- کیهان: وفاق، آزاد گذاشتن بیحجابی برای بیدینان است!
- واکنش محسن برهانی به ادعای کیهان درباره قتل مهسا امینی توسط پسرخالهاش
- ادعای اسرائیل: از محل اورانیوم غنیشده خبر داریم / حضور جاسوسان زن موساد در ایران!
- روبیو: از بازگشت تحریمهای ایران حمایت میکنیم
- دفاعیه کواکبیان: فرزندان یکی از مسئولان ۴ شب در هتل رمیس با کاترین شکدم بوده است! / نظر دادگاه
- آیت الله سید علی اکبر موسوی یزدی درگذشت
- تهدید شورای عالی امنیت ملی توسط نماینده مجلس
- کیهان: مهسا امینی را پسرخالهاش کشت
- افشای تصاویر ماهوارهای از محل اصابت ۹ موشک ایران به پایگاه هوایی «تل نوف» اسرائیل
- نماینده مجلس: استفاده از موتورسیکلت برای خانمها ناپسند است؛ متدینین مخالفند
روزنامه دولت نمایندگان منتقد را تهدید کرد!

روزنامه ایران مواضع تعدادی از نمایندگان مجلس که آنان را «جنجالآفرین» معرفی کرده، پرداخته و تلویحا آنان را به شکایت تهدید کرده است.
مطرح نگه داشتن نام خود در رسانهها از طریق موضعگیریهای جنجالی، حاشیهسازی و اعلام آمار و اطلاعاتی که لزوماً ربطی به واقعیت ندارند اما به واسطه محیرالعقول بودن بازتاب گسترده پیدا میکنند از جمله شگردهایی است که در ادوار مختلف مورد استفاده بعضی سیاستمداران قرار گرفته است؛ رویهای که متأسفانه در میان معدودی از نمایندگان فعلی مجلس هم طرفدارانی دارد و احتمالاً در آستانه انتخابات آتی شدت میگیرد.
این روزنامه نوشته است:
مشخص است که در مورد نمایندگان این برداشت متوجه نطقها، تذکرها و مواضعی نیست که بر مبنای تخصص و اطلاعات دقیق هر چند در انتقاد از دولت یا دیگر نهادها مطرح میشود. چه اینکه اصل۸۶ قانون اساسی تصریح دارد «نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهار نظر و رأی خود کاملاً آزادند و نمیتوان آنها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کردهاند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود دادهاند تعقیب یا توقیف کرد». اما به یقین حساب حاشیهسازی و مخالفخوانی، آن هم هنگامی که بر مبنای دادههای نادرست و یا بدتر از آن کذب، تهمت و افترا یا توهین باشد از مقدرات این قانون جداست.
روزنامه ایران سپس با نام بردن از نمایندگانی چون جهانآبادی، محمودزاده، نوری قزلچه، علیرضابیگی و رشیدیکوچی افزوده است: موضعگیریهای قابل انتقادی که در این خطوط به آنها اشاره شد، بخشی از دهها موردی است که به نظر میرسد بیتوجهی مطرحکنندگانشان به نادرستی و تبعات نامطلوبشان در جامعه، دلیلی جز قربانی کردن منافع جمعی به پای عرض اندام فردی نداشته است. هر چند اگر اندکی دوراندیشی در کار بود متوسلان به این شیوه میدانستند که دود آتشی که بر تارک اعتماد جامعه میافتد، دیر یا زود در چشم خالقان جنجال و حاشیه هم خواهد رفت.