- دیدار صمیمانه پزشکیان و مولوی عبدالحمید (عکس)
- ظفرقندی: اوایل انقلاب تند و تیز بودیم، فکر میکردیم اگر یک نفر ۹ تا صفت خوب دارد یک صفت بد باید از قطار انقلاب پیاده بشود؛ الان این طور فکر نمیکنم
- بازی هوشمندانه پزشکیان با سعید جلیلی
- این زن وزیر آموزش ترامپ میشود: لیندا مک من در رینگ کشتی کج! (فیلم)
- اعلام تعداد موشک های شلیک شده موفق اسرائیل به ایران
- تصاویر تجمع پرشمار معلمان و فرهنگیان بازنشسته مقابل مجلس
- پیامک گروهی به نمایندگان مجلس: ظریف جاسوس است!
- یک ایرانی همکار ایلان ماسک شد؛ محمودرضا بانکی کیست!؟
دکتر داریوش رحمانیان در آستانه اخراج
عصرایران نوشت: دبیر اتحادیۀ انجمنهای علمی دانشجویی تاریخ در نامهای سرگشاده به وزیر علوم از حذف واحدهای درسی دکتر داریوش رحمانیان استاد سرشناس تاریخ دانشگاه تهران در نیمسال تحصیلی پیش رو خبر داده و و فراتر از آن از زمزمههایی دایر بر اخراج او ابراز نگرانی کرده است.
این اتحادیه در نامۀ خود خطاب به دکتر زلفیگل از دکتر رحمانیان به عنوان یکی از استادان برجسته و دلسوز رشتۀ تاریخ یاد کرده که در اشاعۀ فرهنگ و ارایۀ سخنرانیهای علمی در حوزۀ تاریخ و فرهنگ ایران کوشا بوده و حذف احتمالی او را مایۀ دلسردی دیگر استادان و دانشجویان تاریخ دانسته است.
هر چند نامه محدود به موارد اشاره شدۀ بالاست اما این یادآوری از جانب ما نیز جا دارد که رحمانیان با مردمنامه حضور رسانهای هم دارد و یک شخصیت فرهنگی اجتماعی به حساب میآید که نزد بسیاری یادآور چند شخصیت وجهی زنده یاد دکتر باستانی پاریزی است که هم در دانشگاه تاریخ درس میداد و هم در بیرون دغدغههای اجتماعی داشت و هم کتاب می نوشت و هم اهل رسانه و ارتباط با مردم بود چرا که باور داشت تاریخ را نباید در پستو نگاه داشت و به جای تکرار طوطیوار دروسی مشخص در سالهای متمادی و فراغت از امور دیگر تاریخ را در بطن و متن مردم می جست و شکوفا میکرد.
رحمانیان در دوران اوج کرونا در اقدامی بیسابقه در تدوین کتابی دربارۀ تاریخ کرونا همت گماشت و منتظر اتمام این بلیه نماند و نگاه زنده به تاریخ را به عرضه آورد.
چند نوبت هم بی هیچ خواست و منت به تقاضای این تارنما برای گفتوگو پاسخ مثبت داد و نویسندگان ما از یافته های او بهره های فراوان بردهاند و از این رو هم امیدواریم حذف دروس دکتر رحمانیان یک سوء تفاهم باشد و این شایعه درست نباشد که با حذف استادانی که غیر خودی میپندارند جا را برای استادان خودی باز میکنند تا از یک طرف حامیان را به شغل و جایگاهی رسانده باشند و از جانب دیگر حضور استادان باسواد فاش کنندۀ میزان سواد تزریقشدههای تازه نباشد.
وجه تاسفبار تر قضیه این است که سال گذشته و پس از اعتراضات مهسا از تریبونهای رسمی گفته میشد کرسیهای آزاد اندیشی در دانشگاهها برپا میشود و حالا نه تنها از تحقق آن وعده خبری نیست که به حذف درس استادانی رو آوردهاند که از نیروی عقل نقاد خود در تحلیل استفاده میکنند و عین عبارات و القائات صدا و سیما و مقامات رسمی را تکرار نمیکنند.
از رییس جمهوری هم انتظار میرود دستور دهد هر چه سریعتر دستاندازی و تعرض به حریم دانشگاه متوقف شود. از یاد نبردهایم که آقای رییسی چه در انتخابات رقابتی 96 و چه در انتخابات خاص 1400 میکوشید این تصور را بزداید که قصد بستن فضا را دارد.