تشخیص علائم عفونت واژن و درمان آن

اگر علائم عفونت واژن را بشناسیم تا حدودی می­توانیم این عارضه را تشخیص دهیم. شناسایی این عفونت سخت نیست و تنها باید خانم‌ها برای شناخت آن نسبت به عملکرد دستگاه تناسلی خود حساس باشند.

این عارضه خطر جدی برای زندگی آن‌ها نیست اما به‌هرحال ممکن است به روش­هایی سلامتی آن‌ها را تحت تاثیر قرار دهد و در مواقعی حتی شریک جنسی را به عفونت مبتلا کند. در این مقاله همراه ما باشید تا بیشتر درباره عفونت واژن و علائم آن صحبت کنیم.

چه زمانی ما دچار عفونت واژن شده­ایم؟

به شکل روزانه مقداری ترشحات سفید یا بی­رنگ که باید بدون بو هم باشند از واژن خانم‌ها خارج می­شود. برای این مسئله نباید نگران بود چراکه این خروج نشانه سلامت واژن است.

این ترشحات محیط واژن را مرطوب نگه می­دارند و مفید هستند. تا زمانی که مقدار و کیفیت این ترشحات طبیعی باقی بماند مشکلی وجود نخواهد داشت.

اما اگر این مقدار بیش از حد معمول شود یا بو و رنگ بدی به خود بگیرد ممکن است که ما به عفونت واژن (vaginitis) مبتلا شده باشیم.

محیط واژن دارای اسیدیته نرمال و مشخصی است. این اسیدیته باعث می­شود که ما به انواع قارچ­ها و عوامل عفونت­زا مبتلا نشویم. عواملی که باکتری­های مفید واژن را از بین ببرند یا مقدار اسیدیته آن را دچار تغییر کنند باعث بروز عفونت در این ناحیه خواهند شد. استفاده از شوینده­های نامناسب یکی از مثال­های عوامل ذکر­شده است.

علائم عفونت واژن و رحم چیست؟

علائم این بیماری تا حد زیادی به نوع عفونت وابسته هستند که در ادامه مقاله بیشتر درباره آن حرف خواهیم زد. در این قسمت بیشتر به علائم عمومی عفونت واژینال اشاره می­کنیم و شما می­توانید بر اساس آن، شرایط عمومی واژن را بسنجید. علائم این بیماری عبارت‌اند از:

• درد در هنگام آمیزش و نزدیکی
• احساس خارش در واژن
• خونریزی واژینال
• لکه بینی
• تغییر در مقدار ترشحات واژن
• تغییر بو یا رنگ ترشحات

این عفونت خطر جدی نیست با این حال نباید از آن چشم­پوشی کرد. در خصوص علائم عفونت واژن دکتر زنان می­تواند به شما کمک زیادی بکند. در صورتی که قبلا چنین عفونتی را تجربه کرده­اید یا علائمی جدید عفونت مانند تب مشاهده می­کنید بهتر است که برای تشخیص دقیق­تر به سراغ پزشک زنان بروید.

انواع عفونت واژینال (بررسی رایج­ترین انواع عفونت)

به طور کلی ما 3 نوع عفونت رایج واژینال داریم که شامل عفونت­های قارچی، باکتریایی و تریکومونایی می­شوند. در ادامه این موارد را بیشتر بررسی می­کنیم.

عفونت قارچی

بیش از 70 درصد خانم‌ها در طول زندگی خود حداقل یک‌بار به این نوع عفونت مبتلا می­شوند. دخترانی که سن کمی دارند نیز ممکن است با این نوع عفونت روبرو شوند.

گاهی به این بیماری، عفونت کاندیدایی نیز گفته شود که برگرفته­شده از کاندیدا البیکنس است و علت اصلی ابتلا به این بیماری نیز همین است.

علائم عمومی که بالاتر گفتیم برای این بیماری نیز صادق است اما علائم جزئی­تری نیز هستند که در ادامه به آن‌ها خواهیم پرداخت.

در این عفونت ترشحات با بویی شبیه به بوی کپک همراه‌اند و اکثرا غلیظ و پنیری شکل‌اند. میزان ترشحات در این عفونت کم‌تر و بیش‌تر نخواهد شد و همان مقدار معمول و متوسط را حفظ خواهد کرد.

عفونت باکتریایی

کمتر از 50 درصد خانم‌ها در طول زندگی خود دچار این عفونت خواهند شد. در این نوع عفونت درد و تحریک­پذیری نمی­بینیم.

این عفونت معمولا بدون علامت است و تنها خارش به‌هرحال خواهد داشت. ترشحات در این نوع عفونت به مقدار زیاد و رقیق هستند. ممکن است رنگی سفید یا خاکستری داشته باشند و اغلب بویی شبیه به بوی ماهی می­دهند.

