به کارگیری آمبولانس برای جابجایی ماموران يگان ويژه صحت دارد؟

تابناك نوشت؛
سکوت خسارت بار وزارت بهداشت در مقابل یک شایعه مخرب، آيا از آمبولانس برای جابجایی یگان‌های انتظامی و ماموران امنیتی استفاده می‌شود؟ پیش از پاسخ دادن، کمی تامل کنید و دقایقی را به خواندن این متن اختصاص دهید.

از جمله دستاور‌دهای مهم کشورمان در فرهنگ ترافیکی، بازکردن راه برای خودرو‌های امدادی است؛ اتفاقی شایسته تقدیر که حالا مدتی‌ است تحت تاثیر آسیب‌های شکل گرفته در بطن جامعه قرار گرفته و به باور برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی، بعید نیست به نابودی آنچه با زحمت و در سایه آموزش‌های فراوان به دست آمده، منجر شود.

صحبت درباره شایعاتی است که در خصوص استفاده از آمبولانس‌ها مطرح می‌شود. اینکه این خودروهای ویژه امدادی برای جابجایی پنهانی ماموران یا حتی جابجایی بازداشت شدگان مورد استفاده قرار می‌گیرد. استفاده نادرست از وسیله‌ای که به منظور دیگر تجهیز شده و قوانین و مقررات ویژه برای سهولت تردد آن در معابر اندیشیده شده است.

البته ماجرای یاد شده را می‌توان فراتر از شایعه خواند یا دست کم در زمره شایعات بسیار مخرب قلمدادش کرد، به ویژه اگر بدانیم سخنگوی وزارت بهداشت در ۳۱ شهریورماه، زمانی که تازه حوادث اخیر شروع شده بود، خبر از «تخریب ۶۱ آمبولانس اورژانس» داد و تاکید کرد: «حمله به آمبولانس از نظر انسانی محکوم است و از کسی جز افراد اغتشاشگر متصور نیست.»

پدرام پاک آیین در ادامه با تاکید بر هزینه بیش از ۳۰ میلیارد تومانی وارد آمده به آمبولانس‌ها، گفت: «اختلالی که ممکن است از ناحیه تخریب آمبولانس‌ها در خدمات فوریتی پزشکی و فرایند درمان بیماران ایجاد شود، از خسارت مادی زیانبار‌تر است. اغتشاشگرانی که با تخریب آمبولانس با جان و سلامت مردم بازی می‌کنند، باید پاسخگوی اقدام ضد انسانی خود باشند.»

اظهاراتی که پیرو آن، تصاویری از به کارگیری چند دستگاه آمبولانس برای جابجایی یگان‌های سرکوب اغتشاشگران یا ماموران انتظامی و همچنین تردد چند آمبولانس‌ به اماکن انتظامی و کلانتری‌ها منتشر شد تا این سوال به وجود آید که آیا این وزارت بهداشت از این مسائل آگاه است یا خیر؟ سوالی بنیادین که طرح آن از مسئولان وزارت بهداشت به پاسخی منجر نشد.

نکته قابل تامل اما، سکوت مجموعه‌ای بود که آمبولانس‌ها در زیرمجموعه آن به خدمت مشغول هستند؛ سازمان اورژانس کشور که ترجیح داد هیچ اظهارنظری در این خصوص نداشته باشد، چه آن زمانی که سخنگوی وزارت بهداشت از تخریب ۶۱ دستگاه خبر داد، چه زمانی که برخی گزاره‌های مطرح در شایعات، مهر تایید خوردند، چه وقتی وزیر بهداشت (در ۵ مهر) از افزایش آمبولانس‌های تخریب شده به ۷۲ دستگاه خبر داد و... .

وضعیتی که تا همین روز‌های اخیر تداوم داشت تا در نهایت رئیس سازمان اورژانس کشور به سکوت بالغ بر دو هفته‌ای پایان داده و بی آنکه تلاشی برای پاسخ دادن به ابهامات کند، بگوید: «در آشوب‌های چند روز اخیر، ۹۳ دستگاه آمبولانس از چرخه خدمت رسانی به مردم خارج شده اند و بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان ضرر به سازمان اورژانس کشور وارد شده است.»

اظهاراتی که نشان می‌دهد تخریب آمبولانس‌ها ادامه دار است؛ هرچند وزارت بهداشت حتی از ارائه گزارش تکمیلی در این خصوص دریغ کرده و معلوم نیست از چه نوع تخریبی و به چه میزان سخن گفته می‌شود، همان گونه که مشخص نیست چرا تلاشی برای رد شایعات مطرح در این خصوص صورت نگرفته و فرصت از شایعه سازان گرفته نشده است؟!

وضعیت نامطلوبی که اگر بگوییم موجب تقویت و حتی تایید برخی شایعه‌ها شده، سخنی به اغراق نگفته ایم. خسارتی که باید جلوی آن را گرفت و تا همینجا هم قصور زیادی پیرامونش رقم خورده است، به ویژه اگر بدانیم بعد مادی ماجرا، تنها بخش کوچکی از خسارت وارد آمده است و ابعاد انسانی و فرهنگی آن ورای اعداد مادی مطرح شده است.