اویاک: ماسک مریم رجوى!

هم میهن آنلاین:یک روز ابری در ماه دسامبر روی یک تکه چمن در نزدیکی ساختمان اداری دایرکسن سنا در واشنگتن، گروه کوچکی از معترضان ایستاده بودند و شعار می‌دادند. معترضان با اهتزاز پرچم‌ها و حمل پوسترهایی با عکس‌های افرادی که در تظاهرات ضددولتی در سه ماه گذشته در ایران جان باختند، خواهان انقلاب و «تغییر رژیم در ایران توسط مردم ایران» شدند. تعداد عکس‌های قربانیان در ساختمان کنگره بیشتر بود.

روز بعد یک گروه دوحزبی از سناتورها از برگزارکنندگان این رویداد در اتاق کندی کنگره برای شرکت در یک جلسه توجیهی استقبال کردند. رئیس کمیته روابط خارجی سنا، باب‌منندز و سناتورهای دموکرات، جین شاهین، کوری بوکر و الکس پادیلا در این جلسه شرکت کردند. سناتورهای جمهوری‌خواه نظیر لیندسی گراهام، تام تیلیس، روی بلانت و جان بوزمن نیز در این مراسم حضور داشتند. همه نمایندگان نظرات خود را به‌صورت علنی مطرح کردند. اما گروهی که این رویداد را سازماندهی کرد، سازمان جامعه ایرانیان آمریکا، موسوم به اویاک بود که با یک گروه غیرمجاز ایرانی با عنوان سازمان مجاهدین خلق که گذشته‌ای سیاه و تیره داشته، روابط نزدیکی دارد. سازمان مجاهدین خلق ایران که با نام مجاهدین خلق نیز شناخته می‌شود، یک سازمان سیاسی‌ـ‌نظامی ایرانی است که قبلاً در فهرست سازمان‌های تروریستی خارجی آمریکا قرار داشت. کارشناسان می‌گویند، فعالان سیاسی ایرانی خارج از ایران به چند دسته تقسیم می‌شوند: گروه‌های مخالف سیاسی مانند سلطنت‌طلبان به رهبری پسر شاه سابق ایران مستقر در ایالات‌متحده، حامیان گروه شورای ملی ایرانیان آمریکا، سازمان‌های حقوق بشر کوچکتر و سازمان‌های مرتبط با مجاهدین خلق. همه این جناح‌های مختلف در حال گسترش حوزه نفوذ خود در کنگره آمریکا هستند. اما گروه‌های مرتبط با سازمان مجاهدین خلق فعالیت مشهود‌تری در کنگره آمریکا دارند.

در طول انقلاب ایران، اعضای سازمان مجاهدین خلق تمایلات مارکسیستی-لنینیستی داشتند و مسئول کشته‌شدن برخی پرسنل آمریکایی بودند. چندین منبع، سازمان مجاهدین خلق را یک فرقه توصیف کرده‌اند. این سازمان همچنین بارها به نقض حقوق بشر متهم شده است.

رهبر قدیمی سازمان مجاهدین خلق، مسعود رجوی است که از سال 2003 در انظار عمومی دیده نشده است. مشخص نیست که رجوی زنده است یا مرده. اما همسر او، مریم رجوی، اکنون سازمان را از کمپ اشرف-3 در آلبانی اداره می‌کند. گفته می‌شود از اعضای مجاهدین خلق خواسته شده است که به رجوی‌ها وفادار بمانند. مریم رجوی در جلسه توجیهی 8 دسامبر از طریق ویدیوکنفرانس برای سناتورهای آمریکایی سخنرانی کرد.

سینا طوسی، یکی از اعضای ارشد مرکز سیاست بین‌الملل در واشنگتن، در توصیف سازمان مجاهدین خلق می‌گوید: «من می‌توانم استدلال کنم که این سازمان دقیقا مانند یک فرقه عمل می‌کند. این سازمان به میزان گسترده‌ای بین ایرانیان منفور است. صداهای اصلی اپوزیسیون که در این جنبش اعتراضی شهرت زیادی به‌دست آورده‌اند، به‌طور معمول سازمان مجاهدین خلق را محکوم می‌کنند و از آن فاصله می‌گیرند. آنها همچنین اقتدارگرا هستند. مردم می‌خواهند از اقتدارگرایی خارج شوند. آنها سازمانی را هنوز گرفتار کیش شخصیت و این فرقه ضددموکراتیک را نمی‌خواهند.» مجید صادق‌پور، نماینده سازمان جامعه ایرانیان آمریکا، در ایمیلی به مجله National journal، این سازمان را «سازمان داوطلبانه غیرحزبی و مستقل» توصیف کرده که «از جمهوری دموکراتیک، سکولار و غیرهسته‌ای ایرانی دفاع می‌کند.» وی گفت که جامعه این سازمان از طرح 10ماده‌ای رجوی برای آینده ایران و شورای ملی مقاومت ایران مجاهدین خلق حمایت می‌کند. این شورایی است که سازمان مجاهدین خلق در دهه 1980 میلادی در تبعید تشکیل داد.

