نوبخت ادعاى وزير رئيسى را تكذيب كرد

اعتماد: هرچند محمدباقر نوبخت بعد از پايان عمر دولت دوازدهم همه درخواست‌هاي خبرنگاران براي گفت‌وگو و مصاحبه را بي‌پاسخ باقي مي‌گذاشت، اما اظهارات ضد و نقيض درباره «خالي بودن» يا «پربودن خزانه»به اندازه‌اي افزايش پيدا كرد كه نهايتا خزانه‌دار دولت روحاني را بر آن داشت تا مهر سكوت از لب بردارد و درباره ابهاماتي كه توسط برخي جريانات مطرح مي‌شود از دولت روحاني دفاع كند. منازعه‌اي كه پرده ابتدايي آن در 4آبان ماه 1400 رونمايي شد، در آن زمان نامه‌اي منتسب به دفتر رييس‌جمهور قبلي منتشر شد كه در آن ادعا شده بود در روزهاي پاياني دولت دوازدهم، محمدباقر نوبخت، رييس وقت سازمان برنامه و بودجه از «تخليه» شدن خزانه كشور سخن گفته است. خبرگزاري اصولگراي مهر در آن زمان اين نامه را «جعلي»، «مخدوش» با ادبياتي عجيب و فقدان مهر محرمانه، معرفي و انتشار آن را در بحبوحه مذاكرات هسته‌اي معنا‌دار تفسير كرد.

خاندوزي، وزير اقتصاد دولت سيزدهم هم در اظهاراتي جداگانه اعلام كرد كه وضعيت خزانه در زمان تشكيل دولت سيزدهم مطلوب بوده است. اين حاشيه‌سازي‌ها اما متوقف نشد، هر زمان كه فشار اقتصادي بر دولت سيزدهم شدت مي‌گيرد يا انتقادي مي‌شود، نامه جعلي منسوب به نوبخت رسانه‌اي مي‌شود. اين‌بار هم بلافاصله پس از انتشار صحبت‌هاي حسن روحاني در جمع استاندارانش، اين نامه از پستوي برخي جريانات بيرون آمد و باز هم ادعاي خالي بودن خزانه در زمان دولت سيزدهم طرح شد. اين‌بار اما نوبخت سكوت را جايز نداشت و ترجيح داد تا راسا وارد گود رسانه‌اي شود و شفاف درباره وضعيت رسانه‌اي كشور در ماه‌هاي پاياني عمر دولت دوازدهم و آغاز دولت سيزدهم گفت‌وگو كند. معاون رييس‌جمهور و رييس سازمان برنامه و بودجه دولت دوازدهم در واكنش به ادعاهايي كه درباره خالي بودن خزانه مطرح مي‌شود، گفت: «اگر خزانه خالي بود، دولت سيزدهم چطور توانست در ماه‌هاي اول بدون خلق پايه پولي و ايجاد بدهي حقوق كارمندان را پرداخت كند؟»

خزانه خالي معنا ندارد
محمدباقر نوبخت ادامه داد: «اگر خزانه خالي بود، دولت سيزدهم چطور توانست در ماه‌هاي اول بدون خلق پايه پولي و ايجاد بدهي حقوق كارمندان را پرداخت كند؟» وي درباره نامه‌ محمود واعظي، رييس دفتر رييس‌جمهور سابق كه به نقل از روحاني نوشته بود «همه موجودي خزانه بر اساس درخواست‌هاي جنابعالي تخليه شده است، موجودي وجود ندارد»، گفت: در يكسال گذشته بارها در اين باره توضيح داده‌ام و هدف من از تكرار اين توضيحات صرفا براي تنوير افكار عمومي است نه جدال‌هاي بي‌حاصل سياسي. نامه آقاي واعظي چنانكه تصويرش موجود است، درباره «پرداخت مبلغ مورد اشاره نزد خزانه به‌ منظور تكميل و بهره‌برداري از پروژه آبرساني به آبيك» است. نامه دكتر واعظي به تاريخ ۹ مرداد ۱۴۰۰ است كه صراحت دارد حساب خزانه براي طرح‌هاي عمراني اولويت‌دار به پايان رسيده است؛ نه كل خزانه. نوبخت در ادامه اظهار داشت: «پيش از اين اشاره به خزانه خالي، گرا به دشمن و نشانه ضعف تلقي مي‌شد، اما امروز مسابقه‌اي در جريان است كه نشان‌دهنده نتيجه مقاومت مردم و دولت ايران در مقابل فشار حداكثري و تحريم‌هاي ظالمانه چيزي جز خزانه خالي نبوده است.» بايد ديد آيا اين توضيحات رسمي مهر پاياني بر اين نوع حاشيه‌سازي‌ها مي‌زند يا اينكه دوباره با رخداد تازه‌اي برخي افراد و جريانات خاص به اين نامه استناد مي‌كنند.