اندکی صبر...

حسين عبداللهي

حسين عبداللهي*

ديكتاتور! اين واژه روز گذشته لرزه بر اندام ميانه‌روهايي انداخت كه انتظار داشتند خانه ملت مظهر اعتدال و ادب سیاسی باشد اما برخي يا بهتر گفته شود عده‌ای انگشت‌شمار از نمايندگان گویی فراموش كرده‌اند ادب و احترام به راي ملت، شرط اول حضور در مجلس است. آيا این افراد فراموش كرده‌اند زماني كه براي تبليغات انتخاباتی خود پشت تريبون‌ها مي‌رفتند عنوان مي‌كردند كه خواست ملت برايشان از هر مولفه حزبي و جناحي باارزش‌تر است؟

ديكتاتور خواندن رئيس مجلس كه بارها ميانه‌روي و اعتدال خود را به اثبات رسانده در كدام بخش خواست ملت نهفته بود كه عده قليلي اکنون توانسته‌اند آن را بيابند و اجرا كنند. راي مردم به تعبیر مقام معظم رهبری حق‌الناس است؛ چرا به خاطر منافع جناحي و حضور در نهادها و مراكزي مانند هيات نظارت بر مطبوعات اين حق به قربانگاه قدرت‌طلبي رفته و ذبح می‌شود؟ آيا استفاده از ادبيات دون شأن ملت شريف ايران آن هم در خانه ملت، محلي براي توجيه و توضيح دارد؟

برخي چه زود فراموش مي‌كنند آن هنگام كه از برخي رفتارهاي دولت مورد حمايتشان غمگين و دلزده بودند و به دنبال راهي براي تبري از اين حمايت‌ها مي‌گشتند. فراموش كرده‌اند وقتي تخلفات دولت مورد حمايتشان افشا مي‌شد سر به زير انداخته و بلافاصله از آن حمايت‌ها كه از اذهان پاك شدني نيست تبري مي‌جستند؟

24 خرداد 92 دولتي بر سر كار آمد كه در بيابان مسيري براي نجات آنها باز كرد و در مهم‌ترين جلسه تقابل اين افراد با وزيرش تاكيد كرد «افشاگري نخواهد كرد». پاسخ اين نيكي اما چه شد؟ آيا رئيس مجلس كه در آن جلسه سعي كرد حرمت‌هاي ميان دو قوه مجريه و مقننه كه در 8سال قبل صدمه ديده بود را ترميم كند، بايد اينگونه مورد بي‌حرمتي همان چهره‌هاي تندرو شناخته شده، قرار مي‌گرفت؟ آيا حرمت‌شكنان، اتفاقات قم و بي‌حرمتي به علي لاريجاني را فراموش كردند كه طي آن مراجع و بزرگان كشور تندروي را خطاب قرار داده و نسبت به افراطيون هشدار دادند؟ اگر ادعاي دين‌مداري داريد نبايد فراموش كنيد آنچه انجام مي‌دهيد نه تنها نقاط مشتركی با آموزه‌هاي اسلامي ندارد بلکه در تضاد با آن قرار گرفته است.

تقابل افراطیون و میانه‌روها از ديرباز بوده و از اذهان ملت پاك نمي‌شود؛ چرا بايد برخی حافظه اين ملت صبور را كوتاه‌مدت پنداشته و تصور می‌کنند، سكوت آنها كه 8سال در خانه ملت در برابر قانون‌شكني‌ها سكوت كردند و امروز به لطف فضاي دولت تدبير و اميد جان تازه‌اي يافته‌اند، به رئيس مجلس اعتدالگرا مي‌تازند و بي‌حرمتي مي‌كنند، از يادها خواهد رفت؟ چرا زماني كه رئيس مجلس مي‌گويد بايد در برابر خواست ملت خاضع باشيم، اين عده قليل چنان عنان اختيار از كف مي‌دهند که رئیس قوه قانونگذاري كشور را «ديكتاتور» خطاب مي‌كنند؟ اين تذهبون؟ این افراد بايد بدانند كه قطعا افکار عمومی بهترين قاضی است و ملت در انتخابات مجلس دهم حافظه خود را به رخ تندروها خواهند كشيد؛ اندكي صبر...

* مديرمسئول روزنامه آرمان

گزارش خطا