دلایل توقف گفت‌وگوهای ایران و عربستان

نماینده پیشین ایران در سازمان همکاری اسلامی گفت: ایران نیازمند ثبات و مدیریت مسائل داخلی است تا هیچ کشوری به آن به چشم ضعف نگاه نکند. مدیریت مسائل داخلی و افزایش مشارکت ملی در جریان‌های سیاسی عواملی است که در سنجش و ارزیابی کشورها بسیار موثر است.

صباح زنگنه در گفت‌وگو با ایلنا، در ارزیابی دلایل توقف روند گفت‌وگوهای ایران و عربستان و در پاسخ به این سوال که وزیر امور خارجه عربستان در آخرین اظهارنظر عنوان کرده که «مذاکرات با ایران به نتیجه ملموسی نرسیده است»، با توجه به تحولات داخلی ایران و همچنین تنش در روابط عربستان و ایالات متحده به واسطه تصمیم اخیر اوپک پلاس، چه افقی پیش روی روند کاهش تنش و از سرگیری روابط تهران و ریاض است، گفت: مذاکرات اگر در یک شرایط باثباتی انجام می‌گرفت و بطور پیگیر مسائل به پایتخت‌ها منتقل می‌شد، احتمال داشت که شاهد پیشرفت گفت‌وگوها می‌بودیم اما چند تحول در هفته‌های اخیر به وقوع پیوسته که یکی بحث کاهش تولید نفت اوپک پلاس است که معنایش از یک جهت چراغ سبز به شرکت‌های نفتی آمریکایی و حامی مالی جمهوری خواهان است که این علامت به ضرر حزب دموکرات و دولت فعلی آمریکا خواهد بود.

وی ادامه داد: البته در باطن این موضع سرمایه‌گذاری‌هایی است که بن سلمان در شرکت‌های بزرگ نفتی روسیه کرده است و نمی‌خواهد این شرکت ها متحمل کاهش درآمد شوند. اتفاق بعدی نیز وضعیتی است که در کشور ما اتفاق افتاده. ناآرامی هیچ کشوری را به گفت‌وگوی سازنده ترغیب نمی‌کند تا یک نتیجه به نفع دو طرف حاصل شود. ایران برای عربستان به عنوان رقیب در منطقه محسوب می‌شود و هرچه ناامنی و اختلافات بالا برود جایگاه کشورمان را در سطح منطقه و جهان ضعیف‌تر می‌کند.

وی افزود: این عوامل و وعده‌هایی که به یمنی‌ها داده شده که خواسته‌هایشان مورد توجه قرار خواهد گرفت تا وارد ساختار سیاسی یمن شوند، نوعی خاطرجمعی به دولت عربستان سعودی داده است.

این تحلیلگر مسائل خاورمیانه در پاسخ به این سوال که دولت عراق علیرغم مشکلات و اختلافات داخلی همچنان مصمم است تا تسهیلگر گفت‌وگوهای ایران و عربستان برای ازسرگیری روابط دیپلماتیک باشد، آیا این تلاش می‌تواند فضا را برای دور جدید مذاکرات ایجاد کند، گفت: عراق می‌توانست تعدیل وزنه‌های ایران و عربستان را به منصه ظهور برساند اما وقتی که عناصر ذاتی روند سیاسی و منطقه به نحوی حرکت می‌کند، از عراق هم چندان تاثیری نمی‌شود انتظار داشت. البته گفت‌وگوهای ایران و عربستان و تفاهم آن‌ها به عنوان دو کشور مهم منطقه می‌توانست هم به عراق آرامش داده و هم جایگاه این کشور را ارتقا ببخشد اما این مستلزم این است که خود عراق هم یک دولت با ثبات و با صلاحیت کامل و مورد حمایت همه احزاب سیاسی داشته باشد و ایران نیز نیازمند ثبات و مدیریت مسائل داخلی است تا هیچ کشوری به آن به چشم ضعف نگاه نکند. مدیریت مسائل داخلی و افزایش مشارکت ملی در جریان‌های سیاسی عواملی است که در سنجش و ارزیابی کشورها بسیار موثر است.