قابل: خشک مذهب‌ها علی (ع) را کشتند

حکومت برای امیر المومنین اصل، هدف، مقصد، داشتن زندگی بهتر، خانه وسیع‌تر و یا رفاه بیشتر نیست بلکه حکومت ابزاری برای اصلاح جامعه است.آنچه که درجامعه علم دین است، احکام آن است که در مناسبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی وعبادی جامعه تبلور پیدا می‌کند.

یک پژوهشگر دینی با انتقاد از اقدامات گروه تروریستی داعش گفت:‌دولت اسلامی شعار خوبی است اما افرادی که در حال حاضر این شعار را سر می‌دهند اراده باطلی دارند چرا که اسلام هرگز نخواسته با جنایت، کشتار وخونریزی‌های بی‌رویه جلو برود.

به گزارش خبرنگار ایلنا، حجت‌الاسلام هادی قابل شب گذشته طی سخنانی در هیات فاطمه الزهرا(س) با موضوع شاخصه‌های اصلاح علوی، هدف از رسالت انبیاء و ائمه اطهار(ع) را اصلاح رفتار و اندیشه‌های حاکم بر جامعه عنوان کرد و گفت: قرآن کریم آن هنگام که از انبیا سخن می‌گوید این گونه تعبیر می‌کند که نبی‌خدا جز اراده اصلاح در جامعه اراده دیگری ندارد.

وی با اشاره به شرایط مختلفی که انبیاء به رسالت رسیدند، اظهار کرد: کسانی که رو در روی پیامبران خدا می‌ایستادند متفاوت بودند به عبارتی برخی در حوزه باورها و اعتقادات، برخی درحوزه اقتصادی و برخی در حوزه سیاسی ایستادگی می‌کردند و می‌توان گفت که انبیاء برای اصلاح رفتاری که حکام زمانشان در پیش گرفته بودند، مبعوث شدند.

قابل با بیان اینکه اگر نگاه گذرا به رسالت پیامبراکرم(ص) داشته باشیم این حقیقت به طور کامل مشهود است که آنچه که در جزیره العرب آن زمان و یا سایر سرزمین‌ها می‌گذشت، همه رفتارها در مسیر انحراف از اصول اخلاقی بشری بود، ادامه داد: آنچنان اصول اخلاقی و بشری به انحراف کشیده شده بود که از دین حضرت ابراهیم بت‌های متعددی گاه به تعداد روزهای سال در کعبه قرار داده شده و مردم کعبه‌ای را طواف می‌کردند که هر طایفه‌ای برای خود بتی در آن مکان داشت.

وی از این امر به عنوان انحطاط فکری، اعتقادی و باوری مردم آن زمان یاد کرد و گفت: از لحاظ اقتصادی درجزیره العرب به ویژه مکه آنچه که بیشتر مشاهده می‌شد ربا بود. از سوی دیگر در مدینه جنگ میان دو طایفه اوس و خزرج به قدری کشته و خونریزی داشت که خود آنها از این وضعیت خسته شده بودند از این رو نبی اکرم(ص) به بعثت رسید تا همه این مسائل را اصلاح کند.

این پژوهشگر دینی برابری حقوق افراد را از شاخص‌های پیامبر برای اصلاح جامعه عنوان کرد و گفت: ایثار و از خود گذشتگی درجامعه‌ای که تجاوز شتر فردی از یک قبیله به مزرعه طایفه دیگر، خونریزی به راه می‌انداخت به حدی رسید که در یکی از جنگ‌های پیامبر(ص) که زخمی‌ها بسیار بودند و قتی فردی برای آنها آب آورد همه خواستار این بودند که ابتدا آب به مجروح دیگری داده شود و ایثار در این جامعه بسیار زیاد شد.

قابل با تاکید براینکه نهاد بشر اصلاح پذیر بوده و همواره به دنبال اصلاح وضع نامناسب است، خاطر نشان کرد: هر نهاد انسان دارای معیارهای ارزشی و اصلاحی است. زمانی که پیامبر(ص) بر بستر خاک گذاشته شد در این جامعه هنوز تفکر جاهلی وجود داشت که به طور مثال من از طایفه برتر هستم و ازاین رو صدارت و آقایی باید برای ما باشد. این مسئله پس از رحلت پیامبر اوج گرفت و اوج این انحراف از سقیفه شروع شدکه بعد از 25 سال خانه نشینی حضرت علی(ع) حکومت به ایشان رسید.

این پژوهشگر دینی با بیان اینکه در زمان خلفای قبل از امیر المومنین (ع)، از لحاظ باورها و اعتقادات تغییراتی در جامعه ایجاد و حتی دست‌اندازی به احکام الهی شروع و بدعت‌هایی ایجاد شده بود، ابراز کرد: در این دوران در حوزه مناسبات سیاسی، مناسباتی به وجود آمده بود که منجر به امتیازات طبقاتی شده بود. در زمان رسول خدا(ص) و خلیفه اول، بحث توزیع عادلانه بیت المال مطرح بود. به عبارتی سرانه بیت المال به طور مساوی میان همه افراد تقسیم می‌شد اما در دوران عمر، دیوان شکل گرفت و خلیفه دوم اعلام کرد که مهاجرین نسبت به انصار سهم بیشتری از بیت المال می‌برند. سپس برای کسانی که در جنگ بدر، احد و احزاب حضور داشتند امتیازات دیگری قائل شد و بر همین اساس برخی امتیاز بیشتری نسبت به سایرین یافته و در نتیجه پول بیشتری از بیت المال نصیب‌شان می‌شد.

