ابراهیم فیاض: دولت به اشتباه، خود را بی نیاز از جامعه و مردم می داند / مردم خود را غیرخودی می بینند

ریشه همه چالش ها در این است که بخشی از نظام حکمرانی اولویت های ذهنی اش را به اموری اختصاص داده است که برای کفِ جامعه اهمیت چندانی ندارند / وقتی نظام حاکم بر جامعه به این تشخیص و تصمیم می رسد که احتیاجی به مشورت گرفتن از جامعه نیست، طبیعی است این ذهنیت در ذهن مردم به وجود می آید که هر کاری هم که انجام دهند، نظام تصمیم گیری ساز خودش را کوک خواهد کرد و اهمیتی برای دیدگاه های شان قائل نخواهد بود. خب! در چنین حالتی توقع مشارکت در انتخابات از مردم منطقی است؟

نواندیش - سعید شمس: ریشه همه چالش ها، تهدیدها و تحدیدها در این است که بخشی از نظام حکمرانی اولویت های ذهنی اش را به اموری اختصاص داده است که برای کفِ جامعه اهمیت چندانی ندارند.

ابراهیم فیاض، استاد گروه مردم‌شناسی دانشگاه تهران در گفت و گو با نواندیش اظهار داشت: وقتی نظام حاکم بر جامعه به این تشخیص و تصمیم می رسد که احتیاجی به مشورت گرفتن از جامعه نیست و خود رای می شود، طبیعی است این ذهنیت در ذهن مردم به وجود می آید که هر کاری هم که انجام دهند، نظام تصمیم گیری ساز خودش را کوک خواهد کرد و اهمیتی برای دیدگاه های شان قائل نخواهد بود. خب! در چنین حالتی توقع مشارکت در انتخابات یا هر اتفاق ملی دیگری از مردم منطقی است؟ قطعاً پاسخ چیزی جز «نه» نمی تواند باشد.

پژوهشگر حوزه جامعه‌شناسی در ادامه گفت: در حال حاضر دولت که مآًمور اصلی رتق و فتق امور است، هیچ تهدید داخلی و خارجی را متوجه خود نمی بیند و به همین دلیل به اشتباه، خود را بی نیاز از جامعه و مردم می داند که همین موضوع می تواند رابطه دولت_ملت را با آسیب هایی جدی مواجه کند. آسیب هایی که جبران شان باطبع هزینه های گزافی در پی خواهد داشت و همچنین بخشی از پتانسیل های موجود را حیف و میل خواهد کرد. اساساً اگر این روزها انواع و اقسام تهدید و تحدیدها را در حوزه های مختلف متوجه خود می بینیم و بالاجبار هزینه پرداحت می کنیم، دلیلی جز این ندارد که تصمیم گیران خودشان را بی نیاز به کفِ جامعه می بینند و مردم هم وقتی این شرایط را می بینند، به خودشان می گویند؛ دلیلی ندارد در انتخابات شرکت کنیم.

او افزود: این فضای انشقاق بین دولت و مردم در شرایطی است که کشور هم در داخل و هم در مواجهه با نظام بین الملل مانع های بلندی را پیش روی خود می بیند تا بتوان اینطور گفت، «دو دستگی» در حالی خودنمایی می کند که بیش از هر مقطع و برهه دیگری به همکاری و همراهی فی مابین حاکمیت و جامعه نیازمندیم. حالا که این مهم محال است، باید اذعان داشت که خروج از وضعیت فعلی و در نتیجه رشد و توسعه هم به امری محال تبدیل شده است.

فیاض در پایان گفت: ریشه همه چالش ها، تهدیدها و تحدیدها در این است که بخشی از نظام حکمرانی اولویت های ذهنی اش را به اموری اختصاص داده است که برای کفِ جامعه اهمیت چندانی ندارند. در واقع شاهد نوعی تضاد منافع هستیم که اگر به خوبی مدیریت نشود، حتماً و قطعاً به وضعیت غیرقابل تحمل تری از اینی که هم اکنون دچار هستیم، دچار خواهیم شد. چون مردم خود را غیرخودی می بینند که این خیلی نگران کننده است.

خبرهای مرتبط