- زمان و مکان دور پنجم مذاکرات ایران - آمریکا مشخص شد
- بقائی: هیچ پیشنهاد مکتوبی از آمریکا دریافت نکرده ایم / واکنش به خبر دیدار شمخانی و روبیو
- توضیحات سخنگوی دولت قبل درباره ماندن بخشی از بدن شهید رئیسی در محل سقوط بالگرد
- روایتی از سقوط بالگرد رئیس جمهور؛ تلفن را آقای آل هاشم جواب داد، می گفت «اینجا کجاست؟»
- انتقاد رسانه اصولگرا از سخنان همسر مرحوم رئیسی
- واکنش ایران به بیانیه اتحادیه عرب در عراق در خصوص جزایر سه گانه ایرانی
- حسین شریعتمداری: این حرف پزشکیان یعنی بستن تنگه هرمز! + عکس
- جزئیات تازه و جدید از حادثه بالگرد شهید رئیسی
- ترخیص «مهدی کروبی» از بیمارستان
آیتالله ایازی: جاسوسی و گزارش دادن بیحجابی همسایگان؛ قانونی، شرعی و اخلاقی نیست
روزنامه هممیهن نوشت: عضو شورای مرکزی مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم گفت: معلوم نیست افرادی که پیشنهاد کردند مردم بیحجابی در ساختمانها را گزارش دهند از کجا آمدهاند و برچه مبنای شرعی و حقوقی چنین سخنانی را میگویند. این نوع اقدامات نه قانونی، نه شرعی و نه اخلاقی است.
محورهای گفتوگو ی آیتالله محمدعلی ایازی، عضو شورای مرکزی مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم را بخوانید:
در شرع ما اصلی وجود ندارد که مردم را تشویق به تجسس و جستوجو در امور سایرین کند، برای اینکه دریابند چه کسی مرتکب عملی خلاف میشود. فردی که مرتکب اقدامی شود که باعث بدبینی نسبت به دین یا ایجاد بدبینی در جامعه شود، مرتکب گناه شده و روشن است که از چنین فردی صلاحیت داشتن مسئولیت سلب میشود.
معلوم نیست افرادی که پیشنهاد کردند مردم بیحجابی در ساختمانها را گزارش دهند از کجا آمدهاند و برچه مبنای شرعی و حقوقی چنین سخنانی را میگویند. این نوع اقدامات نه قانونی، نه شرعی و نه اخلاقی است.
اینکه افراد را تشویق به جاسوسی در حوزه رفتار شخصی افراد کنیم، درست نیست. گزارش کردن مسئله بیحجابی در خیابان هم معنا ندارد چه برسد به اینکه فردی بخواهد داخل مشاعات ساختمان دست به چنین رفتارهایی بزند.
وقتی دوربین و جریمه و دستگیری برای تشویق مردم به حجاب بیاثر است، در مشاعات ساختمان تشویق به جاسوسی هم بیاثر است. اتفاقا این نوع رفتارها ممکن است تاثیرات روانی نامطلوبی داشته باشند، زیرا افراد داخل ساختمان را رویاروی یکدیگر قرار میدهد و باعث ایجاد درگیری میان آنها میشود.
امروز مسئله بیحجابی، سیاسی شده است. برای مسئولی که ناسنجیده اینگونه سخن میگوید که مرتکب عملی لغو و غلط شده باید تذکر داده شود و در مرحله بعدی اگر اقدام او باعث بدبینی نسبت به دین یا ایجاد بدبینی در جامعه شود، مرتکب گناه شده است. روشن است که از چنین فردی صلاحیت داشتن مسئولیت سلب میشود.