- برادر داماد ابراهیم رئیسی، او را «شهید ترور» خواند
- روایت باهنر از سختگیریهای شورای نگهبان: بعضیها میگفتند شورای نگهبان شاید پیامبر را هم ردصلاحیت کند!
- جانشین کاظم صدیقی منصوب شد
- تحویل نامه ملانیا به پوتین توسط ترامپ! + عکس
- سخنان پزشکیان در جمع مدیران رسانهها نشانه قدرت است یا ضعف!؟
- امام جمعه قزوین: دشمن میگوید خانمها بدون روسری، شلوارشان کمی بالا برود و در کافه قهوه بخورند، چه ایرادی دارد!؟/همین قهوه فردا به نجاسات تبدیل میشود
- محسن تنابنده به رحیمپور ازغدی: چقدر بدبختیم که تو عضو شورای فرهنگی مملکتی! +عکس و جزئیات
- خواب آشفته ساواکی پیر؛ درباره محکومیت پرویز ثابتی
ایران و غرب بر سر دوراهی سرنوشت ساز!

نواندیش: تحلیلگران می گویند که دومین دوره ریاست جمهوری دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده به ایران نوید یک مسیر دشوار را می دهد که می تواند در رابطه با روابط این کشور با غرب به نتایج متفاوتی منجر شود.
به گزارش آریا سعادتمند از سرویس ترجمه نواندیش، الجزیره در مورد دو راهی پیش روی تهران و غرب نوشت: رهبران ایالات متحده، همراه با اسرائیلی ها، آشکارا در مورد حملات نظامی به تاسیسات هسته ای و زیرساخت های حیاتی ایران مانند نیروگاه ها و تاسیسات نفت و پتروشیمی بحث کرده اند.
همزمان ایران نیز رزمایشهای نظامی گستردهای برگزار کرده است که عمدتاً بر دفاع از مکانهای حساس متمرکز است.
تغییر قطعی است اما به کجا؟
برای بیش از دو دهه، روابط ایران با غرب عمدتاً با تحولات برنامه هستهای این کشور و تلاشها برای جلوگیری از دستیابی آن به بمب تعریف شده است. تهران همواره تاکید کرده است که به دنبال سلاح کشتار جمعی نیست.
اخیراً مقامات ارشد سیاسی و نظامی در ایران در مورد امکان تغییر سیاست رسمی اعلام شده تهران مبنی بر عدم دستیابی به سلاح هستهای در بحبوحه افزایش تهدیدات امنیتی بحث کردهاند.
به نظر میرسد دو مکتب فکری در تهران وجود دارد: یکی به دنبال تعامل است و خطر درگیری را جدی می داند و دیگری در مورد دستیابی به سلاح، بهویژه با توجه به فرسایش بازدارندگی علیه اسرائیل و عقبنشینیهای منطقهای آن، با صدای بلند صحبت میکند.
در آمریکا نیز دقیقا چنین دو دستگی وجود دارد، برخی بر لزوم اتخاذ رویکرد سختگیرانه و حتی نظامی سخن به میان می آورند و گروهی دیگر صحبت از تعامل و مذاکره می زنند، آنچه که مسلم است اینکه ایران و غرب امروز بر سر یک دو راهی سرنوشت ساز قرار گرفتند یا گفتگو بر سر همه چیز و یا تقابل و درگیری به نظر راه سومی وجود ندارد!