برنامه یا توهم آن؛ وقتی معنای واژه ها را نمی دانیم!

نواندیش_محمد صادقی: سال ۸۴ که دوم دبیرستان بودم به خواهرم می گفتم برنامه دارم در کنکور رتبه تک رقمی بیارم. او به من گفت: می دونی چطوری؟ گفتم کاری نداره میخونم میرم سر جلسه تست ها رو می زنم! دوباره جواب داد نه منظورم اینه که چند ساعت می خونی، چقدر تست می زنی، اصلا هنوز که پیش دانشگاهی نیستی و خبر نداری حجم منابع کنکور دقیقا چقدره؟ چه درسی چه ضریبی داره!

چند سال بعد که در رشته حقوق رتبه تک رقمی نیاوردم تازه فهمیدم من اون زمان آرزو داشتم نه برنامه و این دوتا رو به اشتباه جای هم به کار بردم!

این ماجرای گفته شده حالا حکایت یکی از کاندیدا محترم جناب جلیلی است فردی که از ابتدای انتخابات مدام خودش و حامیانش پز برنامه داشتن را می دهند و ورد زبانشان در مورد کاندیدا رقیب هم این است که او برنامه ندارد!

با این حال برنامه اصلا چیست، برنامه یا توهم برنامه، برنامه را چه کسانی و چگونه می نویسند، متاسفانه وقتی معنای واژه ها را بلد نباشیم آن ها را به ابتذال و بی راهه خواهیم کشاند آقای جلیلی حتی معنای دولت سایه را هم که مدام برای خود و اطرافیانش به کار می برد بلد نیست او احتمالا تصور می کند هر کس که در دولت نباشد و سودای قدرت داشته باشد و ۴ نفر هم دورش باشند می توان بر آن اسم دولت سایه گذاشت در حالی که دولت سایه در دنیای سیاست معنا دارد و اساسا متعلق به نظام سیاسی بریتانیا به شکل خاص پارلمانی آن و دو حزب اصلی در قدرت یعنی کارگر و محافظه کار است که مجلس مدام بین آن ها دست به دست می شود و رهبران این دو حزب به عنوان مخالف اصلی حزب در قدرت هر لحظه آماده تشکیل دولت هستند کجای این تعریف با نظام سیاسی ما و آقای جلیلی و اطرافیانش سازگار است، شما اصلا مگر در این ۳ سال مخالف دولت شهید رئیسی بودید که بخواهید در سایه اش باشید تازه به فرض اینکه تعریف این مفهوم را هم با نظام سیاسی خودمان منطبق کنیم، نکنه که بودید و حالا به دروغ از ایشان حمایت می کنید؟!

این از دولت سایه که مدت ها است همه از آن استفاده می کنند و هیچ کس هم به اصلا اشتباه و سر کاری بودن آن اشاره ای ندارد، نکته دیگر در مورد برنامه و برنامه نویسی است که روز گذشته جناب پزشکیان به درستی و کاملا علمی و با تکیه به دوره های بین المللی که در این باره دیده بود به آن اشاره داشت، برنامه نویسی اساسا در خلا شکل نمی گیرد ممکن است من حقوقدان و وکیل بسیار ماهری باشم اما چون در وزارت دادگستری کار نکردم و با ابعاد کاری و سازمانی آن وزارتخانه آشنایی ندارم نمی توانم برای این وزارتخانه برنامه بنویسم اگر هم بنویسم آن را در خلا نوشته ام!

اینکه آقای جلیلی می گوید گروهی دانشگاهی و جوان را بدون یک روز سابقه کار اجرایی و آشنایی با ابعاد سازمانی، ظرفیت ها و چگونگی کار دور هم جمع کرده ام برنامه نوشته اند بیانگر نهایت کج فهمی برنامه و برنامه نویسی است شما برای برنامه نویسی در هر حوزه ای بیش از همه نیاز به متخصصان فعال در آن حوزه دارید مثلا اگر می خواهید در مورد وزارت اقتصاد و حوزه کاری این وزارتخانه برنامه بنویسید صرف اینکه یک فارغ التحصیل اقتصاد را بیاورید کافی نیست بلکه باید به داده های وزارتخانه و ابعاد کاری دقیق آن با اتکا به مدیران و روسا و کارشناسانی که همین حالا در آنجا مشغول کار اند متکی باشید قرار نیست که شما همه آدم های آن وزارتخانه را بیرون بریزید و آدم های جدید بیاورید.

پس ما می توانیم ادعا کنیم هدف یا چشم انداز یا حتی نقشه راه داریم اما برنامه بحث دیگری است و تا زمان حضور در دولت و دسترسی به همه اطلاعات ممکن نیست، مگر اینکه ایشان طی این مدت به همه این اطلاعات دسترسی داشته و از وزرا و مدیرانی که بر سر کار بودند هم استفاده کرده باشد که اگر چنین است بهتر است روشنگری کند!

اینکه ۱۰ هزار صفحه جزوه جلو خود بگذاریم یکسری بدیهیات را تکرار کنیم اسم اش هدف آرزو توهم و هر چه باشد برنامه نیست؛ توهم کشور را نابود و آن را به قهقهرا خواهد برد و آنچه امروز باید مقابل آن ایستاد در حقیقت همین هست، خیلی خوب است روستاهای ما با چین رقابت کنند اما اسم این برنامه نیست!