- سریعالقلم: سه سناریو پیش روی ایران است؛ توافق، جنگ و اعتراضات شدید داخلی یا ... | در ۱۲ روز گذشته حدود ۵۰ آتشسوزی در ۱۹ استان ایران رخ داده است!
- عارف: اگر جنگ را شروع کردند، پایانش با ما خواهد بود
- واکنش سخنگوی وزارت خارجه به خبر تعطیلی سفارت خانههای اروپایی در تهران
- کامران غضنفری نماینده تهران: باید بررسی کنیم حضور پزشکیان به نفع کشور است یا نبودش!
- ارزیابی تازه علی لاریجانی از احتمال مجدد جنگ و موضوع مذاکره با آمریکا
- کسانی که ایران را به قوم بنی اسرائیل تشبیه میکنند به دنبال آوارگی ملت هستند!
- رمزگشایی از حملات اخیر به پزشکیان
- سرلشکر رحیم صفوی: احتمال میدهم جنگ مجددی رخ بدهد؛ پس از آن، ممکن است دیگر جنگی رخ ندهد
- توییت ولایتی با هشتگ «آلاسکا» و «مردهزارچهره»: ملت ایران هیچگاه اجازه معامله بر سر امنیت ملیشان را نخواهند داد
- سلاح تازه تندروها علیه پزشکیان: حملات در مجلس به رئیسجمهوری با طرح «عدم کفایت»
ایران و روسیه برای سوریه بدون بشار آماده می شوند؟!
نواندیش_آریا سعادمند: سرعت پیشروی تحریر الشام در سوریه به قدری زیاد است که هر لحظه احتمال رسیدن این گروه به دمشق و فتح پایتخت می رود، شهرهای شمالی پایتخت سوریه به لطف عقب نشینی و وادادگی ارتش این کشور یکی پس از دیگری سقوط می کند تا همه آمادگی از دست رفتن پایتخت را نیز داشته باشند.
شب گذشته درعا یکی از شهرهای مهم دیگر نیز به راحتی توسط گروه تحریر الشام فتح شد و آنها در کنار برخی گروه های عشایر که تا پیش از این برای اسد می جنگیدند به پاره کردن تصاویر بشار و حافظ اسد پرداختند.
همزمان اظهار نظر محمد الجولانی، رهبر تحریرالشام در مورد لزوم بازنگری ایران در روابط اش با سوریه در ازای حفظ برخی منافع اش و همچنین بیانیه این گروه نسبت به حفظ امنیت اتباع روسی و چینی نشان از آن دارد که این گروه خود را برای اداره کشور آماده می کند و همزمان به تهران و مسکو هم پیام می دهد که اگر دست از حمایت از اسد بردارند قراری بر تقابل در آینده سوریه نیست.
از سوی دیگر سفرهای منطقه ای وزیر امور خارجه و حتی تغییر لحن صدا و سیما نسبت به گروه تروریستی دیروز و گروه مسلح امروز هم حکایت از تغییر معادلات دارد، حال پرسش مهم این است که آیا تهران و مسکو هم از اسد ناامید شده اند و خود را برای سوریه بدون او آماده می کنند؟!


این ارتباط ، جز ضرر برای ایران هیچ چیز به دنبال نداشته
قبلا هم گفتم و الان هم می گویم، سیاست گذاری خارجی ایران از تدبیر لازم برخوردار نیست.



