گشایش فضای داخلی پیش زمینه مانور در عرصه بین المللی

نواندیش: اتفاقات هفته های گذشته پس از استقرار دولت تدبیر و امید و آغاز به کار رسمی دولت جدید جمهوری اسلامی ایران حاکی از تغییراتی جدی در فضای سیاست داخلی و خارجی است.

این اتفاقات که همچون زنجیره ای به هم پیوسته عمل می کنند قرار است مشکلات و تنگناهای موجود را از میان برداشته و کشور را از تلاطمات موجود برهانند.

واقعیت این است که اگر مقایسه ای با دولت های گذشته (قوه مجریه) در جمهوری اسلامی صورت بگیرد، شاید دولت تدبیر و امید را بتوان میانه رو ترین دولت مورد اجماع جناح های قدرت در جمهوری اسلامی دانست؛ دولتی که مخرج مشترک یک اجماع ملی است و شخصیتی سکان هدایت آن را بر عهده دارد که مورد وثوق مردم (با رای 19 میلیونی ) و غالب جناح های قدرت در جمهوری اسلامی است.

از این منظر ابتکارات داخلی و خارجی دولت جدید مورد حمایت اکثریت مردم قرار خواهد گرفت و جناح های سیاسی نیز بر این واقعیت واقف اند که امکان ندارد گشایشی در فضای بین المللی صورت بگیرد و این گشایش صرفا در حوزه خارجی باقی بماند .

به عبارت دیگر نمی توان به ادامه برخی رویه های داخلی ناصواب در 8 سال گذشته تاکید داشت اما بر این گمان بود که می شود با ادامه برخی قانون شکنی ها و بی اخلاقی ها و تضییع حقوق شهروندان، پای میز مذاکره با طرف های خارجی نشست و دم از اجماع و اقتدار زد.

نکته مورد توجه در اقدامات اخیر دولت تدبیر و امید در زمینه گشایش در فضای داخلی نیز وقوف به این واقعیت مهم است که در جهان امروز تفکیک فضای داخلی و خارجی بسیار سخت شده است و علاوه بر روابط رسمی دیپلماتیک میان دولت ها ، مردم دنیا نیز با هم در ارتباط اند و دیپلماسی عمومی هم عرصه ای فراخ برای قدرت نمایی یافته است، از این رو نمی توان بدون گشایش و ایجاد همدلی و همبستگی ملی در داخل، در فضای بین المللی مانور داد.

با وقوف به این واقعیت ها است که دولت تدبیر و امید در تلاش است تا بدون ایجاد حساسیت و تنش و بر مبنای سرعتی متعادل، خواست ها و مطالبات قانونی و به حق اصناف مختلف و مردم را اولویت بندی کرده و بر مبنای مقدورات ملی و محذورات بین المللی به چاره جویی برای مشکلات بپردازد.