با اسپانسرهای جنگ غزه آشنا شوید

از تصمیم شگفت انگیز کنگره نشینان امریکا درباره غزه نباید به آسانی گذشت.

از تصمیم شگفت انگیز کنگره نشینان امریکا درباره غزه نباید به آسانی گذشت. درست در روزی که ارتش صهیونیستی ظرف یک روز 200 فلسطینی را- که اکثر آنان زن و کودک بودند- قتل عام کرد، نمایندگان کنگره با اجماع عجیب 395 رأی موافق در برابر 8 رأی مخالف، کمک فوری خود را به مبلغ 225 میلیون دلار پیشکش دولت جنگ طلب نتانیاهو کردند.

ˈآفرین چیت سازˈ طی یادداشتی در روزنامه ˈایرانˈ با این مقدمه نوشته است: پاسخ بسیاری از سؤالات ما درباره اسباب و علل دخیل در حوادث خونین باریکه غزه در همین مصوبه نهفته است.

پیش از این محافل دیپلماسی حکایت های بسیار درباره نقش و نفوذ لابی افراطیون یهود در سیاست خاورمیانه ای امریکا نقل کرده بودند اما همه چیز درباره ارتباط با این کانون های پنهان قدرت با بحث صلح و جنگ در خاورمیانه در هاله ای از راز مانده بود. در برهه ای رئیس دیپلماسی ایران در گفت وگو با سی ان ان با زبان هشدار گفت که لابی تندروهای یهود در کنگره امریکا مانع اصلی در مسیر صلح و امنیت خاورمیانه هستند. مشابه این سخنان را دیپلمات های ایران قبل از انقلاب در کتاب خاطرات خویش به رشته تحریر درآورده بودند. اما شاید در هیچ دوره ای چون امروز، دست پنهان لابی پرخطر صهیونیست ها در عرصه سیاست خاورمیانه رو نشده است. وقایع خونین غزه، بازیگران پنهان در هزارتوی ساختار سیاسی امریکا را به روی صحنه آورد. غزه پنجره ای جدید به شناخت واقعیت های روابط درون کنگره امریکا با جبهه جنگ گشود.

اکنون معادله غزه پرده از یک واقعیت دردناک در کانون سیاست بین الملل کنار می زند که چگونه اقلیتی با تکیه بر سه ابزار دلار، اسلحه و تبلیغات اراده اکثریتی در امریکا را به تسخیر درمی آورد. اکنون می توان گفت که ماجرای یکه تازی اقلیت لابی یهود در ساختار سیاسی کشور بزرگ امریکا و برخی قدرت های اروپایی یک افسانه یا گمانه زنی نیست. به لحاظ عددی آنها فقط سه درصد جمعیت امریکا را تشکیل می دهند. رأی قاطع کنگره تحت نفوذ یهودیان امریکا به تقویت ماشین کشتار ارتش اسرائیل به صراحت می گوید که این اقلیت ماجراجو به یک میزان در نظام دو حزبی امریکا نفوذ دارند. اقلیتی که بیش از نیمی از هزینه های تبلیغات انتخاباتی دو حزب دموکرات و جمهوریخواه را تأمین می کند.

بنابراین در روزهایی که افکارعمومی جهان در برابر رفتار رژیمی که رنگ جنون دارد مبهوت مانده است، ناظران سیاسی معیار و مبنایی روشن برای تحلیل رفتارهای لجام گسیخته مهاجمان به غزه در دست دارند. لابی یهودیان اکنون در ماجرای غزه «سیاست رعب حداکثری» در فضای خاورمیانه را طراحی کرده و پیش می برد. این گروه، مقوله سیاست را صرفاً با تعریف عاری از اخلاق یعنی اعمال قدرت به هر بهای ممکن را دنبال می کنند. بویژه آنکه این نگرش آنها با ایدئولوژی های شوونیستی مثل برتری قومی یهودیان بر اعراب و مسلمانان آغشته است.

دست بر قضا این بخش از سیاست افراطیون یهود که رسانه های عرب از آن به سیاست گاو خشمگین تعبیر می کنند در ارتباط با سران محافظه کار عرب کارساز بوده است. این سیاست شکل تکاملی پروژه هایی است که اسلاف نتانیاهو مثل اسحاق شامیر یا آریل شارون در نبردهای گذشته تعقیب کردند و از رهگذر این موج نسل کشی توانستند برای یک دوره طولانی مقاومت حکومت های عربی را بشکنند و با تغییر الگوی رفتار دولت هایی مثل مصر، عربستان یا اردن به راحتی اندیشه های توسعه طلبی خویش را جاری سازند.

در حال حاضر شاید تنها موضوع غیر منتظره برای افکار عمومی، سکوت و همراهی دولت اوباما با این سیاست مرگبار باشد. زیرا تیم اوباما از فردای انتخابات 2008 با وعده اصلاح رفتار افراطیون حاکم بر تل آویو کار خود را شروع کرد و حتی در این راستا دیپلمات های خود از جمله جان کری را مأمور توقف برخی از پروژه های خطرناک لابی یهود مثل شهرک سازی زنجیره ای در زمین فلسطینیان کرد اما در ادامه راه نتانیاهو به عنوان نماد و نماینده این جریان افراطی به همه توافقات طرح سازش اوباما از ماجرای شهرک سازی تا پذیرش دولت فلسطینی پشت کرد و با تکیه بر 2 اهرم جهنمی قدرت اسرائیل یعنی ارتش و لابی یهودیان امریکا، اوباما را در همان مسیری قرار داد که پیش از این رهبران امریکا پیموده بودند.

گزارش خطا