- سریعالقلم: سه سناریو پیش روی ایران است؛ توافق، جنگ و اعتراضات شدید داخلی یا ... | در ۱۲ روز گذشته حدود ۵۰ آتشسوزی در ۱۹ استان ایران رخ داده است!
- عارف: اگر جنگ را شروع کردند، پایانش با ما خواهد بود
- واکنش سخنگوی وزارت خارجه به خبر تعطیلی سفارت خانههای اروپایی در تهران
- کامران غضنفری نماینده تهران: باید بررسی کنیم حضور پزشکیان به نفع کشور است یا نبودش!
- ارزیابی تازه علی لاریجانی از احتمال مجدد جنگ و موضوع مذاکره با آمریکا
- کسانی که ایران را به قوم بنی اسرائیل تشبیه میکنند به دنبال آوارگی ملت هستند!
- رمزگشایی از حملات اخیر به پزشکیان
- سرلشکر رحیم صفوی: احتمال میدهم جنگ مجددی رخ بدهد؛ پس از آن، ممکن است دیگر جنگی رخ ندهد
- توییت ولایتی با هشتگ «آلاسکا» و «مردهزارچهره»: ملت ایران هیچگاه اجازه معامله بر سر امنیت ملیشان را نخواهند داد
- سلاح تازه تندروها علیه پزشکیان: حملات در مجلس به رئیسجمهوری با طرح «عدم کفایت»
مدیریت در گل مانده!
نواندیش- رضا امیری: چند روزی است که سیل کشور را شخم زده و متاسفانه خسارات بسیاری را به بار آورده خساراتی که بیش از آنکه ناشی از بارش رحمت الهی باشد ناشی از بی تدبیری و مدیریت در گل مانده است، این ما بودیم که در مسیر سیل قرار گرفتیم وگرنه سیل که با ما کاری نداشت!
در ابن بین انتشار تصاویر در گل مانده آقایان نماینده مجلس و شهردار تهران هک طی ۲ روز گذشته موجی از واکنش ها را در پی داشت، این نمایش به قدری مضحک بود که حتی صدای روزنامه اصولگرا را هم در آورد.
اما به راستی راز این مدیریت در گل مانده چیست؟ اصلا ما نمی گوییم که این اقدام از برای ریاکاری و نمایش بوده و فرض را بر این می گذاریم که آقایان خود را ملزم به حضور در صحنه برای حل بحران دیدند اما چرا باید چنین باشد؟! چرا مدیریت ما همیشه مدیریت پس از بحران است نه خود بحران و يا پيشگيرى از آن؟! سال ها است که در مورد ساخت و سازها در مسیر مسیل هشدار داده می شود اما شهردارهای ما نسبت به آن بی تفاوت هستند.
متاسفانه در کشور ما این طور تصور می شود که مدیر همیشه باید پای صحنه باشد اما واقعیت این است مدیری کار خود را به درستی انجام داده که اصلا نیازی به حضور و گل مالی شدن در صحنه نداشته باشد، آقايان اگر مدیریت يا نظارت خود را به درستی انجام داده بودند اصلا دیگر نیازی به گل مالی شدن نداشتند، اما افسوس که گویا مدیران ما این روش دوم یعنی مدیریت در گل مانده را بیش از اولی ترجیح می دهند.