- جمال مصطفی تکریتی: جسد صدام حسین در عروسی پسر نوری مالکی نخست وزیر وقت عراق چرخانده شده
- برای اولین بار پس از 15 سال: دیدار میرحسین موسوی با 3 یار قدیمی
- روایت خبرنگار آمریکایی از مذاکرات ایران - اروپا در استانبول
- علم الهدی: اگر کسی ندای نمازجمعه را شنید و نیامد، خدای نکرده خودش را مخاطب خدا نمی داند که در نماز جمعه حاضر نشده است؟
- دیدار سیدحسن خمینی با خانواده شهید سپهبد حسین سلامی + عکس
- اعلام نتیجه مذاکرات استانبول میان ایران و تروئیکای اروپا
- سرباز رضا پهلوی در زندان کانادا: کامبیز کاراندیش، پابلو اسکوبار ایرانی کیست؟ + عکس
- نتوانستم از چهره شمخانی متوجه شوم که سه ساعت زیر آوار مانده
کدام وفاق ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!
نواندیش_محمد صادقی: این چند روز هر بار که فضای مجازی را رصد می کردم در کنار عکس های حادثه آتش سوزی لس آنجلس یک چیز به شدت آزار دهنده بود و آن دعوای ما با هم بود، دعوا بین دو گروه همیشه فعال در صحنه که گویی برایشان مهم نیست چه اتفاقی در کدام گوشه از جهان می افتد، بمباران و جنگ در غزه یا آتش سوزی در کالیفرنیا آن ها بالاخره دلیلی برای دعوا پیدا می کنند!
حقیقتا جای تعجب دارد که ما هنوز بر سر بدیهیات و اصول اخلاقی مثل خوب و بد بودن یک اتفاق که جز ثابت ترین مسائل بشری هستند نتوانستیم به توافق برسیم آنوقت انتظار داریم بر سر مسائل کلان مملکت وفاق داشته باشیم؟!
هر انسان عاقل و بهره مند از شعور انسانی می داند که آوارگی مردم بی گناه و عادی ناراحت کننده و بد است حال می خواهد در غزه باشد یا در لس آنجلس اما ما هنوز بر سر این موضوع بدیهی هم نتوانستیم اجماع کنیم، گروهی هلهله سر می دهند که آمریکا در آتش سوخت و گروه دیگر مرثیه می سرایند که ای وای آمریکا در آتش سوخت، در حالی که اصلا نیازی به خوشحالی و ناراحتی نیست کاش فقط بر سر همین که این اتفاق ناراحت کننده و خوبی نیست بتوانیم به توافق برسیم، اینکه آوارگی مردم بد و ناراحت کننده است چه در غزه باشد چه در لس آنجلس، نیازی هم به هیچ فلسفه بافی اضافه ای نیست.
این روزها که دولت مدام دم از وفاق می زند و در اقدامی البته تحسین برانگیز سعی در اجماع سازی دارد چنین رفتارهایی آدم را سخت ناامید می کند و این پرسش را در اذهان به وجود می آورد که کدام وفاق ما هنوز اندر خم یک کوچه ایم!