برنامه هسته ای ایران دیگر دغدغه آمریکا نیست؟!

براساس گزارش های تازه، واشنگتن تلاشی را در زمینه قطع دسترسی ایران به فناوری های نظامی نوین از جمله ساخت پهپاد آغاز کرده است.

نواندیش: براساس گزارش های تازه، واشنگتن تلاشی را در زمینه قطع دسترسی ایران به فناوری های نظامی نوین از جمله ساخت پهپاد آغاز کرده است.

به گزارش آریا سعادتمند از سرویس بین الملل نواندیش، چند مقام‌ اطلاعاتی، نظامی و امنیت ملی در آمریکا، اروپا و خاورمیانه که با روزنامه نیویورک تایمز صحبت کردند، از پروژه رو به گسترش آمریکا خبر دادند که می‌خواهد مانع فعالیت ایران در زمینه تولید پهپاد شود و کار روس‌ها را برای استفاده از این به‌اصطلاح پهپادها یا پرنده‌های ‌«انتحاری» دشوارتر کند. هدف دیگر این برنامه، این است که اوکراینی‌ها به قدرت‌های پدافندی لازم دست یابند تا بتوانند این پهپادها را سرنگون کنند.

گستره پروژه آمریکا در هفته‌های اخیر روشن‌تر شده است. این دولت کوشیده است با تحریم برخی شرکت‌های ایرانی و خارجی، از دسترسی تهران به قطعات غربی لازم برای تولید پهپاد جلوگیری کند. این اقدام در پی آن انجام گرفت که بررسی پهپادهای ساقط‌‌ شده در اوکراین، نشان داد که جمهوری اسلامی ایران برای تولید آن‌ها از فناوری ساخت آمریکا بهره می‌برد. نیروهای آمریکا به ارتش اوکراین نیز کمک کرده‌اند که مکان‌های تدارک پهپادها برای پرتاب را پیدا، و به آن‌ها حمله کند. دلیل دشواری این کار این است که روسیه مدام مکان‌ پرتاب را تغییر می‌دهد و از مکان‌‌های معمولی مثل پارکینگ و زمین فوتبال برای این کار استفاده می‌کند. آمریکا همچنین فناوری‌های جدیدی به اوکراینی‌ها می‌دهد که بتوانند زودتر متوجه رسیدن پهپادها شوند و فرصت بیشتری برای سرنگون کردن آن‌ها در اختیار داشته باشند. با این حساب، آمریکایی‌ها این سه راهبرد عمده را برای جلوگیری از فعالیت و همراهی جمهوری اسلامی ایران در تسلیح پهپادی روسیه به کار می‌گیرند.

اما چالش‌های عمیقی در برابر هر سه راهبرد قرار دارد. مثلا تلاش برای جلوگیری از رسیدن قطعات غربی به ایران بسیار دشوار است؛ چنانکه ده‌ها سال تلاش برای جلوگیری از رسیدن قطعات لازم برای ساخت سانتریفیوژ به ایران، موفق نبوده است. مقام‌های اطلاعاتی آمریکا در هفته‌های گذشته گفته‌اند که ایران اطلاعات خود را در زمینه ساخت سانتریفیوژ هسته‌ای، برای تولید پهپاد به کار می‌گیرد و مهم‌تر از آن، آموخته است که با دور زدن تحریم‌ها، فناوری‌های «دومنظوره» در بازار سیاه پیدا کند که امکان توسعه تسلیحاتی در اختیار آن می‌گذارند.