واکنش سفیر پیشین ایران در تاجیکستان به تبلیغات دولت برای عضویت در پیمان شانگهای

دولت آقای رئیسی و البته صدا و سیمای تماما هواخواه ایشان و طرفداران نوعا ناآگاه و خود عالم پندار شان یکسره عضویت در پیمان شانگهای را بعنوان دستاورد بزرگ ومحصول تدابیر این دولت و حلال بسیاری از مشکلات کشور قلمداد کرده و مرتبا در تریبون های گوناگون آن را نماد کفایت دولت جدیدمعرفی نموده اند.

24آنلاین به نقل از حمید سرمدی سفیر پیشین ایران در تاجیکستان نوشت: دولت آقای رئیسی و البته صدا و سیمای تماما هواخواه ایشان و طرفداران نوعا ناآگاه و خود عالم پندار شان یکسره عضویت در پیمان شانگهای را بعنوان دستاورد بزرگ ومحصول تدابیر این دولت و حلال بسیاری از مشکلات کشور قلمداد کرده و مرتبا در تریبون های گوناگون آن را نماد کفایت دولت جدیدمعرفی نموده اند.

بایستی توجه داشت که ماهیت و ساختار و وظایف این سازمان امنیتی بوده و علیرغم تعریف ماموریت های بعدی اقتصادی و فرهنگی هشتادوسه درصد اسناد مبادله شده در این سازمان با موضوعات امنیتی بوده است، لذا بیان جملاتی از زبان رئیس دولت و مقامات مربوطه و نیز نمایش های پیوسته صدا و سیما مبنی بر تحول در اقتصاد کشور و تاثیر آن بر سفره های مردم و گسترش باب حل مشکلات اقتصادی تنها یک مانور تبلیغاتی و بدون هرگونه پشتوانهٔ اجرایی است زیرا سازوکارهای لازم برای همکاری های اقتصادی اعضا و افزایش مبادلات و ورود به عملیات طرح های اقتصادی فاقد مبانی و ابزارهای لازم است. تنها کلیاتی در خصوص همکاری ها در بخش اقتصاد آن هم در حد توصیه آورده شده که البته اهالی اجرا و صاحبان تجربه کاری کاملا با معنای آن آشنا هستند.

سئوال این است که خروجی اقتصادی فعالیت مشترک اعضا در قالب مناسبات داخلی این پیمان و نه روابط دوجانبه از ابتدا تا کنون چگونه و به چه میزانی بوده است ؟اینجا صحبت از نگاه منفی پیوستن به این سازمان نیست بحث بر سر توقعات و انتظارات از این پیوستگی است که یا ناشیانه و از سر خامی و بی اطلاعی از واقعیت و یا عالمانه و برای تحمیق افکار عمومی و فریب مردم این عضویت دستمایهٔ نمایش های بی مبنا و شوآف شده است.

آقایانی که خود و همفکرانشان تاکنون با سیاست های ماجراجویانه مانع اصلی پیوستن کشور به این پیمان بوده اند چگونه به خود حق می دهند امروز این عضویت را دستمایهٔ مانور موفقیت انحصاری خود قلمداد کنند و دیگران را با شلاق نقد محکوم کنند که فقط دلباخته غرب بودند و از پیگیری همکاری های منطقه ای و با همسایگان و عضویت در شانگهای در تنظیم سیاست خارجی ضعف و ناتوانی به خرج داده اند.

تاکید دارم این پیمان معجزه ای برای حل مشکلات اقتصادی کشور نخواهد داشت و تنها برای گذر از این ستون به آن ستون و یافتن فرجی به منظور توجیه ناکارآمدی رویه های جاری و سر درگمی اداره سیاست خارجی و دیگر ساحت های کشور می باشد.

خبرهای مرتبط