- سریعالقلم: سه سناریو پیش روی ایران است؛ توافق، جنگ و اعتراضات شدید داخلی یا ... | در ۱۲ روز گذشته حدود ۵۰ آتشسوزی در ۱۹ استان ایران رخ داده است!
- عارف: اگر جنگ را شروع کردند، پایانش با ما خواهد بود
- واکنش سخنگوی وزارت خارجه به خبر تعطیلی سفارت خانههای اروپایی در تهران
- کامران غضنفری نماینده تهران: باید بررسی کنیم حضور پزشکیان به نفع کشور است یا نبودش!
- ارزیابی تازه علی لاریجانی از احتمال مجدد جنگ و موضوع مذاکره با آمریکا
- کسانی که ایران را به قوم بنی اسرائیل تشبیه میکنند به دنبال آوارگی ملت هستند!
- رمزگشایی از حملات اخیر به پزشکیان
- سرلشکر رحیم صفوی: احتمال میدهم جنگ مجددی رخ بدهد؛ پس از آن، ممکن است دیگر جنگی رخ ندهد
- توییت ولایتی با هشتگ «آلاسکا» و «مردهزارچهره»: ملت ایران هیچگاه اجازه معامله بر سر امنیت ملیشان را نخواهند داد
واكنش دفتر روحانى به خبر روزنامه اصولگرا درباره تمسخر سخنان رهبرى
تابناك: یک منبع آگاه در دفتر حسن روحانی، ادعای روزنامه جوان درباره تذکر رهبر معظم انقلاب به رئیسجمهور سابق را «کذب محض» خواند. به گفته او، این ادعای کذب که دکتر روحانی به دلیل «تمسخر» سخن رهبری در دوران ریاستجمهوری تذکر گرفته، شبیه همان داستانسرایی رسانههای فارسیزبان خارج از کشور درباره تناقض سخنان رهبری معظم و رئیسجمهوری وقت است که حالا یک روزنامه نزدیک به یک ارگان مهم آن را تکرار میکند.
این روزنامه مدعی شده که «خودش [دکتر روحانی] ماجرا را بهتر میداند» درحالی که چنین ماجرایی از اساس افترا و رؤیاپردازی بود و مشخص نیست که تکرار آن سالها بعد از پخش در شبکههای ماهوارهای خارجی، به چه دلیل این روزها در شرایط خاص کشور صورت میگیرد؟ آیا عمدی در کار هست، زمانی که بیش از هر زمان دیگری، به اتحاد و همبستگی ملی نیازمندیم، با افترا و دروغ شکافهای خیالی درون حاکمیت را در قالب خبری سراسر دروغ و افترا با هدف عملیات روانی علیه دکتر روحانی ترسیم کنند؟
این منبع آگاه در دفتر دکتر روحانی، حق پیگیری قانونی این افترا در مراجع قضایی را محفوظ دانست. به گزارش شرق، روزنامه جوان دهم آبانماه در مطلبی نوشت: آقای روحانی در زمان ریاستجمهوری خود حتی احترام قانون اساسی را که به آن قسم خورده بود و باید در سیاستهای کلی از رهبری نظام تبعیت میکرد، نگاه نمیداشت. در یک مقطع زمانی بلافاصله بعد از هر سخنرانی رهبری، سخنانی بر زبان میآورد که نقیض سخن رهبری یا در تمسخر آن بود (و برای این رفتار خود تذکری هم گرفته بود و خودش ماجرا را بهتر میداند) و در بیشتر سخنان شفاهی و سخنرانیهای مکتوب، از نیش و کنایه و وارونهسازی مطالب غافل نبود.