در جریان انقلاب ایران در سال 1979، سازمان مجاهدین خلق از اسلام‌گراهایی که محمدرضا پهلوی مورد حمایت ایالات‌متحده را سرنگون کردند، حمایت کرد. اما این گروه به‌زودی از روحانیون اسلامگرا جدا شد و به فرانسه تبعید شد. اعضای این گروه بعدها در طول جنگ ایران و عراق در کنار صدام‌حسین با ایران جنگیدند و همین امر باعث شد که آنها در میان ایرانیان منفور شوند. اما پس از اینکه ایالات‌متحده در سال 2012 سازمان مجاهدین خلق را از لیست تروریستی خارج کرد، این سازمان به سرعت شبکه گسترده‌ای از حامیان خود را در میان افراد بانفوذ سیاسی ایالات‌متحده ایجاد کرد. از جمله این افراد می‌توان از مایک‌پنس، معاون رئیس‌جمهور سابق آمریکا، رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک، مایک پمپئو، وزیر امور خارجه سابق، جو لیبرمن، سناتور سابق و جان بولتون، مشاور سابق امنیت ملی نام برد. دفتر شورای ملی مقاومت ایران آدرسی در خیابان پنسیلوانیا دارد و طبق قانون ثبت نهادهای خارجی ثبت‌نام کرده است.

گروه‌هایی مانند سازمان جوامع ایرانیان آمریکایی (اویاک) و شاخه‌های محلی آن در سراسر ایالات‌متحده شروع به ظهور کردند. پمپئو در مراسمی که توسط اویاک در واشنگتن در 17 دسامبر برگزار شد، سخنرانی کرد.

کارشناسان می‌گویند، این گروه ده‌ها هزار دلار برای سخنرانی در رویدادهای خود می‌پردازد. همچنین برای حضور و نشستن در بین مخاطبان کنفرانس‌هایش و شرکت در تجمعات به مردم پول می‌دهد. با این حال هیچ‌کس دقیقاً نمی‌داند این پول از کجا می‌آید. کارشناسان می‌گویند سازمان مجاهدین در گذشته از دولت صدام حسین بودجه دریافت می‌کرد. برخی ادعا می‌کنند اکنون از عربستان سعودی، اسرائیل یا دیگر قدرت‌هایی که مخالف حکومت ایران هستند، پول دریافت می‌کنند.

یکی از تحلیلگرانی که تز دکترایش را درباره سازمان مجاهدین خلق نوشته به National Journal می‌گوید:«کارهایی که آنها می‌کنند، اصلا کوچک نیست. یکی از کنفرانس‌های آنها احتمالاً کل بودجه برخی دیگر از گروه‌های اپوزیسیون خارج از کشور را برای کل سال تأمین می‌کند. هنگامی که سرنخ‌ها درباره اینکه چه کسانی به این گروه پول می‌دهند را دنبال می‌کنید، این سرنخ به سرعت ناپدید می‌شود. آنها می‌گویند این پول‌ها از کمک‌های مالی تامین می‌شود. می‌گویند که خیلی محبوبیت دارند و این حق را دارند که کمک‌های مالی و مواردی از این قبیل را جمع‌آوری کنند. آنها چندین دهه است که این کار را انجام می‌دهند؛ بازی لابی‌گری در کنگره را خوب بلدند. آنها سازمان‌دهی خوبی دارند، بودجه خوبی دریافت می‌کنند و دستمزد خوبی می‌دهند.» اینکه تا چه حد قانونگذاران از منشأ مالی این گروه آگاه هستند، مشخص نیست. مجله National Jornal برای دریافت نظرات با همه قانونگذارانی که در جلسه توجیهی سنا در تاریخ 8 دسامبر شرکت کردند، تماس گرفت. خوان پاچون، مدیر ارتباطات سناتور منندز، گفت که رئیس کمیته روابط خارجی «مفتخر است که به کار چندین دهه‌ای خود در تعامل با ایرانیان آمریکایی از سراسر کشور، از جمله کسانی که دوستان، اعضای خانواده و همکاران‌شان در سرکوب و شکنجه آسیب دیده‌اند و به‌خاطر مخالفت با رژیم ایران کشته شده‌اند، ادامه دهد.» سخنگو‌های سناتور‌ها تیلیس و بوزمن گفتند که برخی رای‌دهندگان با نمایندگان خود تماس گرفتند و از آنها خواستند در طول این مراسم اظهاراتی ارائه کنند. منندز در این نشست از سازمان مجاهدین خلق و شورای ملی مقاومت ایران تمجید کرد. سناتور بلانت به سفری که به آلبانی انجام داده بود، اشاره کرد؛ یعنی همان جایی که اکنون مقر اصلی مجاهدین خلق است.

