- اعلام آخرین وضعیت سلامت آیت الله سیستانی
- شهادت امام جواد (ع)؛ قتل سیاسی یا حسادت زنانه؟ / پاسخ آیتالله ایازی به سلیمانی اردستانی
- اعلام جزئیات حادثه تصادف خانواده سقاب اصفهانی؛ ادعای توطئه درست است!؟
- واکنش پورمحمدی به اختلافات جلیلی و زنگنه در پرونده کرسنت
- اگر در دولت رئیسی خانمهای بیحجاب در کیش بدوند خوب است، در دولت پزشکیان جرم است؟
- چرا حکم دادگاه چای دبش در باره دو وزیر دولت رئیسی با اینکه قطعی شده اجرا نمی شود؟
- استعفای محمد حمیدینژاد، امام جمعهای که از کلمه حرامزاده استفاده کرد
- عراقچی: مصمم هستیم برنامه هستهای صلحآمیز خود را ادامه دهیم
- ادعای نتانیاهو علیه ایران: پس از جنگ 12 روزه این کشور دیگر قدرت منطقه نیست
- فحاشی عجیب روحانی تندرو به شرکت کنندگان در ماراتن کیش
شرایط منطقه و سیاست منطقه ای ایران بعد از سید ابراهیم رئیسی
نواندیش: کشته شدن (شهادت) ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران و هشت نفر دیگر از جمله امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه در سانحه سقوط هلیکوپتر در 29 اردیبهشت، جهان و منطقه را در شوک فرو برد.

به گزارش آریا سعادتمند از سرویس ترجمه نواندیش، هندوتایمز در مورد شهادت ابراهیم رئیسی و تاثیر آن بر سیاست منطقه ای نوشت: این حادثه زمانی رخ می دهد که تنش ها در غرب آسیا به ویژه پس از آغاز اولین حمله مستقیم ایران به اسرائیل در ماه آوریل، همچنان بالاست.
امروز جنگ غزه با حمایت ایران از حماس و دیگر شبه نظامیان غیردولتی ضد اسرائیل در منطقه ادامه دارد و این کشور توانسته اسرائیل را به تنگنا ببرد. در داخل نیز حاکمیت با مشکلات اقتصادی عدیده ای دست و پنجه نرم می کند و حالا در چنین شرایطی باید انتخاباتی نابه هنگام برگزار کند.
در نظام جمهوری اسلامی ایران، نقش رئیس جمهور منتخب در مقایسه با مقام رهبری که توسط مجلس خبرگان منصوب می شود، متفاوت است. مسئولیت اصلی رئیس جمهور اداره امور جاری دولت است، در حالی که سیاست های حیاتی و استراتژی های بلندمدت به صورت جمعی و زیر نظر مستقیم مقام معظم رهبری تعیین می شود. رئیس جمهور و دولت او نیز بر چگونگی اجرای این سیاست ها نظر دارند.
با این اوصاف نباید انتظار داشت که پس از ابراهیم رئیسی سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی ایران دستخوش تغییر خاصی شود و اگر هم بشود براساس اجماعی است که در سطوح عالی حاکمیت گرفته شده است.
شانس بیشتر با بذرپاش و جلیلی و شمخانی و قالیباف ،آذری جهرمی و رشیدی و پزشکیان و ضرغامی و همتی هست اژه ایی هم شاید ،کواکبیان و مطهری و جهانگیری و لاریجانی و ظریف هم شاید ،بقیه الکی خودشون خسته نکن 
