- بررسی پرونده ایران در آژانس به روز چهارشنبه موکول شد
- دیدار عراقچی با وزیر خارجه مصر/ رایزنی با «رافائل گروسی» به زودی
- حسن روحانی: جنگ ۱۲ روزه، جنگ جهانی سوم در سطح بسیار محدود و کوچک بود / آنچه در جنگ ۱۲ روزه دیدیم، تقابل بین دانش شرق و غرب بود
- ماجرای صدای مهیب در بندر جاسک چه بود؟
- توضیحات قالیباف درباره جلسه مجلس با پزشکیان
- شمشون مقصودپور درگذشت
- آیت الله طالقانی که بود؟ زندگینامه و ماجرای دیدار با سفیر شوروی شب قبل وفات
- رویترز: سئول پیشنویس قطعنامه لغو تحریمهای ایران را نهایی کرد
- حمله کیهان به دولت، فقط یک روز پس از دیدار اعضای کابینه با رهبر انقلاب
کدام وفاق ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
نواندیش_محمد صادقی: این چند روز هر بار که فضای مجازی را رصد می کردم در کنار عکس های حادثه آتش سوزی لس آنجلس یک چیز به شدت آزار دهنده بود و آن دعوای ما با هم بود، دعوا بین دو گروه همیشه فعال در صحنه که گویی برایشان مهم نیست چه اتفاقی در کدام گوشه از جهان می افتد، بمباران و جنگ در غزه یا آتش سوزی در کالیفرنیا آن ها بالاخره دلیلی برای دعوا پیدا می کنند!
حقیقتا جای تعجب دارد که ما هنوز بر سر بدیهیات و اصول اخلاقی مثل خوب و بد بودن یک اتفاق که جز ثابت ترین مسائل بشری هستند نتوانستیم به توافق برسیم آنوقت انتظار داریم بر سر مسائل کلان مملکت وفاق داشته باشیم؟!
هر انسان عاقل و بهره مند از شعور انسانی می داند که آوارگی مردم بی گناه و عادی ناراحت کننده و بد است حال می خواهد در غزه باشد یا در لس آنجلس اما ما هنوز بر سر این موضوع بدیهی هم نتوانستیم اجماع کنیم، گروهی هلهله سر می دهند که آمریکا در آتش سوخت و گروه دیگر مرثیه می سرایند که ای وای آمریکا در آتش سوخت، در حالی که اصلا نیازی به خوشحالی و ناراحتی نیست کاش فقط بر سر همین که این اتفاق ناراحت کننده و خوبی نیست بتوانیم به توافق برسیم، اینکه آوارگی مردم بد و ناراحت کننده است چه در غزه باشد چه در لس آنجلس، نیازی هم به هیچ فلسفه بافی اضافه ای نیست.
این روزها که دولت مدام دم از وفاق می زند و در اقدامی البته تحسین برانگیز سعی در اجماع سازی دارد چنین رفتارهایی آدم را سخت ناامید می کند و این پرسش را در اذهان به وجود می آورد که کدام وفاق ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!