جانم را بگیر ، وایبرم را نه!

در دنیای امروز، استفاده از شبکه اینترنت اجتناب ناپذیر است. به هر حال رو آوردن به فناوری در دنیایی که لحظه به لحظه حرکت افراد رو به سرعت می رود امری است که باید صورت پذیرد. به گزارش خبرنگار سرویس باشگاه جوانی خبرگزاری برنا، در این بین جذب جوانان به فناوری های روز بیشتر از سایر افراد است. این جذب شدن به حدی است که گاهی یک جوان را از زندگی عادی اش جدا کرده و تمام لحظات زندگی اش را درگیر خود می کند.

سعی می کنم با چهره حقیقی افراد در اینترنت دوست شوم

پرستو 21 ساله با بیان اینکه در اغلب شبکه های مجازی مثل فیس بوک، اینستاگرام ، لاین ، وایبر و... حضور دارد گفت: راستش را بخواهید صحبت کردن با دوستانم در این شبکه های مجازی را بیشتر از تلفن زدن و اس ام اس زدن دوست دارم. در بین این افرادی که در دنیای مجازی با آنها دوست شده ام حدود 90% افرادی بودند که چهره ای واقعی از خود در دنیای مجازی نشان داده اند.

حوادث سیاسی اخیر در جذب مردم به شبکه های مجازی بی تاثیر نبود

وی با بیان اینکه اولین شبکه مجازی که ایرانیان را جذب خود کرد وبلاگ بوده است ادامه داد: من در حال حاضر سال دوم دانشگاه هستم ، اما از سال سوم راهنمایی کارم را با وبلاگ نویسی شروع کردم و وبلاگ های متعددی را داشته ام. حضور در شبکه های مجازی و چیزی که آنجا می نویسی بیشتر با احساست درگیر است. بسیاری از حوادث سیاسی اخیر کشور در حضور مردم در شبکه های مجازی بی تاثیر نبوده است. الان دیگر حضور در شبکه های مجازی بسیار راحت شده است و با صرف هزینه ای بین 200 تا 300 هزار تومان می شود یک تلفن هوشمند خریداری کرد و به شبکه های مجازی دسترسی پیدا کرد.

عکس از خود گرفتن به خاطر علاقه به دیده شدن است

پرستو در خصوص پدیده ای به نام "سلفی (selfie)" یا همان عکس گرفتن از خود که این روزها بسیار متداول شده است هم عنوان کرد: من زیاد از خودم عکس می گیرم و آن را در شبکه های مجازی منتشر می کنم. به نظرم دلیل سلفی گرفتن ها اول این است که خوب جایی حس می کنی بسیار زیبا شده ای و دوست داری در این لحظه عکسی به یادگار از خودت بندازی ؛ یا در حال و هوای خاصی هستی که دوست داری آن را با دیگران تقسیم کنی. علی رغم اینکه این پدیده جهانی است اما به نظرم جوانان ایرانی بیشتر جذب آن شده اند. احساس می کنم بحث دیده شدن و خودشیفتگی در ایرانیان بیشتر وجود دارد.

عشق در یک نگاه در شبکه های مجازی بیشتر است

او با بیان اینکه اگر اینترنت نباشد قطعاً زندگی اش دچار اختلال خواهد افزود: خیلی وقت ها شده که به خودم می گفتم فقط می خواهو نیم ساعت در اینترنت حضور داشته باشم ، اما بعد می دیدم که 4 ساعت گذشته و من هنوز در شبکه های مجازی حضور دارم. متاسفانه مزاحمت های فراوانی هم از طریق اینترنت برای من پیش آمده است. مثلی داریم به اسم در یک نگاه عاشق شدن ؛ این مثل در اینترنت رنگ جدی تری به خود گرفته است. بارها شده افرادی در شبکه های مجازی برایم پیغام گذاشته اند که با دیدن عکسم عاشقم شده اند و در شوق وصال می سوزند! من واقعاً تعجب می کنم چطور بدون شناخت و تنها با یک عکس می شود کسی را اینطور دوست داشت و دلباخته اش شد؟!

