکرات برجامي وجود دارد و براي رسيدن به يک توافق عادلانه تلاش هم مي‌شود. تاکنون هيچيک از مسئولان دولتي کشورمان در دولت سيزدهم، سخني که نشاني از نفي تلاش براي رسيدن به توافق در مذاکرات برجامي باشد نگفته‌اند. آنها مي‌دانند که رفع تحريم‌ها براي حل بسياري از مشکلات کشور لازم است.

3- در خارج از دولت، موضع تندي عليه برجام وجود دارد. آنها هم حق دارند نظر خودشان را داشته باشند ولي به هر حال تصميم‌گيري در اين زمينه برعهده دولتمردان است کمااينکه پاسخگوئي و مسئوليت پيامدهاي هر نوع تصميم‌گيري در اين زمينه نيز با دولتيان است نه افراد و جريان‌هاي خارج از دولت.

4- در آستانه يکساله شدن عمر دولت سيزدهم، وضعيت معيشتي مردم برخلاف وعده‌هاي انتخاباتي رئيس‌جمهور رئيسي نه‌تنها به سوي بهتر شدن نرفته بلکه با شتاب زيادي بدتر شده است. گراني، کمر مردم را شکسته و مشکلات اقتصادي در حال بيشتر شدن هستند. شعارهائي از قبيل اينکه زندگي مردم را به مذاکرات گره نمي‌زنيم، با اقتصاد مقاومتي بحران اقتصادي را پشت‌ سر مي‌گذاريم و بدون برجام و اف‌اي‌تي‌اف از شرايط دشوار کنوني عبور مي‌کنيم، هرچند هنوز شنيده مي‌شوند ولي در عمل روشن شده است که حتي خود مسئولين دولتي هم به اين نيتجه رسيده‌اند که از شعاردرماني هم معجزه‌اي ساخته نيست و آنچه مردم در سفره‌هاي خود احساس مي‌کنند با آنچه بر زبان مسئولين جاري مي‌شود متفاوت است.

5- اين روزها زمزمه‌های خطرناکي درباره جنگ اوکراين و نسبت ايران با اين جنگ گفته مي‌شود و مطالبي در اين زمينه نوشته مي‌شود که با هيچيک از معيارهاي قانوني، شرعي، اخلاقي و مواضع صريح اعلام شده توسط مسئولين نظام جمهوري اسلامي منطبق نيستند. از سخنان و نوشته‌هاي بعضي از همان افراد و مواضع بعضي از همان جريان‌هاي خارج از دولت ولي مدعيان همراهي با دولت، هرچند نه با صراحت ولي به صورت ضمني، بوي نوعي تمايل به همراهي با روسيه در جنگ اوکراين به مشام مي‌رسد. بعضي از اين افراد تلاش مي‌کنند پيروزي احتمالي اوکراين در اين جنگ را يک خطر براي ايران قلمداد کنند و از اين طريق به اين نتيجه برسند که ايران بايد به روسيه کمک کند تا در جنگ اوکراين پيروز شود. اين، يک تفکر بسيار خطرناک است که مي‌تواند کشور ما را در گردابي عميق فرو ببرد و گرفتار چنان مشکلاتي کند که تا ده‌ها سال قابل جبران نباشند. عقلاي کشور همواره بر نفي جنگ و همراهي با جنگ‌افروزان تأکيد کرده‌اند و درخصوص حمله نظامي روسيه به اوکراين نيز مسئولان ارشد نظام بارها اصل جنگ را نامطلوب و زيانبار دانسته‌اند. اين، يک موضع کاملاً منطقي و منطبق بر موازين است که منافع ملي کشور را صيانت مي‌کند و هرچه غير از اين باشد برخلاف منافع ملي است.

6- اقتضاي منافع ملي ايران اکنون اينست که از فرصت پيش‌آمده در اثر اختلافات شديد ميان روسيه و غرب به ويژه اروپا حداکثر بهره‌برداري را در زمينه‌هاي اقتصادي و سياسي به عمل بياوريم. اروپا اکنون در اثر کاهش صادرات سوخت از روسيه به اين قاره، به ما نياز دارد. ما با برآورده کردن اين نياز مي‌توانيم امتيازهاي موردنظرمان را از اروپا بگيريم و بسياري از مشکلات سياسي در زمينه‌هاي مختلف ازجمله برجام را حل کنيم. اگر در روابط با اروپا با مشکل بدعهدي مواجه هستيم، اين مشکل را با روسيه و بطور کلي بلوک شرق هم داريم. فهرست بدعهدي‌هاي روسيه در روابطش با ايران طي دو قرن اخير نشان مي‌دهد روس‌ها در صدر فهرست عدم وفاي به عهد قرار دارند. بنابراين، بهيچوجه به نفع ما نيست که سرنوشت خودمان را با اقدامات خطرناکي از قبيل همراهي با روسيه در جنگ با اوکراين – به هر شکل آن – گره بزنيم. ما به جاي اينکه خودمان را به روسيه سنجاق کنيم، بايد سياست سنجاق شدن به اين و آن را دون شأن ملت ايران و نظام جمهوري اسلامي بدانيم و با عملي ساختن سياست موازنه، رابطه معقولی با شرق و غرب در چارچوب منافع ملي و استقلال در روابط خارجي که جان‌مايه سياست «نه شرقي – نه غربي» است، داشته باشیم تا بتوانیم عزت و اقتدار اين ملت و اين کشور را حفظ کنيم.