۸ نکته درمورد بیانیه خطرناک اتحادیه اروپا علیه جزایر سه گانه ایران

ماهان نصراللهی -انتخاب:  ۱- اتحادیه اروپا در ۲۵ مهر ۱۴۰۳ در بیانیه‌ مشترکی که با اعضای شورای همکاری خلیج‌فارس صادر کرد به صراحت با حمایت از ادعای واهی امارات جزایر سه‌گانه ایرانی تنب بزرگ و کوچک و ابوموسی را متعلق به امارات دانست و از ایران خواست تا به اشغال این جزایر پایان دهد.

 
۲-  این صریح‌ترین و خطرناک‌ترین موضع‌گیری از جانب کشورهای خارجی و به خصوص اتحادیه اروپا علیه ایران علیه تمامیت ارضی ایران و در حمایت از امارات بوده است که سطح مداخله در امور داخلی ایران را به سطح بسیار بی‌سابقه‌ای افزایش داده است.

 
۳- امارات در سال‌های اخیر به صورت گام به گام توجه تمام اعضای شورای امنیت سازمان ملل از جمله چین و روسیه و نیز کشورهای دیگری مثل کره جنوبی و ژاپن را به موضوع جزایر سه‌گانه جلب کرده و این بیانیه مشترک با اتحادیه اروپا سطح جدیدی از همراهی کشورها با ادعاهای نادرست امارات را نشان داد؛ زیرا برای اولین‌بار و کاملاً مداخله‌جویانه  ایران را اشغالگر خطاب کردند. 

 
۴- امارات در سال‌های اخیر با استفاده از فرصت انزوای ایران و نیز اخیراً با استفاده از بحران اوکراین و درگیری بین ایران و اسرائیل سطح حمایت از مواضع غیرقانونی خود را افزایش داده است؛ واقعیت این است اگر در آینده دیگر اعضای شورای امنیت به صراحت ایران را اشغالگر خطاب کنند زمینه برای مداخله در امور داخلی ایران در مورد جزایر سه‌گانه فراهم خواهد شد. دکتر حمید احمدی استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران معتقد است ایران باید هوشیار باشد زیرا ممکن است امارات با این اقدامات و کسب مشروعیت سیاسی بخواهد به مانند اسرائیل که از حمله فرانسه و انگلیس به مصر و شکل‌گیری بحران کانال سوئز استفاده کرد و به مصر حمله کرد، 
در صورت وقوع جنگ بین ایران و اسرائیل و تحلیل رفتن توان نظامی کشور بخواهد از فرصت استفاده کند و برای اشغال جزایر ایرانی اقدام نظامی کند. 

 
۵- انگیزه اصلی اروپا برای صدور این بیانیه مداخله‌آمیز علیه کشور، نوعی انتقام و تحت‌فشار قرار دادن ایران به خاطر حمایت از روسیه در جنگ اوکراین است. علیرغم تکذیب ایران، اتحادیه اروپا ایران را متهم به ارسال موشک بالستیک به روسیه کرده که روسیه هم کمک ایران را رد نکرده است. به همین دلیل علاوه بر تحریم خطوط هوایی ایران اینچنین بیانیه بی سابقه‌ای علیه ایران صادر کرده است.

 
۶- این بیانیه هشداری صریح و حاوی این پیام  است که اروپا با تغییر رویکرد در قبال ایران تصمیم گرفته است، سطح تقابل با ایران را علامه بر سطوح هنجاری و مواردی مانند تحریم‌ها بالاتر برده و حاضر شده است در هرگونه تقابل احتمالی منطقه‌ای، علیه ایران وارد عمل شود. در واقع اروپا معتقد است ایران در جنگ اوکراین با کمک به مسکو ملاحظات امنیتی آنها را نادیده گرفته است و آنها هم خط قرمز امنیت ملی ایران را رد کرده‌اند.

 
۷- یکی دیگر از پیام‌های تهاجم رفتاری کشورهای مهم جهان از جمله اعضای شورای امنیت، اتحادیه اروپا، ژاپن و کره جنوبی علیه تمامیت ارضی ایران این است که به دلیل سال‌ها تحریم، ایران از اقتصاد جهانی منفک شده و با زایل شدن اهمیت تاریخی کشور، هیچگونه هم سرنوشتی با ایران در سطح منطقه‌ای و جهانی وجود ندارد به همین دلیل آنها بدون کمترین هزینه علیه تمامیت ارضی و امنیت ملی ایران مداخلات اهانت آمیز انجام می‌دهند.

 
۸- ایران در سال‌های گذشته فرصت لازم برای جلوگیری از ایجاد این‌گونه اتحاد و ائتلافهای جهانی را علیه خود داشت؛ با اتخاذ یک سیاست غیرمتوازن و تقابلی که شامل گرایش بدون ضابطه به شرق بر محور مسکو بود، بسیاری از فرصت‌ها را بخاطر توهماتی مانند تغییر نظم جهانی به نفع شرق، زمستان سخت اروپا و غیره از دست داد که نتیجه آن این است که کشور هم اکنون از چند جهت تحت شدیدترین فشارها قرار گرفته است.