درس بزرگ موفقیت تکواندو و کشتی در المپیک!

نواندیش_محمد صادقی: روزهای پایانی المپیک پاریس برای ما شیرین در حال اتمام است به ویژه آنکه جوانان و زنان ایرانی در این روزها حسابی گل کاشتند. در این المپیک هم بار دیگر کشتی و تکواندو به رسم هر دوره به داد ما رسیدند تا به جایگاهی نسبتا آبرومند در جدول مدال ها برسیم.

البته که همچنان معتقدم عملکرد کلی ورزش ما رضایت بخش نبوده و در بسیاری از رشته ها همچنان در حال درجا زدن هستیم ضمن اینکه سهمیه خود را در رشته های گروهی و توپی نیز نسبتا به دور قبل نیز از دست داده ایم اما موفقیت کشتی و به ویژه تکواندو که سال ها در افول قرار داشت می تواند درس مهمی در خود داشته باشد.

عمده مشکل ورزش ما در بسیاری از رشته ها نبود مدیران متخصص و کاردان در راس امور است، مدیری از جنس همان ورزش که زیر و بم آن را می داند و می شناسد.

در دوره های قبلی سال ها مدیریت افرادی گزینشی و سفارشی بر تکواندو یک فاجعه را رقم زده بود اما آمدن هادی ساعی به عنوان اسطوره تکواندو ایران و جهان شرایط را به کلی متحول کرد.

در کشتی هم انصافا علیرضا دبیر عملکرد خوب و قابل قبولی داشته چرا که او هم به لحاظ ورزشی و قهرمانی جزو نوابغ کشتی جهان بود.

همین موفقیت هادی ساعی و علیرضا دبیر در فدراسیون های تکواندو و کشتی نشان می دهد سپردن کار به افراد متخصص و با انگیزه می تواند چه اثرات مثبتی داشته باشد، البته برای خودشان هم درس خوبی بود که در سیاست چیزی برای آنها نیست اگر در حوزه تخصصی خودشان کار کنند و سودای شورای شهر و مجلس و دولت نداشته باشند خیر دنیا و آخرت را هم نصیب خود کرده اند.

امیدواریم بعد از پایان المپیک به حال خیلی از رشته های ورزشی فکری عاجل شود تا در المپیک های بعدی نه فقط از کشتی و تکواندو که از همه رشته ها عملکرد قابل قبولی ببینیم، بدون شک اگر بخواهیم همین ۳ طلا که انشاالله امشب ۴ تا شود را فتح الفتوح بخوانیم و با تکیه به اینکه ترکیه و نروژ و عربستان از ما کمتر مدال گرفتند تصور کنیم بی نقص و عالی کار کرده ایم به هیچ دستاوردی نخواهیم رسید.