عفونت تریکومونایی

درد در شکم، سوزش در ادرار و خارش نشانه­های بارز این نوع عفونت هستند. این نوع عفونت می­تواند از طریق آمیزش به آقایان نیز انتقال پیدا کند و باید این نکته را همواره در نظر داشت.

در صورتی که هر دو طرف آمیزش به این عفونت مبتلا شوند باید تا درمان کامل از آمیزش مجدد پرهیز کرد. در این بیماری ممکن است بعد از آمیزش کامل، خانم دچار خون­ریزی و لکه ­بینی شود.

ترشحات در این نوع عفونت به‌ صورت‌های کف­آلود، مقدار زیاد، رقیق، به رنگ زرد یا سبز و بسیار بد بو هستند.

چه مواردی باعث ابتلا به عفونت واژینال می­شوند؟

این اتفاق ممکن است با توجه به نوع عفونت، علل خاصی داشته باشد. در ابتدا علل عمومی ابتلا به آن را ذکر خواهیم کرد و سپس به بررسی علل جزئی هر عفونت خواهیم پرداخت.

از علل عمومی ابتلا به عفونت واژن باید به:

• رابطه جنسی
• مصرف بیش از اندازه آنتی­بیوتیک خوراکی
• استرس
• عدم رعایت بهداشت فردی
• قرص­های ضد بارداری با استروژن بالا (قرص اورژانسی)
• بارداری
• استفاده از دارو­های کورتون­دار
• استفاده از دارو­هایی واژینال (دارو­هایی که از طریق واژن مصرف می­شوند)
• دیابت کنترل­نشده

اشاره کرد. در این قسمت علل خاص را با تفکیک نوع عفونت بررسی می­کنیم.

• عفونت باکتریایی: دلیل این عفونت همان‌طور که از نامش هم پیداست رشد بیش از حد انواع خاصی از باکتری در بدن شماست. باکتری­های غیر فلور معمولا باعث این عفونت می­شوند.
• آتروفی واژن: معمولا بعد از دوران پساقاعدگی رخ می­دهد. مواقعی که استروژن بدن نیز کم شود احتمال بروز این عارضه وجود دارد. زمان شیر­دهی معمولا این اتفاق رخ خواهد داد. آتروفی در نهایت به التهاب واژن منجر می­شود.
• عفونت انگلی: انگل­های پروتوزایی عامل ابتلا به این بیماری هستند. این بیماری می­تواند از طریق آمیزش منتقل شود و برای درمان عفونت واژن انگلی باید به پزشک زنان مراجعه کرد.
• عفونت مخمری: Candida albicans نام قارچی است که عفونت­های مخمری ایجاد می­کند. زمانی که آنتی­بیوتیک مصرف می­کنید قارچ‌ها و باکتری­های مفید واژن از بین خواهند رفت. این اتفاق بستر لازم را برای رشد باکتری­ها و قارچ­ها مضر فراهم می­کند. این دلیل یکی از شایع­ترین دلایل ابتلا به این عفونت می­باشد.
• سایر موارد: استفاده از مواد غیربهداشتی مثل عطر­های مخصوص واژن، واکسن­های نامرغوب، شست­وشوی واژن با صابون­ها و مواد قلیایی همگی از عوامل ابتدا به عفونت هستند که در طبقه­بندی خاصی قرار نمی­گیرند.

چگونه عفونت واژن را درمان کنیم؟

برای درمان عفونت واژن باید ابتدا آن را تشخیص داد. بر اساس علائمی که گفتیم شما می­توانید یک حدس نسبی درباره شرایط واژن خود داشته باشید و با این اطلاعات به سراغ پزشک زنان بروید.

 تشخیص قطعی به دست او خواهد بود. پس از این مرحله پزشک با توجه به شرایط بیماری شما ممکن است دارو­های مختلفی تجویز کند.

اگر عامل عفونت شما استفاده از وسیله یا دارویی خاص باشد قطع مصرف آن به شما توصیه خواهد شد. دارو­های ضد انگلی و ضدعفونی نیز برای درمان این عارضه نقش مهمی ایفا خواهند کرد.

پس از مشاهده علائم عفونت واژن، خودسرانه به مصرف دارو روی نیاورید و تنها با تجویز پزشک دارو­های لازم را مصرف کنید. مهم­ترین نکات برای تشخیص این عفونت مقدار ترشحات واژن و کیفیت آن است. بر اساس همین دو فاکتور می­توان اطلاعات زیادی به دست آورد و حتی نوع عفونت را تا حدودی فهمید.

برای عدم ابتلا به این عارضه به سلامت جنسی خود اهمیت دهید و بهداشت فردی را تا حد معمول رعایت کنید. ممنونیم که تا انتها همراه ما بودید.