ایران، چین و روسیه از بغض معاویه دور هم جمع شده اند

اینتیتر – سحر سادات زمانی؛ محسن جلیلوند، کارشناس روابط بین الملل در گفت و گویی اختصاصی با خبرنگار ما درباره آینده توافق هسته ای ایران اظهار داشت: خوشبین نیستم توافقی صورت بگیرد، زیرا که مواضع دو طرف از هم فاصله دارد و همچنین این نظریه در کشور غالب است که ایران دست بالا را دارد و از پیشنهادات اروپا تمکین نمی کند.

جلیلوند افزود: با توجه به گزارشی هم که شب گذشته وال استریت ژورنال چاپ کرد، سطح توقع مقامات غربی کاملا مشخص است و فکر نمی کنم بر اساس توقعات غربی ها، ایران راضی به توافق شود. همچنین صحبت های رابرت مالی هم نشان می دهد که امید چندانی به توافق نیست.

ایران، چین و روسیه از بغض معاویه دور هم جمع شده اند

این کارشناس روابط بین الملل درباره روابط اخیر ایران، چین و روسیه بیان کرد: به نظر می رسد ایران و روسیه و چین یک تروئیکایی تشکیل داده اند تا در مقابل غرب بایستند. البته ناگفته نماند که هر کدام از این کشورها خود چالش های بزرگی با غرب دارند. روسیه با موضوع جنگ اوکراین، چین با موضوع تایوان و ایران با پرونده هسته ای با کشورهای غربی درگیر هستند.

وی ادامه داد: اتحاد بین این سه کشور یک اتحاد سلبی است یعنی از بغض معاویه دور هم جمع شده اند. آنطور که تاریخ نشان داده است اتحادهای سلبی فاقد اعتبار هستند و دوامی چندانی نیز ندارد. مگر اینکه تبدیل به پیمان شوند. مانند ناتو که در مقابل اتحاد جماهیر شوروی شکل گرفت. ولی این نوع اتحادها که مانند آنها را در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم در اروپا داشتیم،‌معمولا شکننده هستند. در واقع اکنون از نظر تاریخی در حال بازتولید اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم هستیم.

داشتن سنخیت برای اتحاد پایدار نیاز است

جلیلوند در خصوص عوامل پایداری اتحاد میان ایران، چین و روسیه گفت: در هر صورت ایران، روسیه و چین باید یک سنخیتی با یکدیگر پیدا کنند. در واقع کشورهای عضو ناتو در نظام سیاسی، اقتصادی و حتی اجتماعی به یکدیگر شباهت هایی دارند و همین امر اتحادشان را پایدار کرده است.

در نظام اقتصادی جهان شاهد تغییر چندانی نخواهیم بود

این کارشناس روابط بین الملل درباره آینده نظام جهانی و تغییرات آن توضیح داد: نظام جهانی نظام سرمایه داری است و همه قدرتها در این نظام فعالیت می کنند. یعنی چین فقط نام نظام سوسیالیستی را دارد اما در واقعیت سرمایه داری است. روسیه نیز به همین شکل است. پس از لحاظ نظام اقتصادی شاهد تغییر چندانی نخواهیم بود به این دلیل که نظام غالب در همه جای دنیا سرمایه داری است.

قطب بندی سیاسی جهان تغییر کرده است

جلیلوند درباره قطب بندی نظام سیاسی جهان گفت: باید به یارگیری هایی که در سطح دنیا اتفاق می افتد، دقت کرد.به عنوان مثال در حال حاضر در درگیری چین و تایوان، کشورهای معدودی از چین حمایت می کنند و بر این اساس می توان گفت تقسیم بندی جهانی چندان تغییر نکرده و به روال سابق است.

وی افزود: خود چین نیز چندان درگیر نشد و به پذیرش اینکه تایوان در حالت نه صلح و نه جنگ بماند، رسید. به این دلیل که در همین مانور کوچک اقتصادش دچار اختلال شد. ۸۰ درصد تجارت چین از تنگه مالاکا صورت می گیرد و با همین رزمایش هایی که اخیرا انجام داد، اقتصادش سریع واکنش نشان داد. روسیه نیز بعد از جنگ اوکراین همین تجربه را داشت و غربی ها برای جایگزینی خط لوله گاز اقدام کردند. این نشان داد که روسیه هم باید در اقتصاد جهانی کار کند.

جلبلوند ادامه داد: در مجموع باید گفت قطب بندی سیاسی جهان تغییر کرده و امریکا دیگر قدرت دهه پنجاه و شصت قرن گذشته میلادی را ندارد. آن آمریکا ۵۰ درصد اقتصاد جهان را دارا بود و اما در حال حاضر ۲۳ درصد از اقتصاد را در اختیار دارد.

مهم ترین چالش ایران برنامه هسته ای است

این کارشناس روابط بین الملل در پایان گفت: ایران چالش هایی دارد که نیازمند مدیریت است. تا زمانی که این چالش ها را مدیریت نکند، اوضاع به این منوال است. این را باید گفت که اگر در حال حاضر تمام تحریم ها برداشته شود ۸ سال طول میکشد تا اقتصاد کشور به سال ۹۲ برگردد.

وی افزود: از طرفی ایران در منطقه هم درگیری های بسیاری دارد. ما قدرت منطقه ای هستم اما با اکثر کشورهای منطقه روابط خیلی نیکویی نداریم. البته همه این ها تقصیر ایران نیست و آنها نیز مقصر هستند. اما تا زمانی که نتوانیم این چالش ها را مدیریت کنیم باید هزینه بپردازیم و پرداخت این هزینه ها هم بر معیشت مردم تاثیرگذار است. در حال حاضر نیز مهم ترین چالش ما برنامه هسته ای است که فشار زیادی را روی شیوه معیشت مردم آورده است.