ظريف: از سازشکار خطاب شدن، نترسید

هم ميهن - محمدجواد ظریف:

دعایی نمونه الفت بود که مهمترین عامل قدرت ما در برابر بیگانگان است. آنچه به این نظام، مردم و کشور قدرت داده و باعث شده است در برابر متجاوزین ایستادگی کنند، یکپارچگی مردم است و دعایی کسی بود که در این یکپارچگی، کسی را حذف نمی‌کرد.

کسی بود که بر همه نماز خواند و بر همه گفت:«اللهم إنا لا نعلم منه إلا خیراً». همه را جزئی از قدرت ملی کشور دید و این عاملی بود که دعایی را در سیاست خارجی ما هم نمونه کرد؛ کسی که می‌دانست همه جمهور و مردم را زیر پرچم محبت، زیر پرچم در کنار هم بودن، زیر پرچم کنشگر مرزی بودن چگونه نگه دارد و از کسانی که، از هر طرف به او وسط‌باز می‌گفتند و به او سازشکار می‌گفتند، نترسید.

او یک انقلابی بزرگ بود و در زمان شاه سخنگو و صدای انقلاب بود. اما همزمان در برابر همه کوچکی و تواضع می‌کرد. او همه را به دور خود جمع می‌کرد. در فرمانی که برای دکتر صالحی صادر شد، گفتند صدای کسانی باشید که در کشور صدایی ندارند. سوال این است این خواسته که مرکز قدرت فراهم می‌کند با رفتار دعایی سازگار بود یا با رفتار کسانی که ادعای انقلابی‌گری می‌کنند؟

دعایی آینه آن بزرگوار بود که رحمت خدا بر او نازل شد و به‌خاطر آن رحمت بر مردم مهربان شد. از دعایی این درس را آموختم که لازمه انقلابی بودن، گریزان بودن از دیگران نیست، دشمن‌انگاری و دور ریختن افراد نیست، بلکه لازمه انقلابی بودن جذب حداکثری و فراخواندن همه به زیر علم انقلاب است. امروز جای دعایی خیلی خالی است، دعایی نماد رواداری، نماد همراهی، نماد همدلی، نماد پذیرش دیگران و نماد جذب بود و ما امروز برای مقابله با شرایط جهانی به چیزی بیش از این نیاز نداریم.

خبرهای مرتبط