جزئیات قتل دکتر مسعود داوودی در یاسوج؛ ماجرای کینه سه ساله چه بود؟

خبرآنلاین: در پی قتل فجیع یک پزشک در یاسوج با سلاح گرم، یک پزشک به خبرآنلاین می‌گوید: «اگرچه ابعاد هولناک این قتل، عواطف عمومی و جامعه پزشکی را جریحه‌دار کرده است، اما این مسائل، چیز تازه ای نیستند و ما همواره از سوی بیمار یا خانواده‌اش شاهد تهدید با قمه و اسلحه در راستای تقاضای دارو و درمان هستیم که گویا به یک عرف و روال تبدیل شده است.»

بنابر اعلام وزارت بهداشت، دکتر مسعود داوودی، پزشک متخصص قلب و عروق، ساعت ۲۳ شب گذشته ۲۱ آبان ماه، در منطقه رجای شهر یاسوج، مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد، در مسیر منزل خود توسط فردی ناشناس با استفاده از سلاح گرم به قتل رسید.

سید وحید موسویان دادستان یاسوج، امروز سه شنبه در جمع خبرنگاران کهگیلویه و بویراحمد اعلام کرد: اقدامات و دستورات لازم برای شناسایی و دستگیری قاتل توسط بازپرس ویژه پرونده از شب گذشته آغاز شد و سر انجام با تحقیقات پلیسی انجام‌شده و در یک عملیات تعقیب وگریز، متهم به قتل این پزشک متخصص در منطقه بلهزار یاسوج دستگیر و با تشکیل پرونده قضایی تحویل مقام‌های قضایی شد.

قاتل پس از ارتکاب قتل، با تهیه تصاویری از محتویات قتل و آلت قتاله و به‌اشتراک‌گذاری آنها در فضای مجازی، اقدام به رجزخوانی و تهدید کرده بود.
او در استوری صفحه اینستاگرامش، انگیزه خود از این اقدام را «اهمال‌کاری پزشک مقتول در ویزیت بیمار» عنوان کرده بود.

کینه‌ی سه ساله‌ی قاتل
هادی یزدانی، پزشک و دکترای حرفه‌ای پزشکی، ضمن ابراز تأسف و ناراحتی از اتفاقی که حادث شده، در گفت‌وگو با خبرآنلاین می‌گوید: «ماجرا بدین شرح است که سه سال پیش، برادر قاتل با علائم درد و ناراحتی قلبی در بیمارستان بستری می‌شود و بلافاصله مورد معاینه پزشک طب اورژانس قرار می‌گیرد. نوار قلب بیمار خبر از سکته قلبی وسیع می‌داد. با مشورت پزشک آنکال قلب آن شب، که دکتر داوودی بود، دارویی به نام «رتپلاز» با خاصیت از بین بردن لخته خونی و بهبود وضعیت، به بیمار داده می‌شود [که گفته شده به دلیل تعویض شیفت، وقفه‌ای در تزریق دارو ایجاد می‌شود]. حین دریافت دارو، بیمار دچار اَرِست (ایست قلبی) می‌شود و این واقعه منجر به فوت او می‌شود. حتی با وجود ۴۵ دقیقه تلاش تیم پزشکی برای احیای بیمار، شرایط تغییری نمی‌کند.»

یزدانی ادامه می‌دهد: «پس از این ماجرا، انواع و اقسام تهدیدها و توهین‌ها علیه این تیم پزشکی و پرسنل بیمارستان صورت می‌گیرد. با این‌همه، کمیسیون پزشکی و نهادهای مربوطه این مسئله را حتی با کمترین درصد، «قصور پزشکی» تشخیص ندادند.

اما تهدیدها همچنان ادامه می‌یابند؛ تا اینکه قاتل، که برادر متوفی بود، شب گذشته دکتر داوودی را به طرز فجیعی به قتل می‌رساند.»

او اضافه می‌کند: «قاتل در محتوایی که در صفحه خود به اشتراک گذاشته، می‌گوید "این کار را کردم که پزشکان یاد بگیرند عمل جراحی بیماران پشت گوش نندازند و معاینه بیماران را به کارآموزان پزشکی نسپارند". این در صورتی است که مقتول، دکتر داوودی، متخصص قلب و استاد دانشگاه قلب یاسوج بود و اصلاً جراح قلب نبود.»

تهدید کادر درمان، عُرف یا جرم؟
یزدانی عنوان می‌کند: «ابعاد هولناک این قتل، عواطف عمومی و جامعه پزشکی را جریحه‌دار کرده است. این مسائل آنقدرها هم تازه نیستند و ما همواره شاهد تهدید با قمه و اسلحه از سوی بیمار یا خانواده او در راستای تقاضای دارو و درمان هستیم؛ که گویا به یک عرف و روال تبدیل شده؛ به‌ویژه در برخی از مناطق کشور که دسترسی به سلاح به سهولت امکانپذیر است.»

این پزشک با اشاره به عدم حمایت مراکز درمانی از کادر درمان ادامه می‌دهد: «مسئولان و رؤسای مراکز درمانی، چه دولتی و چه خصوصی، کوچکترین حمایتی از پرسنل درمانی، اعم از پزشک، پرستار، اورژانس و حتی نیروهای پذیرش نمی‌کند و هیچ یک از این افراد هیچ‌گونه امنیت جانی در قبال این‌دست حوادث ندارند. حتی طبق مواد قانونی، که حکم هرگونه توهین و تهدید دو سال زندان است، هیچ ضمانت اجرایی ندارد و ما تا کنون ندیده‌ایم که فرد خاطی در پی این عمل، بازداشت و بازخواست شود.»

او می‌گوید: «این رویه غلط و آسیب‌زا، نیازمند دخالت سریع دادستانی و نیروهای امنیتی است به جهت اینکه اوضاع از این بدتر نشود. در بسیاری از موارد، مسئله طبابت و پزشکی برای خیلی از افراد، آنقدرها هم آورده مالی ندارد که بابت آن حاضر به تحمل این سطح از ناامنی باشند. این حرفه به حد کافی، فرسودگی شغلی و مشکلات جانبی دارد که افراد را به طرق گوناگون تحت فشار قرار می‌دهد. تصور کنید نگرانیِ جانی هم به آن اضافه شود. پزشک مقتول، از زمان مرگ بیمار تا سه سال بعد از آن، با وجود اینکه در معرض تهدید، توهین و ارعاب خانواده متوفی بوده، همچنان در همان شهرستان به کار و ارائه خدمت ادامه داده و الآن به طرز فجیعی کشته شده است.

این مسئله به قدری حائز اهمیت است که در وهله نخست باید به رسمیت شناخته شود؛ کادر درمان، از صدر تا ذیل، در تمام مراکز درمانی کشور تأمین جانی ندارند و ما از تمام مراجع ذیصلاح خواستار ورود و رسیدگی جدی به این ماجرا هستیم. کسی که نگران امنیت جانی و اجتماعی خود است، نمی‌تواند حال کسی را خوب کند، این یک واقعیت است؛ که عجالتاً قتل دکتر داوودی موجب جلب توجه عمومی به این قضیه شده است.»