كيهان با مقايسه هزينه دفن ملكه اليزابت و نذرى هاى اربعين: پير پسر ٧٠ ساله‌ پیرزن ٩٦ ساله با سؤالاتی در مورد پرونده قتل دایانا، جای او نشست !

كيهان در ادامه واكنش ها به مرگ اليزابت دوم ملكه انگليس نوشت؛

هزینه 6 میلیارد پوندی برای دفن یک پیرزن، اگر آن گونه که گفته شده، صحت داشته باشد، با کدام انصاف و عقلی سنجیده می‌شود؟ گیریم آن پیرزن، ملکه 96 ساله انگلیس باشد که هفتاد سال ملکه بوده و غیر از چنبره زدن بر کشورهای مختلف و دارایی‌های صدها میلیون نفر، مالک جان و مال و ناموس دلفین و غاز و مرغابی‌های آنها هم بوده باشد. شرایط خراب مالی انگلیسی که برگزیت را پشت سر گذاشته چه می‌شود؟ گرسنگان عالم چه خواهند گفت؟ دوستانی که قیمت بطری‌های آب زائران اربعین و لیوان‌های یک بار مصرف محرم و افطاری‌های مردم به مردم را هر ساله محاسبه و به تعداد فقرای جهان تقسیم و به علاوه حقوق مدافعان حرم می‌کنند و سهم مردم را از آن کم کرده و در اعدادی تخیلی ضرب می‌کنند، در مورد این 6 میلیارد دلار و حقوق و ثروت و... ملکه چرا ساکتند و علائمی حیاتی از خود نشان نمی‌دهند؟

آنها که بی‌قانون بودن انگلیس (قانون این کشور بر مبنای اساسنامه و رویه جاری است) و بی‌سرود ملی بودن (سرود این کشور سرود ملی نبوده و سرود سلامتی ملکه است) و ارتش ملی نداشتن (ارتش ملی ندارند و ارتش سلطنتی دارند) و... را نمی‌دانستند بدانند که گروهی مبتلا به روشنفکر‌نمایی، مأموریت دارند که تا می‌توانند مردم و کشور خود را تحقیر کنند و تا می‌توانند برای کدخدا و ملکه خوش برقصند. برای ملکه فرامیلیاردری که خود و خانواده‌اش از پرداخت هر نوع مالیاتی معاف و در تخلفاتشان از هرگونه تعقیب و قانونی مبرا هستند، ولایتی جهانی، بی‌حد و مرز و بدون محدودیت و فراتر از انسان‌ها برقرار کرده و اختیاراتی به دور از عقل سلیم به او داده‌اند. سوگند مسئولین و نمایندگان مجلس انگلیس و استرالیا و کشورهای زیر سلطه بریتانیا، به جان ملکه است نه خاک وطنشان. و ملکه انگلیس، رئیس‌کشور و رئیس ‌مذهب و رئیس‌کلیساهای این کشور است. و جهان غرب در قرن بیست و یکم است ظاهراً.

در مورد انگلیس نوشتن، مرور کارنامه یکی از قدیمی‌ترین و موذی‌ترین دشمنان ایران است که گاهی به استعمار و گاهی به روباه پیر از آن یاد می‌شود و با ما سابقه پدر‌کشتگی بیش از صدساله‌ای دارد که خودشان از تاریخ ما حذفش کرده‌اند. نسل‌کشی 9 میلیون ایرانی در بین سال‌های 1295 تا 1298 خورشیدی با قحطی ساختگی و وبای انگلیسی و نیز تبانی آیرونساید با اردشیر ریپورتر و به قدرت رساندن اسطبل‌بانی به جای شاه ایران. و کودتای 28 مرداد و اسقاط دولت مصدق و... و کارنامه سیاهی که سرشار از عفونت انگلیسی و خون ایرانی است. در قرن بیست و یکم میلادی و زمانی که همه روشنفکران به سلامتی تجدد به تحجر تف می‌کنند، پیرزن 96ساله‌ای رفت و پیرپسر 70 ساله‌اش با پرونده‌ای مملو از گلکاری‌های اخلاقی و اقتصادی و... و سؤالاتی در مورد پرونده قتل دایانا، جای او نشست تا بار دیگر منتقدان حکومت‌های موروثی را بر سر دوراهی حق‌گویی و دروغ‌گویی قرار دهد.

آنها که داعیه ایران و تاریخ کهن آن را دارند، چرا در مرگ این دشمن پیر، ساکت نشسته و بر تاریکی نفرین و فکری را روشن نمی‌کنند؟ چرا در برابر وقیحانی که عنکبوت بریتانیایی را تقدیس می‌کنند و مادر خود می‌نامند نمی‌ایستند؟ این بی‌وطنی را فقط می‌توان در میان غربزدگان اجنبی‌پرست جست نه ایرانیان باشرف. دوراهی سختی برای روشنفکری است که اصالت یا بدلی بودن خود را ثابت کند. با مردم و میهن هستند یا با دشمن مردم و میهن؟ توقعی از آنها نیست که گویی از خواب بیدار شده و صورت نشسته بیانیه نوشتند و از موروثی شدن حکومت در ایران ابراز نگرانی کردند ولی حماقت عریان و تحجر مجسم در بریتانیا را در مقابل خود نمی‌بینند. آنها قبلاً هم نشان دادند که جمهور را ندیده و نظر اکثریت «‌با اختلاف آرای بسیار زیاد» را زیر پا گذاشتند.

خبرهای مرتبط