اعتراضات جاری در ایران که از اواسط شهریورماه پس از مرگ زن 22ساله‌ای به نام مهسا امینی آغاز شد، موجی از تماس‌ها و لابی‌ها در ساختمان کنگره را از سوی طیف‌های مختلف ایرانی نظیر گروه‌های اپوزیسیون و سازمان‌های حقوق بشر ایجاد کرده است. همه این سازمان‌ها با سیستم ایران و برخورد با تظاهرکنندگان مخالفند. اما به نظر می‌رسد که آنها اشتراکات کمی با هم دارند. تعداد زیادی از افرادی که مجله با آنها تماس گرفته، از ترس آزار و اذیت آنلاین یا تهدید به مرگ، خواستند به‌طور ناشناس صحبت کنند. بسیاری فضای کنونی در دیاسپورای ایرانی را «سمی» توصیف کرده‌اند. برزو درگاهی، یکی از اعضای ارشد شورای آتلانتیک می‌گوید، بحث‌های داخلی بین گروه‌های ایرانی خارج از کشور تا حد زیادی از آنچه در ایران می‌گذرد، فاصله دارد.

اویاک چیست؟

روایت نفوذ سازمان تروریستی مجاهدین خلق در غرب در پوشش اویاک.

سازمان جوامع ایرانیان آمریکا یا همان «اویاک» سازمانی در ایالات‌متحده است که توسط سازمان مجاهدین خلق با هدف لابی‌گری برای اهداف این سازمان بنا شده است. به ادعای سازمان مجاهدین خلق، اویاک سال 1997 تاسیس شده، اما در واقع فعالیت‌های این سازمان از سپتامبر 2012 که سازمان مجاهدین خلق از فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا خارج شد، آغاز شده است.

اویاک در بخش توضیحات درباره ماموریت این سازمان نوشته: «سازمان جوامع ایرانیان آمریکا برای ارتقای حقوق بشر و آزادی‌های دموکراتیک مردم ایران تلاش می‌کند. این هدف شامل تلاش برای ایجاد یک دولت سکولار است که به قوانین حقوق بشر، مسامحه دینی و برابری همه شهروندان احترام بگذارد. هدف ما سازماندهی ایرانیان مقیم آمریکا برای توسعه این ارزش‌هاست.» در ادامه این توضیحات نوشته شده، دولت مدنظر اویاک برای آینده ایران، یک دولت دموکراتیک سکولار و یک جمهوری فاقد سلاح اتمی است: «ما بر این باوریم که این رویکرد بین اکثر ایرانیان داخل و خارج از کشور مشترک است.»

در بخش اهداف سازمان تاکید شده که اویاک از هیچ‌گونه جنگ خارجی یا سیاست مماشات حمایت نمی‌کند: «هدف ما رسیدن به یک گزینه سوم در ارتباط با ایران است که به حمایت از تلاش‌های مردم ایران برای یک تغییر دموکراتیک بینجامد.»

در ادامه توضیحات مرتبط با اهداف این سازمان برنامه 10بندی مریم رجوی، رهبر کنونی سازمان مجاهدین خلق به‌عنوان نقشه راه اویاک ذکر شده است.

از جمله افرادی که نام آنها به‌عنوان افراد مرتبط و صاحب‌قدرت در اویاک ذکر شده، مجید صادق‌پور، مدیر سیاسی جوامع ایرانی-آمریکایی و رامش سپهراد، عضو هیئت مشورتی این سازمان است. نشریه هیل، متعلق به مجلس نمایندگان آمریکا تاکنون دست‌کم سه یادداشتِ اعضای اویاک از جمله امیرحسین حیدریان و مجید صادق‌پور درباره آلترناتیوهای جمهوری اسلامی را منتشر کرده است.

