برخى مسئولانى كه توافق برجام را به رهبرى تبريك گفتند، بخاطر منافع جناحى با احياى آن مخالفت مى كنند!

مسيح مهاجرى در جمهورى اسلامى نوشت:

غذاي مانده و فريز شده، هر قدر هم که پرمايه و ملاط باشد، ارزش غذاي تازه را ندارد. ميوه را هم به وقت بايد خورد، وقتي بماند و بترشد ارزش خود را از دست مي‌دهد، نه لذت دارد و نه خواصي که در ميوه تازه وجود دارند و حتي چه بسا زيان‌هائي هم داشته باشد.

ماجراي برجام هم همينطور به پيش مي‌رود. برخلاف ادعاها و تبليغات پرحجم و سروصداهائي که مخالفان برجام و کاسبان تحريم کرده‌اند و مي‌کنند، اين توافق در زمان خودش مناسب‌ترين دستاورد ممکن براي کشورمان بود و توانست ايران را از زير بند هفتم منشور ملل خارج کند، تحريم‌هاي سازمان ملل را بردارد و مبالغ قابل توجهي از اموال بلوکه شده را به کشور برگرداند. بي‌جهت نبود که پذيرش برجام تصميم نظام بود و به هنگام اعلام آن، تمام مسئولان آن روز در دستگاه‌هاي مختلف که امروز هم بسياري از آنها در مناصب مهم و کليدي کشور حضور دارند با ارسال پيام به رهبري حصول چنين توافقي را تبريک گفتند. اينکه بعضي از همان افراد حالا به تناسب و اقتضاي منافع شخصي و جناحي خود، ساز مخالفت با برجام را کوک مي‌کنند، از مصيبت‌هاي وارده بر نظام جمهوري اسلامي است که چنين افراد متلوني بر کرسي‌هاي تصميم‌ گيري يا تصميم‌ سازي اين نظام تکيه زده‌اند و تا مي‌توانند نان به نرخ روز مي‌خورند! اگر متن پيام‌هاي تبريک همين افراد به مناسبت به فرجام رسيدن برجام در کنار مخالف‌ خواني‌هاي امروز آنها گذاشته و منتشر شود، ميزان اعتبار سياسي و اجتماعيشان و مبلغ بلوغ فکريشان براي افکار عمومي مشخص خواهد شد؛ ذلِكَ مَبْلَغُهُمْ مِنَ الْعِلْمِ!

از اين واقعيت تلخ که درگذريم، توجه به زياني که از رهگذر معطل ماندن برجام، پيوسته به کشور و ملت وارد مي‌شود، از اهميت بالائي برخوردار است. برجام را دونالد ترامپ به کمک کاسبان تحريم، رژيم صهيونيستي و سران ارتجاع عرب از کار انداختند. الآن هم اين هر چهار عنصر براي جلوگيري از احياء برجام و رفع تحريم‌ها تلاش فراواني مي‌کنند البته جمهوريخواهان آمريکا به نيابت از ترامپ. مردم ايران براي رسيدن هيأت مذاکره‌ کننده ايراني به توافق انتظار مي‌کشند چون ارتباط آن را با رفع تحريم‌ها و حل مشکلات اقتصادي کشور کاملاً لمس مي‌کنند.

دولت هم با يکسال تجربه در ميدان عمل بايد به اين واقعيت رسيده باشد که نمي‌توان نقش تحريم‌ها را ناديده گرفت. ناديده گرفتن، هزينه دارد و هزينه‌اش براي ايران فقط در بخش فروش نفت، مبالغ هنگفتي است که بودن و نبودن آن تأثير فوق‌العاده‌اي در زندگي و معيشت مردم دارد. در دوران تحريم، نفتمان را به ميزان حداقلي و به ثمن بخس به چين مي‌فروشيم ولي اگر تحريم‌ها برداشته شوند، در شرايط کنوني که قيمت هر بشکه نفت بالاي 100 دلار است و ما امکان استخراج و فروش بيش از 2 ميليون بشکه را داريم، هر ماه حداقل 6 ميليارد دلار درآمد نفتي خواهيم داشت آنهم به پول نقد نه ادا و اطوارهائي که به بهانه تحريم‌ها ناچاريم تحمل کنيم. فقط همين يک فقره تفاوت، کاملاً نشان مي‌دهد که گره نزدن زندگي مردم به برجام و تحريم‌ها چيزي بيش از يک شعار نيست.

نشريه وال ‌استريت ژورنال از قول مقامات اتحاديه اروپا نوشته است ايران تا 24 مرداد فرصت دارد درباره متن پيشنهادي توافق برجامي نظر مثبت يا منفي خود را اعلام کند. پيشنهاد اتحاديه اروپا به ايران، شامل حل و فصل موارد پادماني مورد نظر آژانس بين‌المللي انرژي اتمي و اجراي توافق متکي بر ارزيابي آژانش از همکاري ايران است. به عبارت روشن‌تر، اگر ايران به سؤال‌هاي آژانس در مورد سه نقطه مورد بحث ميان ايران و آژانس پاسخ بدهد، راه براي رسيدن به توافق نهائي هموار خواهد شد. با توجه به اينکه مسئولان ايراني همواره اعلام کرده‌اند به تعهدات خود نسبت به مقررات آژانس بين‌المللي انرژي اتمي پاي‌بند هستند، طبعاً مشکلي براي پاسخ دادن به سؤال‌هاي آژانس و شفاف ‌سازي در اين زمينه نخواهند داشت. بنابراين، تصميم‌ گيرندگان مي‌توانند در پاسخ به متن پيشنهادي اتحاديه اروپا و مذاکرات وين دست بالا را داشته باشند و به توافقي که متضمن منافع ملي ايران باشد دست يابند. قاعده استفاده بموقع از غذا و ميوه را از ياد نبريد و اجازه ندهيد برجام که سال‌هاست منتظر تعيين تکليف است باز هم معطل بماند و خاصيت خود را بيش از اين از دست بدهد. همه بايد اين واقعيت را هم در نظر داشته باشند که حاشيه ‌سازي‌ها هر قدر هم که پر سر و صدا باشند، نمي‌توانند فکر مردم را از برجام و تحريم‌ها منصرف سازند، زيرا برجام و تحريم‌ها را شما به مسأله اول زندگي مردم تبديل کرده‌ايد. هر قدر بلاتکليفي برجام ادامه پيدا کند، زيان‌هاي بيشتري متوجه مردم و کشور خواهد شد.