- آیتالله نجفی تهرانی درگذشت
- جزییات قتل مهران رحیمی قاضی سابق / 5 نفر دستگیر شدند
- مهاجری: برخی پروژه هایی که رئیس جمهور در سفرهای استانی افتتاح می کند، آنقدر کوچک است که توسط بخشدار محل هم قابل افتتاح است
- واکنش حزب جوانان به طرح نور؛ آدرس غلط ندهید! وعده دولت رفع فقر، مهار تورم و… بود
- یک وعده دولت رسما تخیلی اعلام شد!
- آقایان دولت! لطفاً به جای ارجاع به سدسازی در سریلانکا درباره بلوچستان، چای دبش و وعدههای دادهشده تان حرف بزنید!
- واکنش تند پسر بزرگ امام خمینی(ره) به تذکر حجاب یک روحانی به همسرش
- تصاویری گویاتر از صدها مقاله : فرمانده انتظامی از طرح "کاملاً فرهنگی و اجتماعی" می گوید و روحانیون "لباس چریکی" پوشیده اند!
- علیرضا بیگی: پرونده کاظم صدیقی باید بررسی قضایی شود
علی بیگدلی در آرمان نوشت:
شورش ظفار به نبرد چپگرايان کمونيست تحت حمايت شوروي با حکومت سلطنتي عمان در استان ظفار عمان گفته ميشود. اين نبرد در سال 1962 آغاز شد و با شکست کامل مخالفان در سال 1975 پايان يافت. هدف اصلي شورشيان سرنگوني رژيم سلطنتي عمان بود، ولي به هدف خود نرسيدند. ايران براي جلوگيري از گسترش کمونيسم و نفوذ شوروي اقدام به اعزام نيروهاي ارتش براي حمايت از سلطان قابوس کرد که نتيجه آن موفقيتآميز بود و روابط خوب تهران و عمان نيز ريشه در اين حمايت ايران از سلطان قابوس دارد.
اين اقدام موجب شد نگاه جمال عبدالناصر در مورد ايران دچار خدشه شود و با صدور بيانيهاي اعلام کرد که در کليه مکاتبات داخلي و خارجي توسط کشورهاي عربي بايد از واژه جعلي خليج ع رب ي استفاده شود. براي مدتي شيخنشينهاي خليجفارس از واژه ساحل عربي استفاده کردند که اين واژه هم مورد پذيرش تهران نبود. در آن زمان انگلستان به علت مخالفتي که بر سر مساله بحرين با ايران داشت به اين موضوع دامن زدند اما ايران هيچگاه در برابر اين اقدام کوتاه نيامد تا اينکه تهران حاکميت خود را به سه جزيره خليج فارس تثبيت کرد و اين اقدام موجب شد اعراب خليجفارس موضعگيري خود را عليه ايران تشديد کنند.
جمال عبدالناصر در سال 1971 فوت کرد اما اين ميراث را از خود باقي گذاشت و خصومت بين ايران و اعراب هميشه در حال افزايش بود تا اينکه در يکي از شيخنشينان خليجفارس کودتايي اتفاق افتاد و ايران در کنار کودتاگر قرار گرفت و اين موضوع براي اعراب خوب تحليل شد و از موضعگيريهاي کشورهاي عربي از ايران کاسته شد. به طوري که ملک فيصل به تهران آمد و روابط ايران و کشورهاي عربي بهبود يافت. اخيرا البته نخست وزير عراق مجدد با وجود اينکه از قدرت ايران اطلاع دارد، از اين واژه استفاده کرده است. علت نيز آن است که در جهان عرب عربيت مقدم بر هر چيزي است.
اکنون عراق در حال نزديک شدن به عربستان است و احتمالا در آينده نزديک شاهد شرکت بشار اسد در اجلاسهاي کشورهاي عربي خواهيم بود و از سوي ديگر تحرکاتي در لبنان هم ادامه دارد تا لبنان را هم به خود جلب کنند. از اين منظر دستگاه سياست خارجه ايران نبايد بهسادگي از کنار چنين اظهارنظرهايي از سوي مقامات عراقي بگذرد و اقدامات خود را در حد تذکر به عراق محدود نکند.