اویاک چه کرده است؟

در میان اقداماتی که این سازمان تاکنون انجام داده، برگزاری گردهمایی سالانه «سازمان مجاهدین خلق» با عنوان «ایران آزاد» ذکر شده است. این همایش در واقع همان همایشی است که سالانه با حضور چهره‌های برجسته آمریکایی و عربستانی از جمله نوت‌گینگریچ، رئیس پیشین مجلس نمایندگان آمریکا، رودی‌جولیانی، شهردار سابق نیویورک، جان‌بولتون، سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل، سناتور جو لیبرمن و ترکی‌فیصل از عربستان سعودی برگزار می‌شود. مایک پمپئو، وزیر خارجه دولت دونالد ترامپ هم دو سال پیاپی در سال‌های 2021 و 2022 جزو سخنرانان همایش موسوم به ایران آزاد بوده است.

سال 2019 گزارش‌های متعددی از فساد و هزینه‌های نقدی گزاف سازمان مجاهدین خلق برای دعوت از مهمانان همایش ایران آزاد منتشر شد. گاردین در گزارشی از صرف هزینه 25یورویی برای هر یک از حاضران در همایش از جمله پناهجویان لهستانی، اسلواکیایی، آلمانی و سوریه‌ای خبر داد. آسوشیتدپرس سال 2015 از هزینه 50هزار دلاری برای دعوت از الین چاو، وزیر پیشنهادی رئیس‌جمهور وقت آمریکا برای سخنرانی در همایش مجاهدین خلق خبر داد و نوشت: «سال بعد نیز، ۲۰۱۶، مبلغ ۱۷ هزار و 500 دلار دیگر را برای یک سخنرانی از شورای فرهنگی ایرانی-آمریکایی در میسوری که مجاهدین نیز با آن مرتبط است، دریافت کرد.» ریچارد انگل، خبرنگار مشهور آمریکایی، گزارش کرده که بولتون دست‌کم ۱۰ هزار دلار از سازمان مجاهدین خلق پول دریافت کرده است. برخی گزارش‌ها حاکی از آن است که بولتون برای سخنرانی در گردهمایی سازمان مجاهدین در پاریس 40هزار دلار دریافت کرده بود. براساس گزارش نیویورک‌تایمز، ادوارد رندل، فرماندار پیشین ایالت پنسیلوانیا در ایالات‌متحده آمریکا که به نفع خروج نام این گروه از «فهرست گروه‌های تروریستی» در ایالات‌متحده آمریکا فعالیت و در همایش‌های طرفداران این سازمان سخنرانی می‌کند، دریافت مبلغ ۱۵۰ هزار دلار را به‌عنوان «حق سخنرانی» به نفع این سازمان تأیید کرده‌است.

آنچه مسلم است این است که سازمان اویاک در لابی‌گری علیه جمهوری اسلامی درون کنگره آمریکا موفقیت‌هایی هم کسب کرده است. قطعنامه شماره 118 مجلس نمایندگان آمریکا که ابتدای سال 2022 به تصویب نمایندگان دموکرات و جمهوری‌خواه آمریکا رسید، در واقع نتیجه لابی‌گری‌های اویاک بود. در این قطعنامه نمایندگان مجلس آمریکا از هر دو حزب اصلی ایالات‌متحده از جو بایدن درخواست کردند تا برای پاسخگو کردن حاکمیت ایران در خصوص رفتارهای بی‌ثبات‌کننده‌اش در منطقه، از جمله برنامه‌های اتمی و نقض حقوق بشر، محکم عمل کند.

در این قطعنامه که البته لازم‌الاجرا محسوب نمی‌شد، آمده بود: «باید از جامعه مدنی ایران و اهداف آنها برای ایجاد یک حکومت دموکراتیک سکولار فاقد سلاح هسته‌ای» حمایت شود. واژگانی که در حقیقت نعل بالنعل در بخش توضیحات وب‌سایت اویاک آمده است. این بیانیه انگشت اتهام را به سمت ایران نشانه رفته و مدعی شده جمهوری اسلامی سوءقصدی علیه همایش ایران آزاد سال 2018 در پاریس داشته است؛ اتهامی که به بازداشت اسدالله اسدی، دیپلمات ایرانی در اتریش منتهی شد و هنوز هم پرونده آن حل‌وفصل نشده است.

وب‌سایت خبری هیل، متعلق به مجلس نمایندگان آمریکا در خبر مرتبط با تصویب قطعنامه 118 اذعان کرده که این اقدام با حمایت اویاک انجام شده است.

