- دیدار ظریف و وزیر امور خارجه عراق
- عطریانفر: روحانی به رئیسی گفت ما داریم میرویم ولی شما تمامش کن...
- سعید جلیلی: دشمن دارد شکست می خورد، پشت خیمهاش هستیم
- درباره درگذشت خسرو علیکردی
- لونا الشبل کیست + عکس
- عرش الهی با ریاکاری و تبعیض و اختلاس به لرزه در خواهد آمد نه با موی دختران سرزمینم
- بیانیه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره سخنان سلیمانی اردستانی
- اژهای: درباره حجاب هشدار داده بودم / ماجرای سرعت رسیدگی به پرونده ۲ وزیر دولت رئیسی
آفرین آقای وزیر! این الفبای دیپلماسی را برای "مخالفان برجام" تشریح کنید
نواندیش - محمد صادقی: دو شب پیش امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه نکته ای را گفت که بسیار درست بود، نکته البته ساده و قابل فهمی که جزو الفبای دیپلماسی است و همه هم آن را می دانند، همه جز مخالفان برجام و مذاکره، البته شاید آنها نیز به این امر واقف اند اما حداقل تمایلی به پذیرش اش ندارند!
امیرعبداللهیان گفت: مجلس می گوید پیش نویس ایراداتی دارد، خب بالاخره طرف مقابل هم مطالباتی دارد، اما طرف مقابل ما، شش کشورند، ملاحظاتی هم دارند؛ توافق نتیجه تضارب آرا ما و ۱+۵ است.

این نکته درستی است، دیپلماسی یعنی همین امتیاز بدهید و امتیاز بگیرید، حال در این میان کشوری که از اهرم های قدرت بیشتری برخوردار است طبیعتا می تواند امتیازات بیشتری هم بگیرد، اینکه برخی مخالفان برجام انتظار دارند طرف مقابل همه امتیازات را به ایران بدهد این دیگر دیپلماسی و مذاکره نیست.
دو طرف مدت ها است مشغول چانه زنی هستند تا اینکه امتیازات هر چه بیشتری کسب کنند، اما در این بده بستان طبیعتا غرب نیز امتیازاتی می خواهد که برای آن تن به مذاکره داده است، برخی اما به گونه ای صحبت می کنند که گویا انتظارشان این است که ایران هر امتیازی مطلوب اش است را دریافت کند و چیزی جز این را شکست قلمداد می کنند، حال باید پرسید اصلا مگر چنین چیزی در مذاکره ممکن است؟!
مذاکره عرصه بده بستان است حالا در این میان کشوری موفق خواهد بود که بداند چی می دهد و چی می ستاند و به گونه ای این اقدام را انجام دهد که ارزش آنچه ستانده به آنچه داده سنگینی کند، این الفبای ساده مذاکره است که گویی برخی نمی خواهند آن را درک کنند یا بهتر بگویم منفعت شان در درک نکردن آن است!
برجام کثیف ترین بازی سیاسی در تاریخ ایران است.این مشکل مردم ایران است که با چنین سوژه هایی فریب می خورند. چنین سوژه هایی در نهایت تبدیل به یک تراژدی خواهند شد.
دردناک ترین تراژدی واقعی در زندگی ایرانبان این است که از نور می ترسند نه تاریکی.
داشتن عقل و فهمیدن واقعا چیزهای دردناکی هستند. .
برای بیشتر مردم دانستن و فهمیدن به معنای زندگی سخت تر و مشکل تر است و ترجیح می دهند در نادانی و بی خبری به سر برند. و بی تفاوت باشند.

