- مدیر شهرداری تهران: دوربینهای اماکن هک شده نه دوربینهای ترافیکی!
- جواد امام: تصمیمگیران آب، حسابداری و الهیات خواندهاند
- واکنش رسمی به شایعه استعفای رئیس جمهور و معاون اول
- شهروند اسرائیل از دوست دخترش برای ایران جاسوسی می کرد
- خطیبزاده: مذاکره با آمریکا در شرایط کنونی «مذاکره مسلح» خواهد بود
- رونمایی از کتاب خاطرات معاون اولی جهانگیری با سخنرانی ظریف، طیبنیا، نهاوندیان و لعیا جنیدی + زمان برنامه
- توضیح یوسف پزشکیان درباره انتصاب سقاب اصفهانی
- سیاستورزی فضیلتی مدنظر سید محمد خاتمی چیست؟
- دو مقصد موشکهای ایران در صورت حمله احتمالی اسرائیل
عصبانیت تازه کیهان از ظریف بعد از انتصاب او توسط پزشکیان
کیهان نوشت:ظریف پیش از این رئیس شورای موقت موسوم به شورای راهبری دولت چهاردهم بود که پیشنهاد وزیر به پزشکیان را برعهده داشت و آخرینبار البته حکمی که
ظریف برای خود از آقای پزشکیان گرفته، فراتر از ریاست مرکز مذکور و به عنوان «معاون راهبردی رئیسجمهور» است.
در حکم پزشکیان برای ظریف آمده است: «انتظار میرود با بهرهگیری از تجربههای انباشته مدیران ارشد در دهههای گذشته و توانمندیهای گسترده علمی تخصصی و کاربردی، نخبگان اندیشکدهها و نهادهای جامعه مدنی، تحولات کلان داخلی و بینالمللی و میزان توفیق در دستیابی به اهداف قانون اساسی سند چشمانداز و سیاستهای کلی مصوب مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) را رصد نموده، مستقیماً به اینجانب منعکس نمایید. به منظور جلوگیری از اضافه کردن ساختار و تشکیلات جدید و استفاده بهینه از ظرفیتهای موجود، شایسته است مسئولیت مرکز بررسیهای استراتژیک ریاست جمهوری را برعهده گرفته و وظایف این مرکز را به تشکیلات مناسب برای معاونت راهبردی ریاستجمهوری تبدیل کنید».
ظریف در پی برخی اعتراضها به رویکرد ضد و نقیضش درباره تصدی سمت دولتی نوشت: « قرار نداشتم در این دولت مسئولیتی را قبول کنم. ولی نگرانی، دلخوری و اصرار هممیهنان بزرگوار، به ویژه در فضای مجازی، در چند روز گذشته باعث شد که ناگزیر شوم آن نگاه را قدری تغییر دهم؛ ولی در حد رسمیت یافتن یک مسئولیت مشورتی که بارها گفته بودم در خدمت رئیسجمهور عزیز خواهم بود. پیشنهاد بیشتر دوستان پذیرفتن معاونت سیاسی رئیسجمهور بود. اما آن سمت از یکسو مسئولیتی اجرائی بود، و از سوی دیگر باعث تداخل در وظایف و شائبه تضعیف وزارتخانههای سیاسی میشد که آن را به مصلحت ندانستم».
این ادعا بر ابهامات ماجرا میافزاید چه این که معاونت راهبردی تفاوت چندانی با معاونت سیاسی ندارد و اگر آن معاونت اجرائی است که هست این معاونت هم اجرائی و فراتر از ادعای «مسئولیت مشورتی» است. در حقیقت مفهوم معاونت راهبردی رئیسجمهور تعیین تکلیف درباره راهبرد دولت جدید و از یک منظر فراتر از معاونت سیاسی است. سؤالی که در اینجا مطرح میشود این است که آقای ظریف غیر از سوءمدیریت در حوزه دیپلماسی و تحمیل خسارتهای سنگین یک توافق نامتوازن و بیپشتوانه به نام برجام که موجب دو برابر شدن تحریمها شد، چه تخصص و دانش دیگری مثلاً در فهم بدیهیات مدیریت اقتصادی و وزارتخانههای تخصصی ذیربط دارد که بخواهد معاونتی به نام معاونت راهبردی را برای تعیین راهبرد دولت به عهده بگیرد؟!
تصدی معاونت راهبردی از سوی ظریف همچنین مورد انتقاد گسترده منتقدانی قرار گرفته که با اشاره به سوابق ظریف در آمریکاهراسی و القای ناتوانی نظامی ایران، التماس انتخاباتی در شورای روابط خارجی آمریکا در سال 1394، و اعتماد بلاوجه به شیطان بزرگ، او را فاقد اهلیت تصدی جایگاههای حساس میدانند. در عین حال گفته شده که ظریف با یقین به این که در مجلس رد خواهد شد، نامزد تصدی وزارت نشد.
