- قطعنامه شورای حکام علیه برنامه هستهای ایران تصویب شد / کدام کشورها موافق، مخالف و ممتنع رای دادند؟ + اسامی
- همنشینی پزشکیان و مولوی عبدالحمید وایرال شد (تصاویر)
- تکذیب اقدام کیهان از سوی عضو دفتر رهبری
- دیدار صمیمانه پزشکیان و مولوی عبدالحمید (عکس)
- ظفرقندی: اوایل انقلاب تند و تیز بودیم، فکر میکردیم اگر یک نفر ۹ تا صفت خوب دارد یک صفت بد باید از قطار انقلاب پیاده بشود؛ الان این طور فکر نمیکنم
- بازی هوشمندانه پزشکیان با سعید جلیلی
- این زن وزیر آموزش ترامپ میشود: لیندا مک من در رینگ کشتی کج! (فیلم)
- اعلام تعداد موشک های شلیک شده موفق اسرائیل به ایران
- تصاویر تجمع پرشمار معلمان و فرهنگیان بازنشسته مقابل مجلس
- پیامک گروهی به نمایندگان مجلس: ظریف جاسوس است!
درباره لاریجانی اطلاعات غلطی به شورای نگهبان داده بودند
نواندیش - سعید شمس: یک ماه و بیست و چند روز دیگر روز رای گیری برای انتخابات مجلس و خبرگان رهبری از راه میرسد. این در شرایطی است که دو انتخاباتی گذشته که در دوم اسفند ۱۳۹۸ و ۲۸ خرداد ۱۴۰۰ برگزار شد، نظام با انتخاباتهایی با تعداد رایهای حداقلی مواجه شد. گفتنی است، کشور در حالی به استقبال انتخاب نمایندههای دوازدهمین دوره مجلس میرود که فضای داخلی به طور ملموسی آمادگی رای دادن ندارد. مخصوصا اینکه جریان تندرویی که اتفافا در درون حاکمیت جایگاه دارند، عالمانه و عامدانه درصدد حذف حداکثری است تا از طریق بتواند اکثریت پارلمان را در اختیار بگیرند.
عباس سلیمی نمین، تحلیلگر سیاسی اصولگرا و مدیر دفتر مطالعات و تدوین تاریخ ایران در گفت و گویی با «نواندیش» تحلیل خود از فضای انتخاباتی را مطرح کرده است.
*ذهنیتی به این رای میدهد که گروهی درون حاکمیت نگاه خودی و غیرخودی به افراد دارد.
این ممکن نیست. شورای نگهبان ماموریت تایید صلاحیت کاندیداها را بر اساس قانون دارد و اینکه بخواهیم نهادی حاکمیتی را با این اتهام مواجه کنیم، نمیتواند صحیح باشد.
*مثالی بزنم؟
بله، بفرمایید.
*لیستی که توسط شورای نگهبان برای انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ داد، چنین ذهنیتی القاء کرد. به هرحال در جمع ۷ اسمی که در آن لیست قرار داشتند، ابراهیم رئیسی به طور ملموسی بی رقیب بود.
خب! همیشه بین توانمندی کاندیداها تفاوتهایی وجود داشته و از این به بعد هم خواهد داشت.
*قبول دارید لِولِ سیاسی رقبای رییسی فاصله زیادی با ایشان داشت؟ در سال ۹۶ رقیب روحانی، رئیسی بود. در سال ۹۲ حسن روحانی، محمدباقر قالیباف، محمدرضا عارف و علی اکبر ولایتی کاندیدا بودند. آن لیستها را میشود با لیست ۱۴۰۰ مقایسه کرد؟
در سال ۱۴۰۰ آقای رییسی قطعا موقعیت برتری نسبت به رقبا داشتند.
*البته برتر و غیر قابل مقایسه!
بله، ایشان نسبت به ۶ چهره دیگر موقعیت برتری داشتند.
*همین موجب شد، گروهی از مردم بگویند فضا برای برنده شدن بی حرف و حدیث رییسی مهیا شده است. به طوریکه حتی علی لاریجانی هم کنار گذاشته شد.
من خودم در آن روزها درباره کنارگذاشتن لاریجانی از انتخابات موضع گرفتم. حتی رهبری هم در این قضیه ورود کرده و سربسته گفتند که «به برخی ظلم شده است»
*اعضای شورای نگهبان هم سه ساعت بعد از اعلام موضع رهبری بیانیه داده و از تصمیم شان دفاع کردند!
به نظر من درباره لاریجانی به تشخیص دقیقی نرسیده بودند و همچنین اطلاعات غلطی به شورای نگهبان درباره ایشان داده بودند. یعنی اطلاعات دقیقی در این زمینه ارائه نشده بود.
*این ذهنیت که تندروها حتی اصولگرایان کارنامه دار را هم نمیتابند و اتفاقا در نهادها و ارگانهای مهم جایگاه و پایگاه دارند، چقدر جدی است؟
نه، اینطور نیست. به نظرم اینگونه نظرها جوسازیهایی است که برای مایوس کردن مردم مطرح میشوند. ببینید! ما نباید وارد فضایی بشویم که نتیجه اش مایوس شدن جامعه از مشارکت در امور خودشان باشد. این حرفها غلط است و اساسا این گروههایی که نام بردید، توانمندی این کارها را ندارند. ضمن اینکه رهبری مواضع بسیار قاطعی برابر تفکر آنها گرفتند و مبانی جبهه پایداری را زدند و گفتند، تلاش برای کاهش مشارکت کار غلطی است. اما جبهه پایداری همچنان موضعهایی را در دستور کار قرار میدهد که نتیجه اش قطعا کاهش انگیزه و اراده مردم برای رای دادن است. اما این را نمیدانند، معلوم نیست در صورت کم رای بودن انتخابات خودشان به مجلس و دولت برسند. شاید با بازیای که پایداری چیها در میآورند، اصلاح طلبان برنده شوند. همچنین باید توجه کرد، هیچ کسی از اینکه افرادی و یا جریانی به اصول رقابت پایبند نباشد و خودش را از دیگران برتر بداند، خوشش نمیآید.
*اما اگر ۱۵ درصد مردم بیایند، رای میآورند.
این هم معلوم نیست. اما آنچه مسلم است، چیزی جز این نیست که مواضع رهبری تفکر جبهه پایداری را سست میکند. به همین دلیل شانسی برای برنده شدن ندارند. چون سهم خواهی باعث میشود، پایگاه رای شان هم دست از حمایت و رای دادن بکشند. چون این آقایان ابتداییترین مبانی را قبول ندارند.