وی ادامه داد: در دوران عثمان نیز گفته شد که خلیفه مسلمین صاحب اختیار بیت‌المال است و هر طور که مصلحت بداند وتصمیم بگیرد می‌تواند بیت المال را میان افراد توزیع کند.

قابل به تعبیر امام علی(ع) از دوران خلافت ابوبکر، عمر و عثمان اشاره کرد و گفت: تعبیری که امام علی(ع) نسبت به این دوران دارد این است که آنان مال مسلمین را آن چنان خوردند که شتر گیاه بهاری را می‌خورد و حتی آن را از ریشه در می‌آورد. در زمان عثمان اگر کسی به این شیوه اعتراض می‌کرد او را بسیار می زدند که حتی در یک مورد فتق یکی پاره شد که چرا به خلیفه اعتراض می‌کند.

این پژوهشگر دینی به خطبه131 نهج‌البلاغه اشاره کرد و گفت: حکومت برای امیر المومنین اصل، هدف، مقصد، داشتن زندگی بهتر، خانه وسیع‌تر و یا رفاه بیشتر نیست بلکه حکومت ابزاری برای اصلاح جامعه است.آنچه که درجامعه علم دین است، احکام آن است که در مناسبات سیاسی، اقتصادی، اجتماعی وعبادی جامعه تبلور پیدا می‌کند.

قابل تصریح کرد: از نگاه امام علی(ع) خوب روزه گرفتن و خوب نماز خواندن نشانه حکومت خوب نیست بلکه شاخص حکومت خوب میزان اجرای عدالت درآن جامعه است. در دوران امام علی(ع) عبادت بود وحتی مسلمانان در آن زمان در ماه مبارک رمضان صد رکعت نماز مستحبی می‌خواندند اما آن چیزی که نبود و امام علی(ع) به دنبالش بود اصلاح جامعه از فسادها بود. حضرت می‌خواست امنیت را برای مظلومان ایجادکند تا از حالت ستمدیدگی نجات پیدا کنند.

وی از کتاب خدا، سنت پیامبر و اجتهاد به عنوان سه معیار و مبنای امام علی (ع) برای اصلاحات یاد کرد وگفت: حضرت فرمود که برای اداره جامعه قرآن را نصب العین قرارداده و به عنوان قانون اساسی طبق آن عمل خواهم کرد. معیار دوم ایشان روش و سیره عملی پیامبر خدا بود که بعضا در جامعه وجود داشت و با اجرای آن اصحاب پیامبر می‌توانستند بر آن صحه بگذارند.

قابل کسانی که مقابل حضرت علی(ع) را ایستادند را به سه طایفه وگروه تقسیم کرد و گفت: اولین گروه کسانی بودند که در دوره خلفای قبلی ثروت‌های بادآورده‌ای را به دست آورده بودند و حضرت به دنبال این بود که این ثروت‌های بادآورده را از صاحبانش پس گرفته و عدالت را میان مسلمین اجرا کند. طلحه و زبیر از جمله این افراد بودند که شبی نزد حضرت آمدند و به او گفتند با این تندروی‌ها حکومت را از دست خواهی داد. به ثروت مردم کاری نداشته باش و اگر ثروتی را نیز در گذشته بدست آورده‌اند، لااقل به آن بی‌توجه باش اما وقتی اصرار علی(ع) را برای اجرای عدالت دیدند رفتند و جنگ جمل را به راه انداختند.

وی دومین گروه را افرادی امثال عمروعاص و معاویه که درعرصه سیاسی جامعه آن زمان حضور داشتند عنوان کرد و گفت: عمر و عاص ومعاویه از سیاستمدارانی بودند که جولانگاه آنها عرصه سیاسی جامعه بود که باروی کار آمدن علی (ع) عرصه بر آنها تنگ شد. آنها به دلیل اینکه حکومتی که در دوره عثمان به دست آورده بودند را در دوران حضرت علی (ع) در خطر می‌دیدند به پا خواستند چراکه حضرت به آنها گفته بود آنهایی که بر مسند حکومت بر باطل نشسته‌اند را یک لحظه هم نمی‌خواهم.

وی از خوارج به عنوان سومین گروه در مقابل امام علی (ع) یاد کرد و گفت: سومین گروه؛ مقدس نماهای خشک مذهب بودند که به ظواهر دین دلبسته بودند که ازآنها به عنوان خوارج یاد می‌شود و عاقبت همین خشک مذهب‌ها علی(ع) را کشتند. وقتی ابن ملجم مرادی در شب نوزدهم در مسجد کوفه شمشیرش را بلند کرد شعارش این بود که هیچ حکمی جز حکم خدانیست و برای تو ای علی(ع) هیچ حکم و دستوری نیست. خوارج در نماز جماعت امام علی (ع) حاضر و این حرف‌ها را می‌زدند و یا در جلساتی که حضرت برگزار می‌کردند به هر نحوی به دنبال بر هم زدن آن بودند و حضرت در پاسخ می‌گفت که کلمه و حرف آنها درست است اما اراده باطل از این حرف دارند.

قابل به فعالیت گروه تروریستی داعش که به دنبال برپایی دولت اسلامی هستند اشاره کرد وگفت: دولت اسلامی شعار خوبی است اما افرادی که در حال حاضر این شعار را سر می‌دهند اراده باطلی دارند چرا که اسلام هرگز نخواسته با جنایت، کشتار وخونریزی‌های بی‌رویه جلو برود.

این پژوهشگر دینی در پایان گفت: چه زیبا گفت پژوهشگر مسیحی لبنانی که علی(ع) در محراب عبادت به خاطر اینکه در عرصه عدالت بسیار سخت گیر بود به شهادت رسید.

گزارش خطا