مجید صادق‌پور، دبیر سرویس سیاسی اویاک در توضیح اقدامات این سازمان برای به تصویب رسیدن بیانیه ضدایرانی مجلس نمایندگان آمریکا به هیل گفته: «ما با همکاری اعضای جوامع ایرانیان آمریکا در 41 ایالت آمریکا و 112 نماینده حامی قطعنامه 118 از هر دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه در تلاش هستیم تا اجماع کنگره برای پاسخگو کردن رژیم ایران در قبال نقض حقوق بشر و تروریسم بین‌المللی را نمایش دهیم.»

ریموند تنتر، استاد علوم سیاسی دانشگاه جرج تاون و کسی که اوایل دهه 1980 در شورای امنیت ملی کاخ سفید کار می‌کرد، در گفت‌وگویی با میدل‌ایست‌آی در سال 2019 اذعان کرده که حمایت‌های دوحزبی از اقدامات ضدجمهوری اسلامی در واقع نتیجه تلاش‌های سازمان‌یافته اویاک است.

میدل‌ایست‌آی، نشریه بریتانیایی که بر موضوعات مرتبط با خاورمیانه تمرکز دارد، سال 2019 گزارشی از همایش ایران آزاد سازمان مجاهدین خلق منتشر و در آن تصریح کرد، از سال 2012 که سازمان اویاک از فهرست گروه‌های تروریستی آمریکا خارج شده در واقع دستش برای اقدامات قانونی در ایالات‌متحده باز شده و دشمنی علیه جمهوری اسلامی را در بین سیاستمداران آمریکایی تقویت کرده‌اند.

اویاک 18 دسامبر امسال همایشی در واشنگتن برگزار کرد. مایک پمپئو، وزیر خارجه سابق آمریکا و جک‌کین، ‌معاون سابق ستاد مشترک ارتش آمریکا سخنرانی و حمایت‌شان را از معترضان ایرانی اعلام کردند.

سازمان مجاهدین خلق از طریق اویاک در زمان ریاست‌جمهوری ترامپ ارتباط خوبی با دولت ایالات‌متحده پیدا کرد. خروج ترامپ از توافق هسته‌ای، فهرست 12بندی درخواست‌ها از جمهوری اسلامی به‌عنوان پیش‌شرط بازگشت به برجام و همه مواضع خصمانه دولت ترامپ علیه ایران در واقع دستاورد مشاوره‌های اویاک به دولت ترامپ بود.

خروج نام سازمان مجاهدین خلق از «فهرست گروه‌های تروریستی» در اتحادیه اروپا و ایالات‌متحده آمریکا نتیجه لابی‌ها و صرف هزینه‌های هنگفت بوده است. روزنامه نیویورک‌تایمز سال 1391 در گزارشی از تلاش شرکت حقوقی اکین‌گامپ استراوس هائور اند فد با بیش از ۸۰۰ وکیل دادگستری برای حذف نام سازمان مجاهدین خلق ایران از فهرست گروه‌های تروریستی اتحادیه اروپا خبر داد و نوشت: «این شرکت برای دعاوی به نفع سازمان مجاهدین چندین میلیون دلار دریافت کرده است.»

رقابت نایاک واویاک

اما آنچه جالب است رقابت بین اویاک و نایاک در محافل سیاسی آمریکاست. نایاک یا همان شورای ایرانیان آمریکا سال‌هاست که به لابی‌گری به سود جمهوری اسلامی در حلقه‌های سیاست خارجی و داخلی آمریکا معروف است. شورای ملی ایرانیان آمریکا که به اختصار نایاک نامیده می‌شود، یک سازمان غیردولتی و غیرانتفاعی مستقر در شهر واشینگتن‌دی‌سی آمریکا است که به ادعای خود در جهت حمایت از حقوق سیاسی ایرانیان آمریکا در چارچوب قوانین در آمریکا تشکیل شده‌ است.

نایاک در سال ۲۰۰۲ توسط تریتا پارسی، بابک طالبی و فرزین ایلیچ برای ترویج مشارکت مدنی ایرانیان آمریکا پایه‌گذاری شد. مدیریت این شورا پیش‌تر برعهده تریتا پارسی بود و اکنون جمال عبدی عهده‌دار این مسئولیت است.

