- مشت نمونه خروار: کدامیک را انتخاب می کنید؛ پزشکیان، قالیباف یا جلیلی!؟
- کنایه آذری جهرمی به سعید جلیلی و دعوت او به مناظره (تصویر)
- وحدت جلیلی و قالیباف شکست خورد: درخواست تضرع به درگاه الهی و عدم تخریب یکدیگر (تصویر)
- اجتماع حامیان پزشکیان در مشهد (تصاویر)
- موج ظریف - پزشکیان به اردبیل رسید (عکس)
- اعلام حمایت روحانی از پزشکیان
- پیشبینی عجیب و جنجالی از مرگ سیاسی قالیباف!
- سخنان صریح پزشکیان در مشهد
- پزشکیان به اعتراضات سال 1401 اغتشاش نگفت/ نامههای امام علی به مالک اشتر، در خون پزشکیان است
- افشای توطئه جدید اصلاح طلبان و خاتمی: تلاش برای افزایش مشارکت!
![](/files/fa/news/1402/4/20/90739_363.jpeg)
روزنامه ایران مواضع تعدادی از نمایندگان مجلس که آنان را «جنجالآفرین» معرفی کرده، پرداخته و تلویحا آنان را به شکایت تهدید کرده است.
مطرح نگه داشتن نام خود در رسانهها از طریق موضعگیریهای جنجالی، حاشیهسازی و اعلام آمار و اطلاعاتی که لزوماً ربطی به واقعیت ندارند اما به واسطه محیرالعقول بودن بازتاب گسترده پیدا میکنند از جمله شگردهایی است که در ادوار مختلف مورد استفاده بعضی سیاستمداران قرار گرفته است؛ رویهای که متأسفانه در میان معدودی از نمایندگان فعلی مجلس هم طرفدارانی دارد و احتمالاً در آستانه انتخابات آتی شدت میگیرد.
این روزنامه نوشته است:
مشخص است که در مورد نمایندگان این برداشت متوجه نطقها، تذکرها و مواضعی نیست که بر مبنای تخصص و اطلاعات دقیق هر چند در انتقاد از دولت یا دیگر نهادها مطرح میشود. چه اینکه اصل۸۶ قانون اساسی تصریح دارد «نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهار نظر و رأی خود کاملاً آزادند و نمیتوان آنها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کردهاند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود دادهاند تعقیب یا توقیف کرد». اما به یقین حساب حاشیهسازی و مخالفخوانی، آن هم هنگامی که بر مبنای دادههای نادرست و یا بدتر از آن کذب، تهمت و افترا یا توهین باشد از مقدرات این قانون جداست.
روزنامه ایران سپس با نام بردن از نمایندگانی چون جهانآبادی، محمودزاده، نوری قزلچه، علیرضابیگی و رشیدیکوچی افزوده است: موضعگیریهای قابل انتقادی که در این خطوط به آنها اشاره شد، بخشی از دهها موردی است که به نظر میرسد بیتوجهی مطرحکنندگانشان به نادرستی و تبعات نامطلوبشان در جامعه، دلیلی جز قربانی کردن منافع جمعی به پای عرض اندام فردی نداشته است. هر چند اگر اندکی دوراندیشی در کار بود متوسلان به این شیوه میدانستند که دود آتشی که بر تارک اعتماد جامعه میافتد، دیر یا زود در چشم خالقان جنجال و حاشیه هم خواهد رفت.