آنها که دولت را شماتت می‌کردند چرا زودتر انتقام نگرفته، می‌دانند که رییس‌جمهور در موقعیت اتخاذ تصمیم نظامی نیست؟!

سیدعطاءالله مهاجرانی، وزیر ارشاد دولت اصلاحات در یادداشتی در روزنامه اعتماد با عنوان «الا ان نصرالله قریب! وعد صادق ۲» نوشت: 

از دهم مرداد ماه تا دهم مهر ماه که عملیات وعد صادق ۲ انجام شد، صبر و تأنّی و تحمل ایران دو ماه سخت و سنگین طول کشید. پس از شهادت اسماعیل هنیه، ایران به صراحت اعلام کرده بود که انتقام خون مهمان شهید خود را خواهد گرفت. بلافاصله تلفن‌های رهبران اروپایی و پیام‌های مکتوب امریکا از طریق سفارت سوییس آغاز شد. امریکا و اروپا همکلام بودند و به ایران توصیه کردند که دست نگه‌دارید تا در غزه آتش‌بس اعلام شود. بدیهی است اگر آتش‌بس در غزه اعلام می‌شد، موجب حفظ جان فلسطینی‌ها و از جمله رزمندگان حماس و جهاد اسلامی بود که امری قابل قبول بود.

بدیهی است که رییس‌جمهور با مشورت رهبری به رهبران اروپایی و امریکا پاسخ داده باشد. اما نه تنها آتش‌بس اعلام نشد، بلکه شاهد کشتار بیشتر فلسطینی‌ها در غزه و رفح و حتی کرانه غربی و توسعه تجاوز اسراییل به لبنان و بمباران ضاحیه و شهادت سید حسن نصرالله و دیگر فرماندهان حزب‌الله و از جمله سردار نیلفروشان بودیم. به نظرم وزارت خارجه برای عبرت‌آموزی از تجربه تلفن‌های رهبران اروپایی و یادداشت‌های امریکا، برای نشان دادن چهره مزورانه و هویت منافقانه و خدعه‌گر همه آنان متن این مذاکرات را اگر هم به صلاح نداند، منتشر کند و دراختیار کشورهای دوست ایران و حماس قرار دهد. یا چنان‌که در دنیا مرسوم است بخش‌هایی از این مذاکرات دراختیار روزنامه‌نگاران قرار گیرد! کاری که وزارت خارجه امریکا از طریق نیویورک تایمز انجام می‌دهد!

رفتار ایران در پذیرش پیشنهاد منطقی و موجه و انسان‌دوستانه بوده است. برخی دولت پزشکیان را در این باره نقد و شماتت می‌کردند که مثلا چرا زودتر انتقام نگرفته است. آنان می‌دانند که رییس‌جمهور در موقعیت فرماندهی کل قوا و اتخاذ تصمیم نظامی نیست. از طرفی می‌بایست پیمان دشمنان را شماتت کنند. عملیات وعده صادق ۲ در واقع دوگانه‌سازی دیپلماسی و میدان را از بنیاد برانداخت! نشان داد که در دولت وفاق بین دیپلماسی و وفاق هماهنگی و بلکه یگانگی حاکم است. می‌گویند نیزه آشیل سردار یونانی این ویژگی را داشت که زخمی که می‌زد با مماس کردن همان سرنیزه بر زخم التیام پیدا می‌کرد. به بهانه‌های واهی کوشیدند، دولت پزشکیان را در برابر میدان قرار دهند. جامعه را دو قطبی کنند. فضای وفاق ملی را برهم بزنند. چنان بساط با وعده صادق ۲ برچیده شد.

در موقعیت و فضای جدیدی که با عملیات وعده صادق ۲ در منطقه اتفاق افتاد، ارتش اسراییل در سحرگاه روز چهارشنبه ۱۱ مهر ماه کوشید با استفاده از نیروهای نخبه نظامی و کماندو ازجمله واحد ایغوز وارد خاک لبنان شود. پیروزی به دست بیاورد. عناصر حزب‌الله را به قتل برساند. اسیر بگیرد تا بتواند آب رفته را به جوی بازگرداند و فضای تبلیغاتی جدیدی بعد از شکست وعده صادق ۲ سامان دهد. نفوذ و حضور نیروهای ویژه ارتش اسراییل در زیر چشمان هوشمند رزمندگان حزب‌الله بود. در موقعیت مناسب از فاصله صفر مجاهدان حزب‌الله با نیروهای ویژه اسراییلی در مارون الراس و یارون و کفر کلا و عدیسه در جنوب لبنان درگیر شدند. به روایت ارتش اسراییل ۸ نفر از آنان کشته شدند. ۷ نفر زخمی که ۳ نفر در موقعیت خطیرند. فیلمی که حزب‌الله از فرود هلی‌کوپترها و انتقال زخمی‌ها یا اجساد منتشر کرده است، روایت دیگری است. در بیانیه‌های حزب‌الله به کشته و زخمی شدن ۸۰ نفر اشاره شده است. نتانیاهو به ناگزیر برای این عملیات که البته سه تانک مرکاوا هم توسط حزب‌الله نابود شد، هر مرکاوا توسط چهار نفر مدیریت و رانندگی می‌شود، بیانیه داد. در بیانیه‌اش گفت: «ما در اوج جنگ سختی با محور ایران هستیم!» گالانت، وزیر جنگ اسراییل هم بیانیه داد و گفت: «سربازان ارتش اسراییل خون خود را در جنگی عادلانه  فدا  می‌کنند.» 

عملیات وعده صادق ۲ با شعار «لبیک یا رسول‌الله» و عملیات حزب‌الله چند ساعت بعد با «شعار لبیک یا نصرالله» انجام شد. هر دو تبیین وعده قرآنی است که «الا ان نصرالله قریب!» آگاه باشید، پیروزی از جانب خداوند نزدیک است.