هفتمین سالگرد درگذشت مردی که جای خالی اش پر شدنی نیست...

باور فقدان بعضی از انسان ها به قدری دشوار است که هر بار با دیدن جای خالی آن ها به اندازه همان لحظه اول شنیدن خبر رفتنشان دوباره بهت زده و شوکه می شویم. مرحوم هاشمی رفسنجانی نیز دقیقا یکی از همان شخصیت ها است، شخصیتی که جای خالی اش بیش از همیشه احساس می شود. امروز هفت سال از درگذشت یکی از ستون های انقلاب می گذرد اما هیچ چیز آتش این فقدان را سرد نکرده است.

نواندیش- رضا امیری: باور فقدان بعضی از انسان ها به قدری دشوار است که هر بار با دیدن جای خالی آن ها به اندازه همان لحظه اول شنیدن خبر رفتنشان دوباره بهت زده و شوکه می شویم. مرحوم هاشمی رفسنجانی نیز دقیقا یکی از همان شخصیت ها است، شخصیتی که جای خالی اش بیش از همیشه احساس می شود. امروز هفت سال از درگذشت یکی از ستون های انقلاب می گذرد اما هیچ چیز آتش این فقدان را سرد نکرده است.

19 دی ماه سالروز درگذشت مردی است برای تمام فصول انقلاب، سیاستمداری بزرگ که تاثیرات اش در تاریخ معاصر ایران حتی توسط سرسخت ترین مخالفان اش نیز قابل انکار و نادیده گرفتن نیست. از خدمات او به عنوان چهره ای مبارز در به ثمر رسیدن انقلاب تا همراهی و همفکری با امام خدمات و نقش آفرینی های او در قامت رئیس جمهور همه او را تبدیل به یکی از ارکان نظام جمهوری اسلامی ساخته بود.

هر چند که طی تمامی این سال ها برخی از جریانات سعی در حذف او از جریان قدرت داشتند اما بزرگی او ثابت کرد که بدون شک اگر بخواهیم نام یکی از 5 شخصیت بزرگ نظام را لیست کنیم نام هاشمی رفسنجانی قطعا در بین آن ها به چشم خورد.

نمونه بارز نقش آفرینی او در جریان انتخابات 1392 به چشم خورد که علی رغم رد صلاحیت شدن با هوش سرشار و محبوبیت ناشی از همراهی با جامعه توانست بار دیگر جریان سازی کند و به قول خودش مردم را به سمت و سویی رهنمود سازد که بعد از آن توان به راحتی آرمیدن در جوار حضرت حق را بیابد.

بعد از اتفاقات رخ داده در سال 88 برخی از جریانات بسیار کوشیدند تا وجهه ایشان را تخریب کرده و مردی را که همواره همراه رهبری و نظام بودند را با عناوینی خود ساخته در مقابل نقام معظم رهبری قرار دهند در حالی حفظ جایگاه امام و رهبری یک اصل خدشه ناپذیر در اندیشه فکری مرحوم هاشمی بوده است. اصلی که متاسفانه در مقاطعی از سوی همین مدعیان نادیده گرفته شد و عده ای از روی ناآگاهی یا تعمد حریم این جایگاه را نگه نداشتند و تا توانستند برای هر کار پیش پا افتادهای پای رهبری نظام را به میان کشیدند، چه در دوران امام و چه پس از آن.

انتصاب هر مسأله جزیی به موافقت یا مخالفت رهبری نظام و درگیر کردن ذهن جامعه به این امور، البته ممکن است چند صباحی به نفع آنان باشد اما در دراز مدت ضربات جبران ناپذیری به آن جایگاه وارد خواهد آورد. باید بدانیم کشور و نظام همواره روزهای سخت و حساسی را در پیش دارد، بگذاریم اعتبار و آبروی رهبری در آن روزهای حساس خرج شود و این ذخیره گرانبها را تمام نکنیم. علامت دوراندیشی و بلند نظری آقای هاشمی در این بود که تا حد امکان همه بلایا را به جان می خرید و از امام و رهبری مایه نمی گذاشت. چنانکه در قضیه پذیرش قطعنامه به حضرت امام پیشنهاد داده بود که این اقدام را به پای من بنویسید و سپس مرا محاکمه و اعدام کنید تا به جایگاه شما لطمه ای وارد نگردد.

در حقیقت دوراندیشی شخص ایشان همواره کشور را از گردنه های حساس عبور داده و اکنون جای خالی او بیش از همیشه به چشم می آید.

شاید بهترین وصف در بزرگی این شخصیت جملات مقام معظم رهبری در مورد ایشان باشد که می فرمایند: ((آقای هاشمی را همه میشناسند. من شناختم از ایشان مربوط به بعد از انقلاب و مسئولیتهای بعد از انقلاب نیست. من از سال ۱۳۳۶ - یعنی ۵۲ سال قبل - ایشان را از نزدیک میشناسم. آقای هاشمی از اصلیترین افراد نهضت در دوران مبارزات بود؛ از مبارزین جدی و پیگیرِ قبل از انقلاب بود؛ بعد از پیروزی انقلاب از مؤثرترین شخصیتهای جمهوری اسلامی در کنار امام بود؛ بعد از رحلت امام هم در کنار رهبری تا امروز.

این مرد بارها تا مرز شهادت پیش رفته. قبل از انقلاب اموال خودش را صرف انقلاب میکرد و به مبارزین میداد. اینها را جوانها خوب است بدانند. بعد از انقلاب ایشان مسئولیتهای زیادی داشت.

هشت سال رئیس جمهور بود؛ قبلش رئیس مجلس بود؛ بعد مسئولیتهای دیگری داشت. در طول این مدت هیچ موردی را سراغ نداریم که ایشان برای خودش از انقلاب یک اندوخته‌ای درست کرده باشد. اینها یک حقایقی است؛ اینها را باید دانست. در حساس ترین مقاطع ایشان در خدمت انقلاب و نظام بوده است.

آری به راستی که ایشان سیاستمداری بود از جنس اعتدال که همواره چون ناخدایی این کشتی طوفان زده را از گردباد حوادث عبور می داد.

خبرهای مرتبط