پشت پرده حمايت هاى علنى طائب از رئيسى

محمد مهاجري در اعتماد نوشت:
جناب حجت‌الاسلام‌والمسلمين حسين طائب، مشاور محترم فرمانده كل سپاه و رييس سابق سازمان اطلاعات اين نهاد، اخيرا در چند سخنراني عمومي نكاتي را درباره مسائل كشور ازجمله رويدادهاي 3 ماه گذشته بيان كرده است. همچنين ضمن حمايت كامل از دولت سيزدهم ويژگي‌هايي براي آن برشمرده كه به‌زعم ايشان دولت‌هاي پيشين فاقد آنها بوده‌اند. نديدم در فضاي رسانه‌اي نقدي بر اظهارات آقاي طائب منتشر شده باشد. دليلش مي‌تواند يكي از دو مورد زير باشد:

1- ملاحظه ‌كردن سمت و جايگاه فعلي و قبلي؛
2- تكراري‌ بودن تحليل‌ها و شباهت آنها به نوشته‌هاي يك جناح خاص.

با اين حال به ‌نظر مي‌رسد همين كه آقاي طائب، از اندروني دنياي سياست به بيروني كوچ كرده و حاشيه امني كه در گذشته از آن برخوردار بود، كنار زده و شرايطي پديد آمده كه همه شهروندان و اهالي سياست و رسانه آزادانه او را نقد كنند.

تداوم اين نقادي‌ها مي‌تواند نگاه آقاي طائب و به‌ خصوص عملكرد سياسي گذشته او را به چالش بكشد و او را از اين پس نه در موضع مونولوگ‌گويي كه در مقام ديالوگ و گفت‌وگوي دو و چندجانبه قرار دهد. آقاي حسين طائب در اظهارات خود، به ستايش از دولت رييسي پرداخته است. چنين دفاع جانانه‌اي از طرف ايشان كاملا طبيعي است، به ‌خصوص كه در فضاي سياسي كشور چنين گمانه‌اي وجود دارد كه رييس پيشين سازمان اطلاعات سپاه در مقام عمل، در كنار زدن نامزدهاي جدي رقيب آقاي رييسي تلاش موسعي كرد و در واقع دولت سيزدهم محصول عملكرد اوست. بنابراين دفاع از دولت رييسي فقط دفاع از دولت رييسي نيست، بلكه دفاع از خود آقاي طائب است. به ياد داريم در سال 1384 بسياري از چهره‌هاي سياسي و فرهنگي و حتي نظامي از آقاي احمدي‌نژاد حمايت كردند، اما بعدها دريافتند پشتيباني‌هاي بي‌دريغي كه از او كرده‌اند، جز خطاي سياسي نبوده است...

لابد آقاي طائب با مشاهده آن تجربه، اين‌بار بي‌گدار به آب نزده و خيالش همه‌ جوره از آقاي رييسي راحت است. در چنين حالتي، گريزي نيست جز آنكه كارنامه آقاي رييسي را به حساب آقاي طائب بگذاريم. حتما ايشان اين نكته را مي‌داند كه وقتي با تمام قوا وارد ميدان دفاع از دولت سيزدهم شده عملا «باني وضع موجود» است. چه آقاي رييسي را موفق بدانيم يا عملكرد او را ضعيف ارزيابي كنيم، آقاي طائب باني اين اوضاع است. انتظار مي‌رود آقاي طائب، نشست‌هاي تحليلي مشتركي با حضور اصحاب سياست، فرهنگ و رسانه برگزار كند. در آن جلسات مي‌توان علاوه بر بحث درباره تحليل‌هاي به ‌شدت قابل مناقشه آقاي طائب كه اخيرا بيان شده، واقعيت‌هايي از اقتصاد، فرهنگ، سياست و جامعه را (كه محصول عملكرد دولت سيزدهم است) مطرح كرد كه شايد آقاي طائب به ‌دليل دور بودن از كف جامعه و حضور در اندروني سياست، از آنها بي‌اطلاع باشد.