نایاک مخالف جنگ با ایران و از حامیان توافق هسته‌ای ایران و رفع تحریم‌های وضع شده علیه آن است. نایاک کارزاری برای سیاست ویزای یک بار ورود آمریکا برای دانشجویان ایرانی به راه انداخت، تا دانشجویان ایرانی بتوانند ویزای کثیرالورود دریافت کنند. دولت اوباما در سال ۲۰۱۱ این سیاست را اجرا کرد. در سال ۲۰۱۷، هوشنگ امیراحمدی، مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه دانشگاه راتگرز آمریکا در مصاحبه‌‌ای با حسین دهباشی ادعا کرد که جواد ظریف در تأسیس نایاک نقش داشته‌ است، که این ادعا بعداً توسط جواد ظریف رد شد.

رایال کاستلو سال 2019 در گفت‌وگو با میدل‌ایست‌آی به رقابت میان نایاک و اویاک تلویحا اشاره کرده و سازمان مجاهدین خلق و اویاک را به تحمیل هزینه‌هایی به سیاستمداران آمریکایی برای حمایت از سیاست‌هایشان متهم کرده است. او گفته «هجمه علیه ایران در محافل خاص، سیاست خوبی است. حالا اگر انگیزه‌های مالی احتمالی هم وجود داشته باشد، کار برای بسیاری از نمایندگان و قانون‌گذاران آسان‌تر خواهد شد.»

باربارا اسلاوین، رئیس سابق بخش ایران در شورای آتلانتیک و از چهره‌های نزدیک به نایاک هم در پاسخ به رسانه میدل‌ایست‌آی درباره اینکه آیا سازمان مجاهدین خلق و اویاک آلترناتیو خوبی برای جمهوری اسلامی هستند یا نه، گفته: «نه به‌هیچ‌وجه.» او اضافه کرده همه نمایندگان آمریکایی که در همایش‌های مورد حمایت اویاک و سازمان مجاهدین شرکت می‌کنند، لزوما از سابقه این گروه خبر ندارند و حتی حامی مجاهدین هم نیستند، بلکه فقط فکر می‌کنند این سازمان مخالف جمهوری اسلامی است.

مدینه فاضله پوشالی اویاک

اینکه اویاک مسئول لابی از طرف معترضان ایرانی برای تشکیل یک ائتلاف آلترناتیو جمهوری اسلامی شده خبر ترسناکی است. سازمان مجاهدین خلق به‌عنوان سازمان اصلی پشت پرده اویاک سابقه سیاهی در ارتباط با ایران دارد. این سازمان از زمان تاسیس‌اش در سال 1344 فراز و فرودهای زیادی داشته و از یک سازمان مبارز اسلام‌گرای چپ علیه حکومت شاهنشاهی به رهبری محمد حنیف‌نژاد، سعید محسن و علی بدیع‌زادگان به یک سازمان مارکسیستی به رهبری تقی شهرام و بهرام آرام و در نهایت به یک فرقه به رهبری مسعود رجوی تبدیل شده است. بعد از سرکوب تظاهرات‌های سازمان مجاهدین خلق در اوایل دهه 60 و برکناری بنی‌صدر، اعضای سازمان به عراق رفتند و دو سال بعد از آغاز جنگ هشت‌ساله ایران و عراق، با همکاری ارتش عراق، اقدام به تشکیل بازویی نظامی به نام «ارتش آزادی‌بخش ملی ایران» کرد و در کنار ارتش عراق در جنگ بر ضد ایران، مشارکت کرد. مهم‌ترین عملیات نظامی سازمان در سال ۱۳۶۷ تحت عنوان فروغ جاویدان یا همان مرصاد انجام شد. مجاهدین خلق چه در حکومت پهلوی و چه در جمهوری اسلامی به‌عنوان یک سازمان تروریستی شناخته شده است. بیش از یک دهه بسیاری از دولت‌های غربی هم نام این گروه را در فهرست گروه‌های تروریستی قرار داده بودند. سال 2012 آمریکا و سال 2010 شورای وزیران اتحادیه اروپا این گروه را از فهرست گروه‌های تروریستی خود حذف کردند.

کارنامه سیاه مجاهدین خلق این گروه را به‌یکی از منفورترین گروه‌های اپوزیسیون جمهوری اسلامی تبدیل کرده و در نتیجه مدینه فاضله‌ای که توسط این سازمان و نهاد مورد حمایتش یعنی اویاک به کشورهای غربی عرضه شده نمی‌تواند جایگاه مطلوبی در افکار عمومی مردم ایران که هنوز خاطرات جنگ ایران و عراق را از یاد نبرده‌اند داشته باشد.

خبرهای مرتبط