سرلیست صدای ملت: ایجاد تعادل این است که ما با همه حتی با آمریکا روابط داشته باشیم

نقطه تعادل این است که حتی با آمریکا روابط عادی داشته باشیم. غرب ستیزی افراطی ضرورتی ندارد چراکه باعث می شود سختی‌هایی را بر مردم تحمیل کنیم، مجلس در اینجاها باید وارد عمل شود، وزیر خارجه را چه در کمیسیون‌ها چه در فراکسیون‌ها بخواهد و از وی در صحن مجلس سوال مطرح کند.

به گزارش عصر ایران، علی مطهری سرلیست صدای ملت به تشریح رویکردها و برنامه‌های لیست صدای ملت در ایام انتخابات و همچنین مجلس آینده پرداخت.

جبهه اصلاحات بعد از ارائه لیست صدای ملت، تاکید بر برائت از لیست داشت و دارد. این رویکرد را شما چگونه تحلیل می‌کنید؟

در جبهه اصلاحات تصویب کرده بودند که هیچ فهرستی ندهند و ائتلافی نباشد اما الان سه تا از گروه‌هایی که از ما حمایت کردند عضو این جبهه هستند و این گروهها از طرفی می خواهند مصوبه این جبهه را زیر پا نگذراند و از طرفی مایلند مشارکت در ارائه لیست داشته باشند؛ لذا آمدند و گفتند که ما بیانیه خواهیم داد و از صدای ملت حمایت می‌کنیم و این به معنای ائتلاف نیست و صرفا شفاهی حمایت می‌کنیم و بیانیه خواهیم داد؛ اما در رسانه‌ها به شکلی منعکس شد که گویی اینها با لیست صدای ملت ائتلاف کردند. در صورتی که این با آن جبهه اصلاحات منافات دارد لذا برخی از آنها همانند کارگزاران مصاحبه کردند و گفتند که ائتلافی در کار نیست و در کل اینگونه هم نیست که بخواهند لیست صدای ملت را تضعیف کنند و فقط خواستند این شائبه‌ای که پیش آمده مبنی بر نادیده گرفتن مصوبه جبهه اصلاحات را شفاف کنند.

*در بحث سیاست خارجی بر این مسئله تاکید دارید که باید اعتدالی میان غرب و شرق ایجاد کنیم. سیاست خاص شما برای ورود به مجلس در زمینه سیاست خارجی چیست؟

اگر مجلس و هر نماینده ای به سیاست خارجی انتقاد داشته باشد باید به این موضوع وارد شود و از دولت بخواهد که سیاست خود را اصلاح کند. به هرحال الان مدتی ست که شرق گرایی در سیاست خارجی ما دیده می‌شود و از سیاست نه شرقی نه غربی دور شدیم. اینکه رابطه ما با عربستان باید به وسیله چین بهبود یابد چه توجیهی دارد؟ دو کشور اسلامی نتوانستند خودشان باهم ارتباط برقرار کنند و یک کشور کمونیست بخاطر منافعی که در خلیج فارس دارد اینکار را انجام داد اینکه ما تحت تاثیر سیاست‌های چین باشیم درست نیست. یا مثلا در جنگ اوکراین چه ضرورتی دارد که ما طوری ورود کنیم که منجر به افزایش تحریم‌ها علیه مان شود؟ برای چه باید در این دخالت کنیم؟

در بحث توافق قبلی نیز که در دولت قبل در جریان بود دولت جدید که آمد تعلل کرد و نه ماه تاخیر کردند و گفتند که می خواهیم پیش‌نویس بهتری بدهیم تا توافق بهتری داشته باشیم اما در عمل نتوانستند اینکار را انجام دهند و فرصت از دست رفت. در واقع آنها مایل نبودند که سر میز معامله بنشینند و در نهایت لطمه همه اینها به مردم می‌خورد.

غرب ستیزی افراطی ضرورتی ندارد

غرب ستیزی افراطی ضرورتی ندارد چراکه باعث می شود سختی‌هایی را بر مردم تحمیل کنیم، مجلس در اینجاها باید وارد عمل شود، وزیر خارجه را چه در کمیسیون‌ها چه در فراکسیون‌ها بخواهد و از وی در صحن مجلس سوال مطرح کند. مجلس نماینده مردم است و اگر ایرادی می‌بیند باید مطرح کند و اجازه ندهد که منافع مردم در خطر باشد.

برخی نیز به سیاست غرب گرایی دولت قبل انتقاد دارند نقطه تعادل این مسئله کجاست؟

نقطه تعادل این است که ما با هردو طرف روابط عادی داشته باشیم و در حوزه های صنعتی رقابت ایجاد کنیم و بهترین را انتخاب کنیم نه اینکه چون با غربی ها کار نمی‌کنیم فقط با شرق کار کنیم و پروژ‌ه‌ها را با کیفیت پایین تری و گاهی نیز با هزینه بیشتر اجرا کنیم که فقط به ضررمردم است.

با غرب گرایی دولت قبل موافق هستید؟

دولت قبل فقط می خواست توافق از بین نرود و اگر در داخل کارشکنی نمی شد و به دنبال ثابت کردن برجام نبودند، شاید چنین فرصتی برای ترامپ هم پیش نمی‌ آمد که از برجام خارج شود. بالاخره وقتی که ما بعد از توافق می آییم و می گویم که فعالیت شرکت های آمریکایی ممنوع است و آنها حق ندارند وارد رقابت های اقتصادی شوند طبیعی است که آدم تارج مسلکی مثل ترامپ وقتی می بیند منافع اقتصادی برجام ممکن است فقط برای اروپایی ها باشد از آن خارج شود.

بنابراین خود ما هم زمینه خروج آمریکا از برجام را فراهم کردیم و اگر آنها کارشکنی کردند ماهم زمینه آن را ایجاد کردیم. اما مسلم است که آنها به تعهدات خود عمل نکرد اما در دو سالی که برجام به طور ناقص اجرا شد دیدیم که رشد اقتصادی ما بیشتر، تورم تک رقمی و رونق اقتصادی نیز کم کم ایجاد می شد. اگر ما درست عمل می کردیم و رقابت های سیاسی وجود نداشت که یک عده ای از ابتدا به دنبال برهم زدن برجام بودند ما بهتر می‌توانستیم نتیجه بگیریم.

ارتباط با آمریکا منافاتی با دفاع از فلسطین ندارد

ایجاد تعادل این است که ما با همه اینها حتی با آمریکا روابط داشته باشیم. با آمریکا بخاطر منافع مردم و اتباع ما در این کشور باید ارتباط داشته باشیم. این منافاتی با نقاط اختلاف ما در خصوص فلسطین ندارد و هرچیز به جای خود و هیچگاه در حوزه فلسطین با آمریکا همراه نخواهیم شد و با آن تقابل داریم اما آن هم به جای خود.اگر کشور ما تحریمی نداشته باشد و بنیه اقتصادی قوی داشته باشیم آیا نمی توانیم در موضوع فلسطین بهتر کار کنیم یا اینکه وقتی در فشار شدید اقتصادی باشیم؟

خبرهای مرتبط