ممنونیم آقای "تیلور" که به ما یادآوری کردید!

حسن یزدانی بدون شک یکی از ورزشکاران محبوب تاریخ ایران محسوب می شود، مردی که اکنون پس از 60 سال تبدیل به پرافتخار ترین کشتی گیر ایران هم شده است. دو شب پیش در حالی که فضای کشور متاثر از یک حادثه تلخ بود حسن یزدانی در دیدار با رقیب سنتی خودش متحمل شکست سنگینی شد.

نواندیش- رضا امیری: حسن یزدانی بدون شک یکی از ورزشکاران محبوب تاریخ ایران محسوب می شود، مردی که اکنون پس از 60 سال تبدیل به پرافتخار ترین کشتی گیر ایران هم شده است. دو شب پیش در حالی که فضای کشور متاثر از یک حادثه تلخ بود حسن یزدانی در دیدار با رقیب سنتی خودش متحمل شکست سنگینی شد.

آنچه بر سنگینی این شکست می افزود اما اظهاراتی بود که پس از مسابقه بر زبان مجریان برنامه جاری شد، مجریانی که تا قبل از شروع رقابت از ترس و وحشت در چهره تیلور می گفتند و از دعای خیر و عزم جزم حسن حالا گویا به قول هادی عامل خودشان را در آوردگاهی سختی می دیدند، انگار اصلا مسئول بودند تا این فاجعه بزرگ یعنی شکست از یک کشتی گیر آمریکایی را ماست مالی کنند، اما چه فاجعه ای، مگر این چیزی بیش از یک مسابقه بود؟!

البته که این طبیعت ورزش است که با حوادث اجتماعی و سیاسی گره بخورد و چیزی هم نیست که فقط مختص به ما باشد، در دنیا نیز همیشه رقابت برخی کشورها با یکدیگر مثل انگلیس و آلمان در اروپا یا انگلیس و آرژانتین و بسیاری دیگر از کشورها به دلیل سابقه رقابت های سیاسی شان معنای دیگری برای مردم و ورزشکاران آن ها دارد، بنابراین می توان حدس زد که رقابت ایران و آمریکا نیز چیزی شبیه به این جنس باشد، اما آنچه عجیب و غیر قبال قبول است حجم فشاری است که به یک ورزشکار وارد می شود و فراموش کردن اینکه آن رقابت هرچه باشد یک مسابقه ورزشی است به خصوص وقتی که با حریفی قابل احترام این رقابت جریان دارد.

دیوید تیلور هم مثل حسن یزدانی کشتی گیر بزرگی است، ویدیو تمرینات او نشان می دهد که چقدر برای رسیدن به مدال تلاش کرده است، او هم دعای خانواده و مردم اش را پشت سر خودش دارد و از همه مهم تر مثل حسن یزدانی ما کشتی گیر فوق العاده با اخلاقی است.

شاید پیامی که او بعد از مسابقه برای حسن یزدانی داد درس بزرگی برای همه ما به ویژه مجریان صدا و سیما باشد که بدانند این رقابت هر چه که باشد، هر قدر هم حیثتی باز یک رقابت ورزشی است که یک سر آن برد و سر دیگرش باخت است، واقعا لازم نیست آنها بعد از هر شکستی این همه صغری و کبری بچینند و بیشتر اعصاب مخاطب را به هم بریزند.

و این هم پیامی جالب از این ورزشکار حرفه ای و با اخلاق آمریکایی که باید برای همه ما درسی باشد:

سلام دوست من، می‌دانم که باختن یک اتفاق ناخوشایند است اما تو بهتر خواهی شد و من هم همینطور و سال دیگر دوباره مقابل هم قرار می‌گیریم. می‌دانم که سال آینده من و تو آنجا خواهیم بود(فینال جهانی سال بعد) بگذار به تماشاگران، یک مبارزه خوب را نشان دهیم، پس بیا با هم مبارزه کنیم!

گزارش خطا