جایی برای تفریح جز اینترنت ندارم

پرستو در پایان با اشاره به اینکه تنهایی یکی از دلایل جذب آدم ها به شبکه های مجازی است ادامه داد: وقتی برای من به عنوان یک دختر هیچ تفریحی وجود ندارد ، جایی بهتر از شبکه های مجازی برای گذران وقت نیست. من حتی یک سینما هم به تنهایی نمی توانم بروم چون ممکن است اراذل و اوباش من را مورد آزار قرار دهند. حضور دختران در سالن های والیبال و استادیوم فوتبال به عنوان تماشاچی هم ممنوع است و من نمی توانم بازی تیم محبوبم را در ورزشگاه ببینم. وقتی این همه محدودیت برای دختران وجود دارد ، من راهی جز جذب شدن به شبکه های مجازی در خودم نمی بینم و مجبورم برای دوست پیدا کردن و خروج از تنهایی به اینترنت پناه ببرم.

اینترنت تو را از انجام کارهای مفید باز می دارد

ساناز 29 ساله دیگر فردی بود که از تجربیات خود در دنیای مجازی سخن گفت. وی با بیان اینکه حضورش در شبکه های مجازی بیشتر برای کسب اخبار و اطلاعات است گفت: پیش از این وابستگی شدیدی به اینترنت داشتم اما در حال حاضر سعی می کنم رفتارم در شبکه های مجازی منطقی تر باشد. به جایی رسیدم که دیدم در طول یک روز هیچ کار مفیدی نکرده ام و تمام وقتم را در گشت زدن در شبکه های مجازی پشت سر گذاشتم ؛ این حس برایم ناخوشایند بود. از این رو ترجیح دادم کنترل شده تر در شبکه های مجازی حضور داشته باشم.

مردم در شبکه های مجازی انگار مرفه بی درد هستند

وی دلایل جذب به شبکه های مجازی را تنهایی آدم ها و عدم اعتماد مردم به دنیای واقعی ذکر کرد و افزود: بیشتر مردم در فیس بوک و سایر شبکه های مجازی چهره ای بسیار درخشان از خود نشان می دهند. به قول معروف انگار همه در بهترین جای شهر زندگی می کنند ، در دانشگاه شریف تحصیل می کنند ، همه بنز سوار می شوند و انگار تمام مردمی که در شبکه های مجازی وجود دارند مرفهان بی درد هستند.

زندگی بدون اینترنت زندگی در بیابانی بی آب و علف است

ساناز در پاسخ به اینکه اگر اینترنت نباشد چه می کند گفت: اگر اینترنت نباشد بسیار سخت است. بدون اینترنت احساس می کنم در بیابانی برهوت و بی آب و علف هستم. به عبارتی دیگر زندگی ام بدون اینترنت یعنی قطع ارتباط با تمامی دوستان و کل مردم. من روابطم بیشتر از دنیای واقعی در دنیای مجازی است.

اینترنت احترام متقابل را کم کرده است

وی با گله از اینکه در روز تولدش دوستانش بیشتر از اینکه با تلفن زدن به او تبریک بگوید ، پیامک یا تبریک اینترنتی می فرستند گفت: راستش نمی دانم چرا مردم به این سمت رفته اند ، یا فکر می کنند که وقتی برای صحبت کردن ندارند و یا اینکه ترجیح می دهند احترام افراد را در حد یک پیامک نگه دارند. ما از مردم در دنیای مجازی شخصیتی ساخته ایم و خدا آن روز را نیاورد که بعضی از دوستان مجازی را در دنیای واقعی ببینیم و بفهمیم واقعیت چیز دیگری است. آن وقت است که به شدت به هم می ریزم.

ساناز در ادامه افزود: خیلی ها از اینترنت برای تاثیرگذاری های غیرمتعارف استفاده می کنند. برای همین هم از خودشان بهترین عکس ها را می گیرند و برای به رخ کشیدن شان به دیگران دست به هر کاری می زنند.

باید به کسانی که از شبکه های مجازی استفاده نمی کنند احترام گذاشت

وی در پایان گفت: تنها ناراحتی ام در حال حاضر این است که متاسفانه فضا به سمتی رفته است که اگر وایبر ، لاین ، اینستاگرام ، فیس بوک و اینگونه شبکه های مجازی را در اختیار نداشته باشیم انگار عقب افتاده هستیم و جوری به تو نگاه می کنند که انگار از یک قرن قبل آمده ای. من از این تفاوت نگاه ها ناراحتم و به نظرم باید به افرادی که از این شبکه ها استفاده نمی کنند نیز احترام گذاشت.

گزارش : سینا هنربخش/ برنا

برچسب ها: وایبر

گزارش خطا