- خشم علم الهدی از تصمیم نظام برای مذاکره: مذاکرات شنبه بیتوجهی به تکلیف شرعی و دینی است / برای این برجام لعنتی هم رفتند، نشستند، حرف زدند و خندیدند
- کاظم صدیقی: برجام عبرت بزرگی بود، برخیها دستپاچه شدند و رفتند بتن ریختند / مذاکره مستقیم با آمریکا در شأن ما نیست
- ایران در حال بررسی ارائه پیشنهاد یک توافق هستهای موقت به امریکا، پیش از ادامه مذاکرات برای دستیابی به یک توافق جامع است
- ذاکریان: اصل مذاکره مهم است نه مستقیم یا غیرمستقیم بودن آن / آقایانی که فرصتها را سوزاندند، باید پاسخگو باشند
- خوش بینی وزیر خارجه تندرو ترامپ به مذاکرات روز شنبه در عمان!
- حضور حسن روحانی بر سر مزار والدین خود (عکس)
- خبر امیدوارانه علی اکبر صالحی از مذاکرات عمان
- ماجرای عزل شهید صیاد شیرازی و خلع دو درجه او
- علت شکایت از حسام الدین آشنا این توئیت است
- بمبافکن «بی ۲» در یک قاب عجیب (عکس)
با «شرمساری» از مردم عذرخواهی کنید
رسالت نوشت: دولت و دولتمردانی بر سر کار آمدهاند که ریشه بسیاری از ناکامیها و نقایص در دولت قبل را ناکارآمدی مدیران میدانستند، حالا خودشان بر سر کارند و وضع در برخی حوزههای اساسی نهتنها تکانی نخورده بلکه بدتر شده است.
اما این همه ماجرا نیست؛ طبیعی است که افراد پس از مواجهه با مسئولیت، بیشتر متوجه سطح پیچیدگی مسائل و دشواری مشکلات کشور میشوند. مسئله بزرگتر، آن است که همچنان در موضع مطالبه ایستادهاند و هیچ متوجه نیستند که امروز باید پاسخگو باشند نه مطالبهگر و حوالهدهنده به دولت قبل.
اصل مسئله یک فرع هم دارد که گاهی از اصل، پررنگتر هم میشود و تحمل مشکلات اقتصادی را برای مردم دشوارتر میکند. مردم، عیال حکومتاند و بهواسطه موقعیتی که خودشان به دولتها دادهاند، مهمان دولتاند و بر سر سفره دولت نشستهاند. دولت باید درک میزبانی داشته باشد؛ اگر هم بهواسطه انبوه مشکلات یا بیتدبیری یا فشار بیرونی، غذا کم آمده و عدهای در فشارند، حداقل آن است که میزبان با آرامش و شرمساری، از مهمانان عذرخواهی کند، نهآنکه مهمانان معترض را شناسایی کرده و بخواهد بهنحوی صدایشان را خاموش کند.
این مهم است که اگر مهمانی گرسنه از خانه میزبان رفت، حداقل خسته و دلگرفته نرود و اخلاق خوش میزبان او را آرام کرده باشد. ممکن است عدهای بگویند رئیس دولت فعلی که از اسلاف خود اخلاق مدارتر و خوشروتر است که البته نکته درستی است و حق هم همین است. اما تأسف آنجاست که ناچاریم مطلبی از «داستان راستان» شهید مطهری نقل کنیم که امام صادق که سلام و صلوات خدا بر او و اجدادش باد، دوستی داشت که آنقدر ملازم و همراه امام بود که گاهی در خطاب، نه به نام خودش بلکه به «رفیق امام صادق» خوانده میشد، این رفاقت و همنشینی تا روزی ادامه داشت که رفیق قصه ما، به کسی دشنامی داد، امام فرمودند: «من گمان میبردم که تو اهل تقوایی». امام صادق، رفیق دیرین را طرد کرد و دیگر کسی آن دو را با هم ندید. ما انتظارمان از رئیس محترم دولت آن است که برخی حواشی و اطرافیان را از متن دولت بزداید تا دولتی در تراز خدمت به مردم ایران اسلامی و پیراسته از کوتهبینیهای مرسوم و شلختگیهای معمول در انظار شکل بگیرد.
